تربیت به روز کودکان

هنگامي كه كودك شما طرحي بر روي كاغذ پياد ميكند احساسات تخيلات و  تمايل هاي دروني خود رو بروز ميدهد؛ از تحليل هاي نقاشي كودكان به رنگ هاي استفاده شده در نقاشي، بزرگ يا كوچك بودن اجسام كشيده شده در نقاشي، اشاره ميشود كه والدين يا مربيان بر طبق نفاشي ها ميتوانند به حالات دروني كودك پي ببرند به عبارتي نقاشي از درون كودك خبر ميدهد؛
معمولا كودكان اولين اشخاصي را كه در نقاشي ترسيم ميكنند مهم ترين فرد برايشان است.

هنگامي كه كودكي در نقاشي از كشيدن خود در نقاشي هايش امتناع ميكند حاكي از عدم مقبوليت او در خانواده است.
با هديه دادن و تشويق كردن كودك به عنوان يك ابزار تربيتي ميتوانيد باعث تثبيت رفتار هاي قابل قبول كودك شويد؛
پاداش بايد بلافاصله پس از رفتار مطلوب باشد؛ به طوري كه هنگامي كه كودك رفتار مناسبي انجام داد متناسب با ان ميتواند با تشويق كلامي يا هديه دادن مورد تشويق والدين قرار گيرد؛ و توجه به اين امر داشتيه باشيد كه پاداش هاي تكراري ميتواند به مرور زمان قدرت انگيزشي كودك را از  بين ببرد؛

مواظب نوع تربیت کودک خود باشید چرا که شخصیت کودکانتان در آینده نمودی از تربیتشان در گذشته است.

آیسودا رضایی

سکوت بچه ها را جدی بگیرید !

سکوت اضطرابی می تواند همراه با دیگر اختلالات مربوط به اضطراب و یا همراه با اوتیسم بروز کند

محققان می گویند حرف نزدن بعضی بچه ها می تواند به علت وضعیتی موسوم بهselective mutism باشد.

این اختلال در واقع نوعی ترس یا فوبیای حرف زدن است که در آن کودک موقع حرف زدن به یک نقطه خیره شده و عضلاتش سفت می شود. این حالت با خجالتی بودن کاملا متفاوت است.

این بچه ها در خانه به راحتی حرف میزنند ولی در شرایط دیگر کاملا ساکت می شوند. محققان می گویند این وضعیت معمولا از سنین قبل از ۵ سالگی شروع می شود ولی می تواند تا سنین مدرسه رفتن تشخیص داده نشود. شیوع این نوع سکوت در بچه های دوزبانه سه برابر بیش از معمول است که می تواند به علت بیشتر بودن میزان استرس در زندگی آنها باشد.

این وضعیت می تواند موجب اختلالات جدی در ارتباطات کودک شده و در یادگیری او مشکلاتی ایجاد کند. سکوت اضطرابی می تواند همراه با دیگر اختلالات مربوط به اضطراب و یا همراه با اوتیسم بروز کند.

درمان این نوع از سکوت با تغییر در محیط زندگی کودک است. آنها را در مراحل جداگانه در معرض محیط های جدید قرار داده و در هر مرحله میزان شلوغی و استرس محیط را بیشتر می کنند. در همان حال کودک را از علائم اضطراب و راه های مواجه شدن با آن آموزش می دهند. کلید موفقیت در مواجهه با این افراد وجود یک مربی مورد اعتماد کودک است که با این بیماری آشنایی کامل داشته باشد.