مواد مخدر توهم زا، انواع آنها و اثرات آنها در بلندمدت

مواد مخدر توهم زا، انواع آنها و اثرات آنها در بلندمدت

توهم زاها (به انگلیسی hallucinogens) نوعی مواد مخدر غیر قانونی هستند که درک فرد از واقعیت را تغییر می دهند. این مواد که به عنوان “مواد روان گردان” هم شناخته می شوند، باعث می شوند تا فرد چیز هایی را ببیند، احساس کند و بشنود که واقعی نیستند، یا تفسیر او را از آنچه در اطرافش می گذرد تحریف می کنند. افرادی که به طور منظم از مواد توهم زا استفاده می کنند ؛ ممکن است دچار “فلاش بک ” شوند که این می تواند روز ها، هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها بعد از مصرف مواد توهم زا اتفاق بیفتد.
این مواد یا به صورت مصنوعی ساخته می شوند و یا از گیاهان به دست می آیند.
برخی از این مخدر ها سریع عمل می کنند و برخی دیگر مدتی زیادی طول می کشد تا روی فرد اثر بگذارند. تحت تأثیر این مواد قرار گرفتن را معمولا ” نشئگی ” می نامند. برخی از مواد توهم زایی که ساخته می شوند؛ عبارتند از LSD ( دی اتیل آمید اسید لیسرژیک )PCP (فن سیکلیدین یا “غبار فرشته”) و کتامین. ترکیبات طبیعی دیگری هم هستند که در گیاهان خاص یافت می شوند. به طور مثال کاکتوس پیوت، ماده توهم زای مسکالین تولید می کند. یا سیلوسیبین که در قارچ های خاصی یافت می شود؛ تحت عنوان ” قارچ جادویی ” شناخته می شوند.

 
انواع مواد مخدر: 14 تا از رایج ترین انواع مخدر در دنیا 
انواع مواد توهم زا
توهم زا ها در اشکال مختلفی وجود دارند که عبارتند از:

ال اس دی که یک ماده قوی است. معمولا کاغذ های خشک کن یا ژلاتین به صورت قطعات مربعی شکل کوچکی در ال اس دی خیس و سپس بلعیده می شود. البته به صورت قرص یا کپسول هم در دسترس است.
PCP به صورت قرص، کپسول یا پودر با رنگ های مختلف عرضه می شود. این ماده معمولا بلعیده، استشمام یا تزریق می ‌شود، اما گاهی هم به صورت دود کشیده می ‌شود.
کتامین توسط پزشکان و دامپزشکان به عنوان یک ماده زیبایی استفاده می شود. اما معمولا به صورت غیر قانونی به عنوان یک ماده توهم زا هم کاربرد دارد. می توان آن را به صورت قرص تهیه کرد و یا در مایع حل کرد. معمولا بلعیده یا از راه بینی استنشاق و تزریق می شود.
قارچ جادویی را می توان پخت، در یک نوشیدنی آب پز کرد یا به صورت خام خورد.
مسکالین به دست آمده از کاکتوس پیوت را می توان به صورت پودر سفید تهیه کرد. جوانه های خشک و آسیاب شده پیوت را می توان به صورت کپسول یافت . این ماده معمولا بلعیده می شود، اما می توان آن را جوید یا کشید.
آیاهوآسکا یک چای توهم زا بر پایه یک گیاه است. این ماده در بخش هایی از آمریکای جنوبی استفاده می شود و مدت ها است که در میان مسافران غربی محبوب شده است.

برخی از مواد سرکوب کننده و محرک مثل حشیش و اکستازی هم در دوز های بالا اثر توهم زیی دارند. از آن جایی که تشخیص فاصله، زمان و واقعیت عینی یک فرد تحت تأثیر مواد توهم زا مخدوش می شود، خطرات واقعی مثل آسیب جدی و مرگ تصادفی او را تهدید می کنند.
حتما بخوانید: چطور افراد مختلف را هیپنوتیزم کنیم؟ 
توهم زا های مصنوعی
در سال‌ های اخیر، طیف گسترده ‌ای از محصولات مصنوعی که ادعا می‌ کنند که اثراتی مشابه با مواد توهم ‌زا دارند، در استرالیا هم عرضه می شوند . ماده فعال در این محصولات به طور بالقوه می تواند از مواد شیمیایی باشد. این توهم زا های مصنوعی شامل NBOMes و PMA هستند و اغلب به عنوان مواد دیگری فروخته می شوند، اما حاوی مواد بسیار متنوعی بوده که منجر به ایجاد اثرات منفی و غیرمنتظره روی فرد می شود.
مواد توهم زا چه طور عمل می کنند؟
توهم زا ها مراکز خاصی از مغز را هدف قرار می دهند تا درک آن از ورودی یا درونداد های حسی تغییر دهند. به طور مثال شخصی ممکن است به یک دیوار خالی نگاه کند، اما مغز متوهمش دیوار خالی را در حال حرکت و چرخش یا شاید پوشیده از حشرات تفسیر کند و ببیند که واقعا ترسناک است.
اثرات مواد توهم زا
اثرات مواد توهم زا به نوع ماده، میزان دوز، عملکرد فرد مصرف کننده و وضعیت روحی اش بستگی دارد.
به طور کلی، برخی از اثرات رایج توهم زا ها عبارتند از:

توهمات بینایی ، شنوایی ، چشایی و لامسه
به وجود آمدن تداخل در حواس، مثلا فرد با دیدن یک رنگ نام آن را می شنود یا صداهای مختلف را حس می کند.
احساس جدا شدن روح از بدن
تحریف زمان، جهت و فاصله
سستی
بالا رفتن ضربان قلب یا نامنظمی
گشاد شدن مردمک ها
حالت تهوع و از دست دادن اشتها

توهم زاها و “بد نشئگی”
توهم زا ها مواد غیرقابل پیش بینی هستند. فقط به این دلیل که کسی برای اولین بار یک “نشئگی” لذت بخش دارد، تضمینی نیست که همیشه آن تجربه خوشایند را داشته باشد.
هر فردی در معرض خطر ” بدنشئگی ” قرار دارد. علائم می تواند شامل توهمات کابوس مانند، وحشت شدید، پارانویا و حالت تهوع باشند. همچنین ممکن است نشئگی همراه با حال خوب و بد را تجربه شود.
از راههای ترک اعتیاد: خواب مغناطیسی: فواید، عوارض و همه نکات مهم
سایر عوارض جانبی ناخوشایند می تواند شامل موارد زیر باشد:

اسپاسم عضلانی و از دست دادن هماهنگی
تشنج و بیهوشی
رفتار پرخاشگرانه ، خصمانه و خشونت آمیز
سندرم کاتاتونیک که یعنی فرد حالت زامبی گونه ای پیدا می کند.

اگر مشکوک به مصرف بیش از حد مواد هستید، فورا با اورژانس تماس بگیرید.
اعتیاد، تحمل و ترک
مثل بسیاری از مواد دیگر، بالا رفتن آستانه تحمل به مواد توهم زا امکان پذیر است. این یعنی این که برای رسیدن به همان اثر قبلی باید دوز های بیشتر و قوی تر مصرف شود.
برخی افراد دچار وابستگی روانی می شوند و احساس می کنند که مصرف منظم مواد مخدر بخش مهمی از زندگی آن ها است. تحقیقات نشان می دهد که افراد می توانند از نظر فیزیکی به مواد توهم زایی مثل PCP یا کتامین وابسته شوند و اعتیاد پیدا کنند. اگر فردی مصرف مواد را قطع کند، ممکن است علائم ترک را تجربه کند.
آسیب ناشی از استفاده طولانی مدت از مواد توهم زا
همان طور که پیش از این نیز گفته شد؛ برخی از افراد ممکن است ” فلاش بک ” را تجربه کنند، که ممکن است روز ها، هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها بعد از مصرف مواد رخ دهد. آن ها خلاصه ای از توهمات نشئگی قبلی را آن چنان در ذهن شان مرور و تداعی می کنند که به نظر می رسد در زمان و مکان به عقب برگشته اند. یا حتی ممکن است تحریف واقعیت فعلی در ذهن شان را تجربه کنند.
داشتن توهم زمانی که تحت تاثیر هیچ مواد توهم زایی نیست ، می تواند بسیار ترسناک باشد.
حتما بخوانید: 28 استراتژی موثر برای غلبه بر مشکلات زندگی
درمان وابستگی به مواد مخدر
گزینه های درمانی برای ترک اعتیاد و وابستگی به این نوع مواد مخدر هم مثل سایر مواد، شامل سم زدایی، مشاوره فردی و گروه درمانی است . برای کسب اطلاعات و ارجاع به کمپ باید به پزشک مراجعه شود.

چرس (حشیش)

چگونه چرس را ترک کنیم؟ (عوارض آن و همه نکات کاربردی)

چگونه چرس را ترک کنیم؟ (عوارض آن و همه نکات کاربردی)
https://honarfardi.com/wp-content/uploads/2021/08/word-image-225.jpeg

چرس یک ماده تغییر دهنده ذهن است که بعضی از افراد، به ویژه نوجوانان و جوانان، به طور منظم از آن استفاده می کنند. متاسفانه کشیدن چرس می تواند مضر و اعتیاد آور باشد. چرس اصطلاحا علف نیز نامیده می شود. که یک ماده مخدر رایج برای ایجاد حس سرخوشی در ذهن است. بنا بر اعلام موسسه ملی سو مصرف مواد مخدر، چرس یکی از متداول ترین مخدر های غیر قانونی در دنیا است.
این ماده گیاهی را می توان مانند یک سیگار پیچید و دود کرد یا با پیپ کشید. همچنین می توان آن را به عنوان یک ماده خوراکی خورد یا اینکه با ریختن آن در قلم بخور یا دستگاه بخور، دود آن را کشید. برخی از افراد برای درمان بیماری های خود از چرس استفاده می کنند و اغلب نوجوانان و جوانان از این ماده استفاده کرده و در مصرف این ماده زیاده روی می کنند.
با وجود این که سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) چرس را برای درمان مشکلات پزشکی خاص تایید نکرده است. سه جزء تشکیل دهنده چرس، به نام کانابینوئیدها، به عنوان دارو تایید شده اند و همچنین سال ۲۰۱۷ در یک گزارش پزشکی عنوان شد که چرس چندین اثر درمانی دارد. اما اثرات مضر آن نیز پیشتر ثابت شده است و لازم است تحقیقات بیشتری برای درک همه اثرات احتمالی که چرس و محصولات مشتق شده از آن بر روی سلامتی می گذارد، انجام شود. ثابت شده است که استفاده تفریحی از چرس، عوارض بدی از جمله وابستگی و اعتیاد را در پی دارد که می تواند در تحصیل، شغل، و روابط افراد اختلال ایجاد کند.
چرس چیست؟
چرس با نام های مختلفی از جمله علف، شاهدانه و . . . شناخته می شود و گیاهی به رنگ سبز یا خاکستری یا قهوه ای می باشد.
علف حاوی ترکیبات مختلفی است که به عنوان کانابینوئید ها شناخته می شوند . کانابینوئید ها بر سیستم عصبی مرکزی ( CNS) فرد که شامل مغز و نخاع است، تأثیر می گذارند. یکی از شناخته شده ترین کانابینوئید ها در علف، تتراهیدروکانابینول (THC) است که ذهن را درگیر می کند. THC به عنوان اصلی ترین ماده شیمیایی روانگردان در علف شناخته می شود، همچنین بیشتر اثرات مسموم کننده چرس به علت وجود این ماده است. گیاه چرس به طور کلی بیش از 500 ترکیب شیمیایی دارد.
آیا مصرف چرس قانونی است؟
چرس یک ماده غیر قانونی با پتانسیل سوء مصرف است که هیچ گونه استفاده پزشکی ندارد.
تاثیرات چرس بر روی مغز
چرس اثرات بلند مدت و کوتاه مدت مستقیمی بر روی مغز دارد. به طور خاص قسمت هایی از مغز را که مسئول حافظه، یادگیری، توجه ، تصمیم گیری، هماهنگی، احساسات و زمان واکنش هستند، هدف قرار می دهد.
وقتی دود چرس استنشاق می شود، ترکیب THC از طریق ریه ها وارد بدن می شود و سپس وارد جریان خون شده. و هنگامی که وارد جریان خون می شود، به اندام های سراسر بدن ، از جمله مغز منتقل می شود.

ترکیب THC روی گیرنده های سلول های مغزی که معمولاً به سایر مواد شیمیایی مشابه THC واکنش نشان می دهند ، تاثیر می گذارد و باعث فعال شدن و تحریک بیش از حد این گیرنده ها می شود که باعث می شود افراد بعد از کشیدن آن احساس سرخوشی کنند.
همچنین می تواند اثرات کوتاه مدتی ایجاد کند، از جمله:

دگرگونی احساسی
تغییرات خلق و خو
دگرگونی حس نسبت به زمان و مکان
اختلال در حرکات بدن
اختلالات حافظه
فقدان مهارت حل مسئله، مشکل در تفکر، اختلال در تصمیم گیری، توهم ، هذیان و روان پریشی (در صورت استفاده در دوز های بالا تر )

تاثیرات مصرف در طولانی مدت
تغییرات مغز در نتیجه مصرف چرس و پیشرفت این تغییرات در دوران نوجوانی بسیار مهم است.
مطالعه ای نشان داد که وقتی افراد در نوجوانی شروع به کشیدن چرس به میزان زیادی می کنند و دچار اختلال یا اعتیاد به مصرف چرس می شوند، به طور میانگین بین 13 تا 38 سالگی هشت نقطه در مغز خود که مرتبط با ضریب هوشی است را از دست می دهند.
حتی وقتی نوجوانان در دوران بزرگسالی اعتیاد به چرس را ترک کردند، عملکرد ذهنی آن ها به طور کامل بازیابی نشد. این موضوع نشان می دهد که اثرات چرس بر قدرت توجه، حافظه و یادگیری ممکن است دائمی باشد.
اثرات بر بدن
چرس ممکن است چندین فایده برای سلامتی مانند تسکین درد و التهاب، کاهش فشار داخل چشم، تسکین علائم بیماری گلوکوم ( آب سیاه) همراه با کاهش تهوع و استفراغ داشته باشد.
اما ممکن است که تاثیرات منفی نیز بر بدن افراد مصرف کننده بگذارد، به ویژه در صورت مصرف طولانی مدت! مشکلات مربوط به مصرف چرس می تواند شامل مشکلات قلبی ، سرفه و مشکلات تنفسی و ضعف سیستم ایمنی بدن باشد.

کانابینوئید های موجود در چرس می توانند ضربان قلب در حالت استراحت را افزایش داده، عروق خونی را گشاد کرده و فشار خون را بالا ببرند. تحقیقات نشان داده افرادی که مشکلات قلبی عروقی مانند بیماری قلبی دارند و همچنین تحت استرس هستند، پس از کشیدن چرس سریع تر دچار درد قفسه سینه می شوند.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد خطر حمله قلبی در ساعات اولیه پس از مصرف چرس، افزایش می یابد .دود چرس همچنین می تواند ریه ها را تحریک کند و مشکلات تنفسی که کشیدن چرس به وجود می آورد به اندازه کشیدن سیگار است. کشیدن چرس می تواند باعث برونشیت، سرفه خلط دار مداوم و افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه شود.
خطرات روغن چرس
روغن چرس یا رزین های چرس، عصاره های غنی از THC هستند که خالص ترین محصول گیاه شاهدانه به شمار می روند. رزین چرس به شکل عسل یا موم بوده و دارای رنگ کهربایی است.
کشیدن این عصاره که به اصطلاح” بار زدن ” نامیده می شود، می تواند بسیار خطرناک باشد. بار زدن مقدار زیادی از ماده THC را وارد بدن می کند و خطر عوارض جانبی منفی و مضر را بالاتر می برد. همچنین این ماده شامل بوتان ( فراورده نفتی) است که می تواند باعث آتش سوزی و انفجار شود.
تصمیم برای ترک کردن چرس
درک مسئله اعتیاد و پذیرش اعتیاد داشتن به چرس، از اولین گام های بهبودی است. کسی که به طور روزانه چرس می کشد، از نظر جسمی و روانی به عوارض آن عادت می کند و در نتیجه تصمیم گرفتن برای توقف مصرف چرس باید با نظارت و پشتیبانی همراه باشد.
فردی که تصمیم به ترک گرفته و با پزشک خود در این باره صحبت می کند، باید از نظر جسمی و روحی برای چالش پیش روی خود آماده باشد . افرادی که از چرس استفاده می کنند، وقتی می دانند انتظار چه چیزی را باید بکشند و چه برنامه ای دارند، با موفقیت آن را ترک می کنند.
مشخص کردن تاریخ
تعیین تاریخ برای ترک کردن چرس بسیار مهم است. این تاریخ نباید به تمام شدن باقی مانده مواد وابسته باشد یا این که یک تاریخ عمومی باشد مانند فردا، یا هفته آینده، بلکه باید تاریخ خاصی باشد.
دور انداختن یادآور ها
هنگامی که زمان ترک چرس فرا رسید، زمان آن است که هر گونه وسایل مورد استفاده برای کشیدن آن را دور بیندازید. اشتیاق بیشتر برای ترک زمانی به وجود می آید که به یاد داشته باشید چه چیز هایی را رها کرده اید. این وسایل محرک هستند و نباید جلوی چشم باشند.
آمادگی برای ترک
دانستن این که قبل از ترک کردن، مدتی حال خوبی نخواهید داشت؛ بخش مهمی از تمرکز بر روی هدف نهایی است . زودتر تحقیق کنید تا بدانید چه چیزی انتظارتان را می کشد. در مرحله سم زدایی آماده اضطراب، عصبانیت و تحریک پذیری باشید .
ترک چرس
ترک کردن علف در طی فرایند سم زدایی رخ می دهد. سم زدایی فرایند پاکسازی طبیعی بدن است. همانطور که بدن برای از بین بردن ماده ای که به آن وابسته شده است کار می کند، ممکن است بیماران علائم ناراحت کننده ای را تجربه کنند. این اتفاق سندروم ترک چرس نامیده می شود. این بیماری به تازگی توسط انجمن روانپزشکان به رسمیت شناخته شده است. سندروم ترک چرس مانند ترک مواد مخدر دیگر اغلب علائم جدی جسمی ایجاد نمی کند، بلکه عمدتا با چندین علامت روانی متفاوت مشخص می شود.

مطالعه ای نشان داد که نوجوانانی که تحت تاثیر علائم ترک چرس قرار گرفته بودند از حدود ۴۰ درصد دیگر نوجوانانی که این اتفاق برایشان نیفتاده بود، بیشتر در معرض اختلالات خلقی قرار داشتند .
مدت زمانی که کسی این علائم را تجربه می کند و شدت علائم ممکن است به عوامل مختلفی از جمله مدت زمان و دفعات استفاده از چرس بستگی داشته باشد. علائم ترک چرس به طور معمول کم تر از 24 ساعت پس از قطع مصرف چرس شروع می شوند و می توانند حدود هفت تا 10 روز ادامه یابند و شدت آن در روز های دوم تا چهارم به اوج خود می رسد.
چطور ذهن خود را در کنترل کامل داشته باشیم؟
در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان سندروم ترک چرس در دسترس نیست. اگر علائم شدید باشند، ممکن است بستری شدن در بیمارستان یا توان بخشی، لازم باشد. همچنین برنامه های درمان سرپایی و تله تراپی نیز همیشه در دسترس است.
علائم ترک چرس ممکن است شامل تحریک پذیری یا پرخاشگری، اضطراب، میل به چرس ، مشکل در خواب، کم اشتهایی و افسردگی شدید باشد. علائم جسمی ممکن است شامل ناراحتی معده یا درد ، تعریق زیاد، لرزش، سر درد، یا تب و لرز باشد.
خطر عود و حاد شدن
خطر عود برخی از علائم ترک چرس می تواند بیش از 30 روز و تا سه ماه پس از ترک چرس ادامه یابد . بروز علائم ترک به صورت مداوم باعث می شود بسیاری از ترک کنندگان با مشکلات روبرو شوند. تخمین زده می شود که این علائم در بین 40 تا 60 درصد افرادی که سعی می کنند چرس کشیدن را ترک کنند عود می کنند. هرچه از چرس بیشتر استفاده شود، احتمال این که افراد از علائم ترک چرس رنج ببرند بیشتر می شود و در نتیجه احتمال عدم پیشرفت در ترک بیشتر خواهد شد . به همین دلیل است که یک برنامه و یک سیستم پشتیبانی مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است.
اعتیاد به چرس کشیدن
ممکن است معتاد به چرس شوید ، حدود ۳۰ درصد از افرادی که از چرس استفاده می کنند تا حدودی دچار اختلالات مصرف می شوند. و از هر ۱۰ نفر ۱ نفر معتاد خواهد شد. اعتیاد به چرس به ویژه هنگامی که در یک دوره طولانی مدت استفاده شود، محتمل است.
اگر فردی در سنین نوجوانی شروع به کشیدن چرس کند، احتمال بروز اعتیاد بیشتر است. افرادی که قبل از 18 سالگی مصرف چرس را شروع می کنند، چهار تا هفت برابر بیشتر از بزرگسالان به اختلال مصرف چرس مبتلا می شوند. تقریباً از هر 6 نفری که قبل از ۱۸ سالگی چرس مصرف می کنند، یک نفر معتاد خواهد شد.
44 مهارت مهم در زندگی که باید بلد باشید
اعتیاد یک بیماری مزمن است که باعث می شود فرد به طور اجباری به دنبال مواد مخدر باشد و از آن استفاده کند. و معتادین افرادی هستند که بدون در نظر گرفتن نتایج و پیامد های مضر، در کنترل این خواسته ها مشکل دارند. از حدود 4 میلیون نفری که اختلال مصرف چرس دارند ، تنها 138،000 نفر به طور داوطلبانه برای درمان آن اقدام می کنند.
علائمی که نشان می دهند فردی به چرس معتاد شده است، عبارتند از:

تلاش های ناموفق برای ترک استفاده از ماده مخدر
کنار گذاشتن فعالیت ها و سرگرمی ها صرفا برای کشیدن و لذت بردن از چرس
ادامه دادن به مصرف چرس با وجود این که باعث به وجود آمدن مشکلات در خانه، محل کار و مدرسه شده است.

مصرف بیش از حد (اوور دوز) چرس
مصرف بیش از حد (اوور دوز) زمانی اتفاق می افتد که شخصی بیش از حد از ماده مخدر استفاده کند و علائم خطرناکی ایجاد شوند که تهدید کننده زندگی باشد.
هیچ گزارشی از مرگ و میر صرفا در اثر استفاده از چرس وجود ندارد اما استفاده بیش از حد از چرس می تواند منجر به عوارض جانبی ناخوشایندی از جمله روان پریشی شود . خطر عوارض جانبی منفی و مصرف بیش از حد هنگامی که افراد از محصولات چرس با THC بالا استفاده می کنند ، بیشتر است.
انواع مواد مخدر: 14 تا از رایج ترین انواع مخدر در دنیا
علائم گزارش شده توسط افرادی که مقدار زیادی چرس مصرف می کنند شامل اضطراب ، پارانویا و واکنش های روان پریشی مانند هذیان و توهم است.
گاهی اوقات مصرف همزمان چرس با سایر محرک ها مانند الکل یا مواد مخدر و مخلوط کردن چرس با سایر مواد غیر قانونی یا تجویز شده می تواند خطر مصرف بیش از حد یا عوارض جانبی را در افراد افزایش دهد.
ورود به مسیر اعتیاد
برخی از تحقیقات نشان می دهند که در صورت استفاده از چرس احتمال استفاده از سایر مخدر ها نیز بالا می رود و همچنین احتمال ایجاد اعتیاد به این مواد در کنار چرس نیز وجود دارد.
از آنجا که چرس مخدر خیلی قوی ای نیست، گاهی اوقات میتواند دروازه ورود به مسیر اعتیاد و مصرف مخدرهای قوی تر مانند کوکائین، هروئین، یا مت باشد.
برای تقویت مغز خود این 100 کار را انجام دهید
مطالعات نشان می دهد قرار گرفتن در معرض مواد اعتیادآور مانند THC یا علف های هرز می تواند نحوه واکنش مغز به سایر داروها را تغییر دهد. تحقیقات مربوط به موش ها نشان می دهد که قرار گرفتن مکرر در معرض THC منجر به افزایش واکنش به مواد اعتیادآور در مراکز پاداش مغز می شود.
این ناحیه از مغز در ایجاد و درمان اعتیاد بسیار مهم است. اما همه کسانی که از چرس استفاده می کنند، به دنبال مصرف مواد قوی تری نمی روند. در حقیقت، محققان به این نتیجه رسیدند که اکثریت افراد چنین نظری ندارند. همچنین ، برخی معتقدند که چرس برای افرادی که به مواد قوی تر، از جمله مواد افیونی وابسته هستند ، یک داروی “خروجی” موثر محسوب میشود. مصرف ماری جوانا شدت ترک مواد افیونی را کاهش می دهد و نتایج درمان را بهبود می بخشد.