دوچرخه سواری

یادگیری دوچرخه سواری: 6 ترفند و 3 فیلم آموزشی (بزرگسالان)

یادگیری دوچرخه سواری: 6 ترفند و 3 فیلم آموزشی (بزرگسالان)
https://honarfardi.com/wp-content/uploads/2021/07/word-image-40.jpeg

این مطلب برای بزرگسالان است ولی برخی تصاویر آن محتوای کودک دارند. سن و سال برای یادگیری دوچرخه سواری مهم نیست چون اصول اولیه ی این ورزش برای کودکان و بزرگسالان یکسان است. دوچرخه سواری یک ورزش فوق العاده هیجان انگیزاست و از تفریحات مورد علاقه ی بسیاری از افراد بشمار می آید. چیزی که باید بخاطر بسپارید این است که برای شروع دوچرخه سواری هرگز دیر نیست.
در این مقاله به اصول آموزش دوچرخه سواری به کودکان و شروع یادگیری این ورزش برای بزرگسالان اشاره شده است. علاوه بر این نحوه ترمز گرفتن، تعویض دنده و غیره … برای دوچرخه سواری بهتر در جاده ها یا مسیرهای جنگلی به شما آموزش داده می شود.
بنابراین بیایید یاد بگیریم که چگونه دوچرخه سواری کنیم. این یک راهنمای کلی و مختصر است و خواندن آن تنها 3 تا 5 دقیقه از وقت شما را می گیرد.
1- برای شروع تمرین، ابتدا یک مکان امن و بیخطر پیدا کنید
اولین مرحله، پیدا کردن یک مکان ایمن و دور از ترافیک است. بنابراین تا زمانی که بر دوچرخه سواری تسلط کامل پیدا نکرده اید، خودتان را در معرض خطر قرار ندهید.
پارک ها یا هر جاده کوچک بدون ترافیک، مکان های امنی برای شروع تمرینات است. ما به شما پیشنهاد می کنیم دوچرخه سواری را در زمین های چمن کوتاه شروع کنید. اگرچه حفظ تعادل و رکاب زدن در این زمین ها کمی سخت است اما اگر زمین بخورید، صدمه ای نخواهد دید. جاده های باریک، صاف و با شیب ملایم نیز مناسب هستند. مهمترین نکته ای که باید بخاطر بسپارید این است که از شروع دوچرخه سواری در خیابان های شلوغ و پر رفت و آمد با شیب تند اجتناب کنید.
2- لباس راحتی بپوشید
در اوایل یادگیری دوچرخه سواری احتمال زمین خوردن وجود دارد بنابراین بهتر است لباس های راحتی و ورزشی بپوشید. برای کاهش احتمال صدمات می توانید از محافظ زانو و آرنج که احتمال آسیب را کاهش می دهد، استفاده کنید. از پوشیدن شرت ها، شلوارک ها یا شلوارهای گشادی که احتمال گیر کردن آنها به چرخ دنده ها و یا زین دوچرخه وجود دارد، بپرهیزید.
کفش اسپرت بپوشید و برای محافظت از انگشتان پا، از پوشیدن دمپایی و صندل اجتناب کنید.
اگر شلوار گشاد می پوشید، حتما پاچه های آن را داخل جوراب کنید تا ایمنی کار بیشتر شود.
3- همیشه کلاه ایمنی بگذارید
قانون شماره یک دوچرخه سواری استفاده از کلاه ایمنی در تمام شرایط و موقعیت هاست. مخصوصاً وقتی در مراحل یادگیری دوچرخه سواری هستید. شما همیشه باید از کلاه ایمنی استفاده کنید و باید مطمئن شوید که فرزندتان نیز در طول مدت یادگیری خود از کلاه ایمنی استفاده می کند.
برای محافظت کامل کلاه ایمنی از سر، باید از کلاه مناسب و اندازه استفاده کنید. کلاه ایمنی نه باید خیلی تنگ باشد و نه خیلی گشاد. فقط 10 دقیقه وقت بگذارید و آن را یک بار برای همیشه به درستی تنظیم کنید.

استفاده از کلاه ایمنی بسیار مهم است زیرا آسیب سر می تواند عواقب جبران ناپذیری برای شما بهمراه داشته باشد. از سر خود محافظت کنید زیرا افراد زیادی هستند که به دلیل غفلت و بی توجهی در استفاده از کلاه ایمنی، دیگر هیچگاه قادر به راه رفتن نیستند!
اهمیت استفاده از کلاه ایمنی به اندازه ایست که اگر کلاه شما آسیب دید، باید به فکر خرید یک کلاه جدید و نو باشید.
توجه: با استفاده از کلاه ایمنی، الگوی خوبی برای فرزندان خود باشید و اینکار را به یک عادت همیشگی برای آنها مبدل کنید.
4- دوچرخه خود را تنظیم و چک کنید
مرحله شماره 4 این است که ارتفاع زین را تا حدی پایین بیاورید که پاهای خود را به راحتی اطراف دوچرخه و روی زمین قرار دهید. اینکار را تا حدی انجام دهید که با قرار دادن پا روی زمین، پشت زانوی شما خم شود. پس از یاد گیری و تسلط بر دوچرخه سواری، می توانید ارتفاع زین را بلندتر کنید. اطمینان حاصل کنید که دستانتان به راحتی روی فرمان قرار می گیرد و می توانید ترمز گرفتن، دور زدن و تعویض دنده را انجام دهید.
در ابتدا پیشنهاد می شود که تعویض دنده را انجام ندهید. علاوه بر این قبل از راندن دوچرخه، اطمینان حاصل کنید که کدام ترمز متعلق به چرخ های جلو است و کدامیک به ترمزهای عقب تعلق دارد. برای اینکار، با بلند کردن چرخ جلوی دوچرخه، ترمزها را یک به یک امتحان کنید.
برای یادگیری چه بخوریم؟ 9 خوراکی ثابت شده
اگرچه ترمز جلو برای توقف دوچرخه بهتر عمل می کند اما توجه داشته باشید که برای شروع کار تنها از ترمز عقب استفاده کنید چون ترمز شدید جلو می تواند پشت دوچرخه را بلند کند و شما را به جلو پرتاب کند.
5- پا به رکاب شوید و شروع به دوچرخه سواری کنید
برای این مرحله دو روش مجزا وجود دارد: یکی برای کودکان و یکی برای بزرگسالان.
نحوه ی دوچرخه سواری برای کودکان
برای آموزش اصول رکاب زدن به کودکان، می توانید از چرخ کمکی استفاده کنید. از پشت، هوای کودک را داشته باشید و پشت زین را نگه دارید و بگذارید رکاب بزنند. وقتی کودک شروع به حفظ تعادل خود کرد، اجازه دهید بایستد و یک پا را پایین بگذارد.
با گذشت زمان سعی کنید زین را برای چند ثانیه رها کنید و ببینید وضعیت تعادلی او چطور است. اگر خوب است، بگذارید دستانتان 5 ثانیه از زین دور شود، سپس 10 ثانیه و همانطور که پشت سر کودک راه می روید، به مرور این زمان را افزایش دهید.
تعویض دنده را به کودک یاد دهید و با مراقبت کامل، از او بخواهید که دنده ها را عوض کند.
نحوه دوچرخه سواری برای بزرگسالان
هرگز برای یادگیری دوچرخه سواری دیر نیست! شما در هر سن و زمانی می توانید اینکار را به بهترین نحو انجام دهید.
ابتدا به نکات 1 تا 4 توجه کنید و قبل از شروع رکاب زدن، آنها را رعایت کنید.
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، دو راه اصلی وجود دارد:
اول از همه لازم است که با تعویض دنده، فشار زیر پای خود را تنظیم کنید چون اگر رکاب ها خیلی نرم باشند، هرز می چرخند و اگر خیلی سفت باشند، حرکت دادن آنها دشوار است. برای سهولت کار می توانید ابتدا از دنده های سبک تر شروع کنید.
روش اول: راه اول این است که در حالیکه به دیوار تکیه داده اید، پاهایتان را بر روی پدال ها قرار دهید و یک دست خود را بر روی دسته دوچرخه بگذارید. شروع به رکاب زدن کنید و کم کم خودتان را از دیوار دور کنید. در این حالت نحوه ی گرفتن ترمز (ترمز عقب!) و تعویض دنده ها را تمرین کنید.
توجه: بخاطر داشته باشید که هنگام تعویض دنده، به پدال فشار ندهید چون اینکار می تواند تعادل شما را بهم بزند.
روش دوم: راه دیگر این است که یک پدال را بالا قرار دهید و پایتان را روی آن بگذارید. سپس آن را به سمت پایین فشار دهید و در همین حین، روی زین بنشینید و شروع به رکاب زدن کنید. بعد از آن سعی کنید تعادل تان را حفظ کنید و روش های ذکر شده در قبل را مجددا بکار گیرید.
هر دو راه، برای کسانی است که می خواهند دوچرخه سواری یاد بگیرند روش های بسیار ساده ای هستند.
نحوه تعویض دنده های دوچرخه
دنده ها را از کم به زیاد عوض کنید.
برای تشخیص زمان تعویض دنده، دور پای خود را بشمارید. به این صورت که تعداد چرخش پا هنگام دوچرخه سواری باید هفتاد تا صد دور در دقیقه باشد. دور پای خود را بشمارید و اگر کمتر یا بیشتر از این مقدار بود، اقدام به تعویض دنده کنید.
همانطور که می دانید، در سربالایی باید از دنده سبک و در سرازیری از دنده سنگین استفاده کنید. سعی کنید قبل از شروع به بالا رفتن، دنده را تنظیم کنید. شما روی سطوح صاف می توانید چند دنده بطور همزمان تعویض کنید درحالیکه در سربالایی، باید تنها یک دنده عوض کنید.

اگر در سربالایی دنده عوض نشد چه کنیم؟ بعضی اوقات این اتفاق می افتد. بخصوص اگر از یک تپه ی شیب دار در حال بالا رفتن باشید! این مشکلی ست که برخی از دوچرخه ها دارند. در اینحالت بهترین کار بردن دوچرخه به یک تعمیرگاه است.
توجه: در زمان تعویض دنده ها، فشار بر پدال را بصورت لحظه ای کم کنید.
بطور کلی تغيير دنده بمعنای حرکت زنجير از روی يک چرخ‌ دنده بر روی چرخ دنده‌ ای با اندازه متفاوت است. نکته ای که باید به آن توجه کنید این است که دنده ها را طوری عوض نکنید که زنجیر روی چرخ دنده جلو و عقب، در دورترین حالت نسبت به هم قرار بگیرند چون اینکار احتمال پاره شده یا افتادن زنجیر را افزایش می دهد.
روش استفاده از ترمز عقب و جلو
1- نحوه ی استفاده از ترمز عقب
در ابتدای یادگیری دوچرخه سواری، فقط از ترمز عقب استفاده کنید!
برای شروع سعی کنید نحوه ی ترمز گرفتن در مناطق و سطوح مختلف را امتحان کنید. ابتدا با سرعت متوسط حرکت کنید و به دنبال یک نشانه (یک خط یا یک سوراخ، فرورفتگی یا هر چیز دیگر!) بگردید و سعی کنید در زمان رسیدن به نشانه، دوچرخه را با ترمزگیری متوسط متوقف کنید. اگر خیلی زود یا دیر ترمز کردید، دوباره امتحان کنید تا زمانیکه تسلط کافی بدست آورید.
توجه: بهترین ترمز گیری زمانی است که لاستیک می چرخد ​​و لغزشی ندارد.
سعی کنید در زمین های مختلف مانند آسفالت خشک، آسفالت مرطوب، گل و غیره ترمز کنید و عملکرد مختلف دوچرخه را روی سطوح متفاوت ببینید. به این ترتیب می توانید نحوه ی ایستادن دوچرخه را در موقعیت های گوناگون، پیش بینی کنید و این یک نکته ی ضروری است.
2- نحوه استفاده از ترمز جلو
استفاده از ترمز جلو برای بسیاری از دوچرخه سواران دشوار است. در واقع جایی برای ترس وجود ندارد.
طبق قوانین فیزیک، تعادل شما در زمان دوچرخه سواری بصورت مرکزی و نسبتا زیاد است. اگر با ترمز جلو ترمز بگیرید، دوچرخه متوقف می شود اما بدن شما (که سنگین تر از دوچرخه است) می خواهد به سمت جلو حرکت کند. چون با گرفتن ترمز جلو، دوچرخه می ایستد نه بدن شما! برای جلوگیری از این کار توجه داشته باشید که از ترمز جلو به نرمی و آرامی استفاده کنید.
6 عوارض خودارضایی (تحقیقات جدید)
اما در برخی مواقع لازم است که از ترمز جلو هم استفاده کنید. برای مسافت های کوتاه که فرصت کمی برای ایستادن وجود دارد، بهتر است از ترمز جلو استفاده کنید. همچنین هنگام دوچرخه سواری بر روی یک تپه بسیار شیب دار باید فقط از ترمز جلو استفاده کنید! چون در غیر این صورت، ممکن است به عقب پرت شوید.
برای تمرین نحوه ی استفاده از ترمز جلو، دوچرخه را به آرامی برانید و تنها از ترمز جلو برای ایستادن استفاده کنید. همانطور که گفتیم، از ترمز جلو باید به آرامی و با احتیاط استفاده شود.
3- نحوه ترمزگیری با استفاده از هر دو ترمز
در واقع شما همیشه باید از هر دو ترمز استفاده کنید. ترمز عقب، ترمز اصلی است و ترمز جلو در مسافت های کوتاه استفاده می شود. هنگام گردش در جاده های لغزنده، ترمز جلو را رها کنید زیرا احتمال زمین خوردن شما را بالا می برد.
فیلم آموزشی

 
دانلود ویدیوی بالا

 
دانلود ویدیوی بالا 

 
دانلود ویدیوی بالا 
و در نهایت اینکه تا می توانید تمرین کنید…
تمرین، تمرین و تمرین! این تنها چیزی است که موجب یادگیری و افزایش تسلط شما بر دوچرخه می شود. دوچرخه سواری چیزی است که وقتی یاد بگیرید، هرگز فراموش نمی کنید. هرچه بیشتر تمرین کنید، اطلاعات بیشتری در مورد نحوه دوچرخه سواری پیدا می کنید و به این ترتیب اعتماد به نفس بیشتری کسب می کنید. با استفاده از نکات ذکر شده در بالا دوچرخه سواری را بخوبی تمرین کنید و بر اینکار مسلط شوید.
حتما بخوانید: 44 مهارت که هر فرد بزرگسال باید بلد باشد
به یاد داشته باشید که حتی اگر در دوچرخه سواری حرفه ای شدید هم همیشه از کلاه ایمنی استفاده کنید و نکات ایمنی را رعایت نمایید.

دوچرخه سواری کودک

روش آموزش دوچرخه سواری به کودک (و نکات مهم)

روش آموزش دوچرخه سواری به کودک (و نکات مهم)
https://honarfardi.com/wp-content/uploads/2021/07/word-image-23.jpeg

دوچرخه سواری یک ورزش تمام عیار و یک تفریح لذت بخش برای کودکان است. وقت کافی، مکانی امن و تشویق فراوان کودک، تنها چیزهایی ست که برای آموزش دوچرخه سواری به فرزندتان نیاز دارید است.
در بیشتر موارد، بچه ها به تنهایی و به طور ذاتی نحوه استفاده از دوچرخه ی بدون رکاب را می فهمند. اما لازم است که در این بین آموزش های لازم به او داده شود. فراموش نکنید که دوچرخه سواری را بعنوان یک تفریح شاد و مفرح به فرزندتان معرفی کنید نه یک اجبار! در این مطلب اصول آموزش دوچرخه سواری به کودکان بصورت گام به گام توضیح داده شده است.
یک دوچرخه ی مناسب برای کودک خریداری کنید
قبل از اینکه انتظار داشته باشید فرزندتان بر دوچرخه سواری مسلط شود، باید یک دوچرخه ی تعادلی خوب برای او خریداری کنید. این روزها دوچرخه های متنوعی در بازار موجود است که می توانید از میان آنها بهترین دوچرخه را انتخاب کنید. توجه داشته باشید که از خرید دوچرخه های سایز بزرگ برای کودک بپرهیزید چون اینکار موجب کند یا متوقف شدن روند یادگیری او می شود. اندازه ی دوچرخه باید به گونه ای باشد که دست های کودک به راحتی به فرمان و ترمزها برسد و زمانیکه روی زین می نشیند، به راحتی کف پاهای خود را روی زمین قرار دهد.
تنها راه های تقویت حافظه کوتاه و بلند مدت کودکان (روش علمی)
توجه: دوچرخه هایی که برای کودکان 2 تا 4 سال طراحی می شوند معمولا رکاب ندارند و در حقیقت برای آموزش دوچرخه سواری به کودکان طراحی شده اند. به این دوچرخه ها، دوچرخه های تعادلی گفته می شود. اگر دوچرخه ی فرزندتان رکاب دارد، باید آن را باز کنید تا کودک ابتدا با مفهوم تعادل و اصول ترمز گرفتن آشنا شود.
مراحل آموزش دوچرخه سواری به کودکان
مراحل آموزش دوچرخه سواری به کودکان شامل 4 مرحله ی زیر است:
1- ایستادن و راه رفتن
2- نشستن و راه رفتن
3- نشستن، دویدن و حفظ تعادل
4- نشستن، دویدن و بلند کردن پاها از روی زمین
در این قسمت تمام موارد فوق بصورت کامل توضیح داده شده است.
1- ایستادن و راه رفتن (برای کودکان بین 18 ماه تا 3 سال)

کاری که کودک باید انجام دهد: کودکان 18 ماه تا 3 سال هنگام شروع یادگیری دوچرخه سواری، معمولاً بالای چارچوب دوچرخه می ایستند و راه می روند. کودکان در این سن معمولا سعی نمی کنند روی زین دوچرخه بنشینند و اغلب در مقابل انجام اینکار مقاومت می کنند. بعضی از بچه ها بیشتر راه می روند و برخی دیگر تنها چند قدم به جلو می روند.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ مدت زمان این مرحله می تواند بسیار متفاوت باشد، اما تقریباً برای همه ی کودکان، طولانی ترین مرحله یادگیری خواهد بود. بعضی از بچه ها در اولین روزهای دوچرخه سواری، نشستن و راندن دوچرخه را یاد می گیرند درحالیکه راحت نشستن روی زین دوچرخه برای برخی دیگر از بچه ها ممکن است تا چند ماه طول بکشد. به طور کلی هرچه کودک کوچکتر باشد، مرحله ایستادن و راه رفتن طولانی تر می شود.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: در این مرحله و در واقع در تمام مراحل آموزش دوچرخه سواری به کودک، باید از پشت هوای کودک را داشته باشید. به کودک اجازه دهید تا جایی که لازم است با دوچرخه راه برود. برای بچه هایی که سرعت پیشرفت آنها کند است، با صبوری رفتار کنید و اجازه دهید با سرعت خود به جلو حرکت کنند.
2- نشستن و راه رفتن (برای کودکان بین 2 تا 3 سال)

کاری که کودک باید انجام دهد: سرانجام بچه ها یاد می گیرند که روی زین دوچرخه بنشینند اما در این مرحله نیز کودک همچنان به راه رفتن خود با دوچرخه ادامه می دهد. در این مرحله کودک می تواند کم کم لذت دوچرخه سواری را احساس کند.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ هرچه کودک کوچکتر یا ترسوتر باشد، مرحله “نشستن و راه رفتن” بیشتر طول می کشد. اما همین که کودک نشستن روی زین و حرکت همزمان را یاد گرفت، سعی می کند بجای راه رفتن، بدود. در نتیجه به محض تسلط بر نشستن و راه رفتن، بچه ها خیلی زود به مرحله بعدی یعنی مرحله ی “نشستن و دویدن” می رسند.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: در این مرحله همراه کردن کودک با دیگر کودکانی که در حال دوچرخه سواری هستند، بسیار مفید است. کودک با دیدن بچه های دیگر که با خوشحالی دوچرخه سواری می کنند، متوجه می شود که دوچرخه ها واقعاً سرگرم کننده هستند! بچه هایی که شخصیت های رقابتی دارند هم سعی می کنند که از بچه های دیگر جلو بزنند. همین امر به آنها کمک می کند تا به مرحله “نشستن و دویدن” برسند.
با این وجود کودکان ترسو ممکن است از سرعت کند خود در مقایسه با دیگر بچه ها ناامید شوند و اعتماد به نفس خود را از دست بدهند. در این شرایظ سعی کنید کودک خود را دلگرم کنید و از مقایسه ی او با دیگران بپرهیزید. با ایجاد روحیه و اعتماد بنفس در کودک، سرعت پیشرفت او را بیش از پیش افزایش دهید.
3- نشستن، دویدن و حفظ تعادل (برای کودکان بین 2 تا 4 سال)

برای این مرحله آماده باشید. وقتی کودک یاد گرفت با دوچرخه تعادلی خود بدود، بهتر است در کنار او باشید و در زمان دویدن، کاملا از او مراقبت کنید.
کاری که کودک باید انجام دهد: در این مرحله بچه ها یاد می گیرند که با دوچرخه بدوند و همزمان تعادل خود را حفظ کنند. اکثر بچه ها خود به خود وارد این مرحله می شوند، اما اگر به راهنمایی احتیاج دارند و فرصتی برای حضور در کنار دیگر کودکان دوچرخه سوار ندارند، می توانید از کلیپ های مختلفی که در YouTube به اشتراک گذاشته می شود، استفاده کنید.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ مرحله 3 کوتاهترین مرحله یادگیری است. هنگامی که بچه ها دویدن را یاد می گیرند، به راحتی به سمت بلند کردن پاها از زمین پیش می روند. بچه های ماجراجو به سرعت از این مرحله عبور می کنند (گاهی اوقات در عرض یک روز!)، در حالی که این ممکن است برای بچه های ترسو چند هفته طول بکشد.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: ما به شما توصیه می کنیم که بجای استفاده از سه چرخه یا دوچرخه با چرخ های کمکی، از دوچرخه های تعادلی استفاده کنید چون کودک به سرعت می فهمد که می تواند دوچرخه را به هرجاییکه مایل است، هدایت کند. در نتیجه بهتر است به بچه ها اجازه دهید در مناطق آزاد تمرین کنند که دیگر نگران پیچیدن کودک در خیابان یا برخورد او با بلوک ها و پیاده روها نباشید. حتماً وقت بگذارید و به فرزندتان یاد دهید که در چه مکان هایی مجاز به دوچرخه سواری هستند و در کجاها مجاز نیستند.
4- نشستن، دویدن و بلند کردن پاها از زمین (برای کودکان بین 2.5 تا 4 سال)

کاری که کودک باید انجام دهد: در آخرین مرحله کودک بر دوچرخه ی بدون رکاب خود تسلط کامل پیدا می کند. فرزند شما در این مرحله آخرین و مهیج ترین قسمت سواری را تجربه می کند. بلند کردن پاها از زمین و سر خوردن، برای اکثر بچه ها یک گام طبیعی است و آنها به تنهایی وارد این مرحله می شوند.
در مرحله نهایی دوچرخه سواری تعادلی، همه چیز ممکن است زیرا کودک شما اکنون تسلط کامل پیدا کرده است و می تواند از پارک های اسکیت و مناطق سرازیری گرفته تا پیست دوچرخه سواری و بطور کلی در هر مکانی که دوست دارد، بازی کند و با دوچرخه تعادلی خود هر کاری انجام دهد.
این مرحله چه مدت طول می کشد؟ بسیاری از والدین تصور می کنند که دوچرخه ی بدون رکاب، صرفاً وسیله و ابزاری برای یادگیری دوچرخه سواری واقعی به کودک است. این طرز فکر تا حدی درست است اما واقعیت این است که دوچرخه های تعادلی برای کودکان کوچکی طراخی شده اند تا بتوانند به راحتی سوار دوچرخه شوند بدون اینکه نگران زمین خوردن و از دست دادن تعادل خود باشند.
بنابراین عجله نکنید و بگذارید فرزندتان از دوچرخه ی بدون رکاب خود لذت ببرد تا زمانی که تمایل به دوچرخه سواری پیدا کند.
برای کمک به کودک چه کاری می توانید انجام دهید: برای کودکانی که به راهنمایی بیشتر نیاز دارند، هل دادن آرام دوچرخه در امتداد یک مسیر کوتاه می تواند به یادگیری سریعتر کمک کند. بچه های خود را برای تفریح و گشت و گذار، به مسیرهای پیاده روی، پارک ها و پیست های دوچرخه ببرید! مکان مناسبی برای تمرین کودک پیدا کنید چون محل تمرین، تاثیر زیادی در پروسه ی یادگیری دارد.
روش توقف دوچرخه های بدون رکاب
به کودک یاد دهید که با استفاده از پاهای خود، ترمز کند
یادگیری نحوه ی ترمز کردن بخصوص در دو مرحله آخر دوچرخه سواری حیاتی است. بچه ها ذاتاً می دانند که برای متوقف کردن دوچرخه باید از پاهایشان استفاده کنند. آنها معمولاً با استفاده از تمام پای خود برای ترمز کردن استفاده می کنند.
با این حال برخی از بچه ها می خواهند با کمک انگشتان پا، دوچرخه را متوقف کنند (بصورتیکه پاهایشان پشت سر آنها قرار می گیرد). اگرچه کشیدن انگشتان پا روی زمین به کودک کمک می کند تا متوقف شود اما معمولاً باعث آسیب به کفش ها و در مواقع شدید، انگشتان پا می شود. به این ترتیب کودک را تشویق کنید که برای ترمز گرفتن، کل کف پاها را روی زمین قرار دهند و به این ترتیب عمر كفش های خود را نیز افزایش دهند. استفاده از کفش های جلو باز در زمان دوچرخه سواری کودک توصیه نمی شود!

با توجه به تصویر فوق، برای متوقف کردن دوچرخه های بدون رکاب سه روش وجود دارد: 1- قرار دادن کف پا روی زمین 2- کشیدن انگشتان پا روی زمین 3- استفاده از ترمز دوچرخه
ترمز گرفتن با استفاده از ترمز دوچرخه
پس از اینکه کودک توانست تعادل خود را در زمان دوچرخه سواری حفظ کند، قادر خواهد بود از ترمز دستی دوچرخه نیز استفاده نماید. اینکار به آنها امکان می دهد سریعتر متوقف شوند و از ساییدگی و پارگی کفش های خود جلوگیری کنند. بچه ها تا سن 2.5 یا 3 سالگی، از هماهنگی کافی دست و چشم برای استفاده از ترمز دستی برخوردار نیستند.
همه دوچرخه های تعادلی ترمز دستی ندارند، بنابراین اگر در مناطق پر از پستی و بلندی زندگی می کنید و نگران ترمزهای دوچرخه ی فرزندتان هستید، سعی کنید دوچرخه های تعادلی دارای ترمز را خریداری کنید.
از دیگر مزایای داشتن ترمز در دوچرخه های تعادلی این است که کودک نحوه ی استفاده از ترمز دوچرخه را یاد می گیرد و بهتر می تواند با دوچرخه های پدالی کار کند.
یادگیری استفاده از دوچرخه های بدون رکاب برای کودکان چقدر طول می کشد؟
یادگیری استفاده از دوچرخه های بدون رکاب نسبت به سه چرخه، اسکوتر یا دوچرخه های دارای چرخ کمکی، به زمان بیشتری نیاز دارد. در نتیجه اینکار ممکن است برای والدین و حتی بچه ها کمی خسته کننده شود و در برخی مواقع باعث کنار گذاشتن آن شود. بنابراین توجه داشته باشید که یادگیری نحوه ی استفاده از دوچرخه های بدون رکاب می تواند زمان ببرد.
توجه داشته باشید که مدت یادگیری، به سن و خلق و خوی کودک بستگی دارد. یک کودک 3 ساله مشتاق و دوستار ورزش، ممکن است ظرف یک هفته بر روند کار مسلط شود. اما این پروسه ممکن است برای یک کودک کوچکتر و ترسوتر ماه ها طول بکشد.
اگر آموزش دوچرخه سواری به کودک از سنین بسیار پایین مثلا 18 ماهگی آغاز شود، معمولا 9 ماه تا یک سال طول می کشد تا کودک بتواند به طور کامل بر دوچرخه خود مسلط شود. نکته مهمی که باید به یاد داشته باشید این است که هر بچه ای متفاوت است و مراحل یادگیری می تواند برای برخی از کودکان سرگرم کننده و کوتاه باشد.
استفاده از دوچرخه های بدون رکاب محدودیت سنی ندارد و کودکان می توانند سال ها از این دوچرخه ها استفاده کنند و لذت ببرند.

روش تنظیم دوچرخه ی بدون رکاب برای کودکان
قبل از اینکه کودک خود را سوار دوچرخه کنید، باید ارتفاع زین را به درستی تنظیم کنید. برای دوچرخه ی بدون رکاب، پای کودک باید به زمین برسد و در حالیکه به راحتی روی زین نشسته است، قدم بردارد و راه برود.
برای درک بهتر این موضوع، به سه تصویر زیر نگاه کنید. همانطور که مشاهده می کنید، تصویر سمت چپ نشان می دهد که زین دوچرخه برای کودک بالاست. تصویر وسط نیز نشاندهنده ی پایین بودن زین است و تصویر سمت راست، ارتفاع ایدآل زین را نشان می دهد.

در تصویر بالا سمت چپ دوچرخه برای کودک بزرگ است، تصویر وسط دوچرخه کوچک است و در تصویر سمت راست اندازه است
توجه داشته باشید که قبل از سوار شدن کودک، باد لاستیک های دوچرخه را تنظیم کنید.
راه های جلوگیری از آسیب کودک در زمان زمین خوردن
کودکان نوپا و پیش دبستانی معمولاً در زمان شروع دوچرخه سواری، زمین می خورند. بنابراین استفاده از دستکش، زانو بند و کلاه ایمنی برای کودکان بسیار توصیه می شود.
اما به طور کلی زمین خوردن بچه ها در ابتدای کار، مشکل خاصی بوجود نمی آورد و معمولاً باعث صدمه ی جدی او نمی شود. وقتی بچه ها در دوچرخه سواری پیشرفت می کنند و سرعت خود را بالا می برند، احتمال آسیب دیدن آنها در هنگام زمین خوردن بیشتر می شود.

سه تصویر فوق، حالات زمین خوردن کودکان در زمان دوچرخه سواری را نشان می دهد.
دو دلیل زیر نشان می دهد که زمین خوردن با دوچرخه های بدون رکاب، معمولاً منجر به آسیب جدی نمی شود:
1- دوچرخه های کوچک کودکان، در سطح پایینی قرار دارند و از زمین فاصله ی کمی دارند. این فاصله ی کم منجر می شود که کودک در زمان زمین خوردن، آسیب جدی نبیند.
2- دوچرخه های بدون رکاب، هیچ پدالی ندارند بنابراین کودک در زمان زمین خوردن با آنها تماس پیدا نمی کند و احتمال آسیب او کاهش میابد.
آیا دوچرخه ی بدون رکاب، به زیرپایی نیاز دارد؟
بسیاری از والدین اغلب نگران این هستند كه كودك در زمان بلند کردن پاها از زمین، باید پاهای خود را کجا قرار دهد.

در تصاویر فوق، دوچرخه های بدون رکاب دارای زیرپایی و بدون آن را مشاهده می کنید.
بچه ها به طور طبیعی هنگام سر خوردن پاها را بالا می آورند و نگران نیستند که با آنها چه کنند. بنابراین داشتن زیرپایی، یک مورد ضروری و مورد نیاز نیست و تنها در صورت تمایل می توانید از آنها استفاده کنید.
برخی از زیرپایی ها در دوچرخه سواری کودک مزاحمت ایجاد می کنند بنابراین اگر مایل به خرید این دوچرخه ها هستید، حتما این نکته را مد نظر قرار دهید و از طراحی استاندارد دوچرخه اطمینان حاصل نمایید.

پس از اینکه کودک روش استفاده از دوچرخه ی بدون رکاب را آموخت، چه کنیم؟
پس از تسلط کامل کودک بر دوچرخه ی بدون رکاب، یکی از پدال های دوچرخه (سمت راست یا چپ به دلخواه خود) را نصب کنید. سپس در زمانی که یک پای کودک روی پدال است، از او بخواهید که با پای دیگر، خود را به جلو هل دهد.
پس از آن پدال دوم را نصب کنید و از کودک بخواهید که شروع به رکاب زدن کند. در همین حین از پشت هوای کودک را داشته باشید تا زمانیکه بتواند تعادل خود را بطور کامل حفظ کند.
در ادامه بخوانید: آموزش کونگ فو برای کودکان: چطور شروع کنیم؟
با استفاده از مراحل ذکر شده در این مطلب، می توانید دوچرخه سواری را بصورت اصولی و با رعایت نکات ایمنی به فرزند دلبندتان یاد دهید و به همراه او از این ورزش دوست داشتنی لذت ببرید.
ویدیوی آموزشی