۴۰ نکته ی کلیدی که هر مادر تازه ای باید بداند

تازه مادر شده اید؟ در این مقاله با ۴۰ نکته ی کلیدی و ساده شما را راهنمایی میکنیم تا مسیر مادر بودن را بهتر ببینید.

مادر یا پدر شدن وظیفه ی بسیار سنگینی است که با نصیحت ها و راهنمایی هایی که از همه جهات به ما میرسد ممکن است از آنچه هست سنگین تر بنظر بیاید. در این مقاله ما نکات ریز و کاربردی از متخصصان و مادر و پدرهای باتجربه را جمع آوری کرده ایم که میتواند به شما در شروع این مسیر کمک کند و اعتماد بنفس ادامه ی راه را به شما بدهد.

– در حال زندگی کنید: بدینوسیله اعلام میکنیم که شما اجازه دارید دست از نگرانی درمورد لیست کارهایتان –شستن لباس ها، پوشک کردن، خریدن پوشک و…- بردارید و یاد بگیرید در لحظه با فرزندتان زندگی کنید و از لحظات زیبای باهم بودنتان لذت ببرید.

 

– دست از نگرانی درباره ی غذای کودکتان بردارید: انتظار عادت های غذایی عجیب و غریب را داشته باشید. غذاهای متنوعی برای انتخاب در اختیار کودکتان قرار دهید، اما اصرار نکنید و شلوغش نکنید. هروقت گرسنه بشوند غذا خواهند خورد.

– به ساعت خواب مناسب پایبند باشید: با تنظیم زمان خواب کودکتان و به موقع خوابیدنش، هم او خوابی را که نیاز دارد دریافت میکند هم شما زمانی برای شارژ خودتان خواهید داشت.

 

– نه بگویید: هرچقدر در گفتن نه در مواردی که درخواست کودکتان به نفعش نیست، کارکشته تر شوید،دفعات کمتری به آن نیاز پیدا خواهیدکرد. شما میتوانید وقتی کودکتان در مغازه یک کارتن بستنی میخواهد بگویید نه، تا اینکه هرشب که کارتن بستنی در فریزر شما جا خوش کرده است به کودکتان بگویید نه.

– رسم و رسومات کوچک و اختصاصی بسازید: شب قبل از تولد کودکتان دور میز آشپزخانه بادکنک بچسبانید تا فردا یک روز بخصوص را تجربه کند. وقتی با کودکانتان تنها در آسانسور هستید شکلک و ها و صداهای خنده دار دربیاورید.یک مدل دست دادن اختراع کنید که مخصوص خودتان باشد و آن را برای لحظه های خاصتان نگه دارید.

 

– برای روزهای مریضی آماده باشید: دارو ها، مکمل ها ونوشیدنی های مناسب برای آبرسانی به کودکتان در مواقع بیماری را همیشه در یخچال داشته باشید تا مجبور نباشید نیمه های شب برای خرید وسایل مورد نیاز به مغازه بروید.

 

– کودکتان را بشناسید: هر کودکی مجموعه ای از قدرت ها و چالش هاست. تلاش کنید تا واکنش های متناسب با شخصیت او را در مقابل رفتارش انجام دهید.

 

– نیروهای کمکی را شناسایی کنید: کسانی را که در مواقع لزوم میتوانید رویشان حساب کنید را شناسایی کنید _دوستانی که موقعی به نظرشان احتیاج دارید پاسخگو هستند و وقتی به آن نیاز ندارید سکوت میکنند، و کسانی که آب دستشان باشد برای رسیدن به شما و کمک زمین میگذارند_ دوستشان داشته باشید و همیشه ممنون آنها باشید.

 

– همیشه به یاد داشته باشید که شما الگو هستید: مادر بودن را اتفاقی جذاب جلوه دهید تا دخترتان دلش بخواهد بچه دار شود و شما هم زودتر مادربزرگ و پدربزرگ شوید. اگر همیشه مضطرب، وارفته یا نق نقو باشید کودکتان هیچوقت برای پدر یا مادر شدن مشتاق نخواهد بود.

 

– به شریک زندگیتان اجازه دهید بعضی نقش ها را به عهده بگیرد: همسر شما هم درحال تجربه کردن بزرگترین اتفاق زندگی اش است، پس او را تشویق کنید که مسئول بعضی از کارها باشد مثلا حمام کردن، کتاب خواندن یا غذا دادن به کودک (یا حتی هرسه). این فعالیت ها جزو فعالیت هایی هسند که ارتباط قوی بین والدین و کودک برقرار میکنند ضمن اینکه به شما فرصت تنفس میدهند.

– در مورد تصمیمات مالی با کودکتان صحبت کنید: وقتی پنیر یک کارخانه ی خاص را بخاطر قیمت کمتر میخرید، یا وقتی خرید کیف مورد علاقه تان را تا زمان حراج به تعویق می اندازید، دلایلتان را برای کودکتان توضیح دهید.

 

– هرروز و حتما هرروز برای کودکتان کتاب بخوانید: کتاب خواندن به قوه ی تخیل و خلاقیت کودکتان کمک میکند و برای وقت گذراندن مفید با کودکتان ایده ی بسیار خوبی است. اگر وقت خواندن کتاب برای کودکتان را ندارید از داستان های صوتی استفاده کنید، میتوانید آنها را از اینجا دانلود کنید.

– تغییرات بزرگ را با قدم های کوچک انجام دهید: میخواهید شیشه شیر را به لیوان کودک تبدیل کنید؟ یا گهواره را به تخت تبدیل کنید؟البته که شما میخواهید این تغییرات راحت و سریع انجام شود، اما این تغییرات میتواند برای کودک شما خیلی غافلگیرکننده باشد. اجازه بدهید کودکتان حسابی با لیوان بازی کند، یا توی تخت باهم بنشنید و کتاب بخوانید، زمانیکه او به این تجربه ی جدید عادت کرد، تغییرات را به بطور رسمی اعمال کنید.

 

– به کودکتان کمک کنید که به تنهایی به خواب برود: در شروع پروسه ی خواب، اول به او غذا بدهید. بعد از حمام و در آغوش گرفتن و نوازش کودکتان، وقتی خوابالود ولی هنوز بیدار است او را توی تختش بگذارید تا بخوابد، اگر تا زمان خوابش به او غذا بدهید یا تکانش بدهید همیشه برای خوابیدن به شما احتیاج خواهد داشت.

– وظایف روزانه برای کودک تعریف کنید: آیا کودک شما در خانه کاری انجام میدهد؟ خالی کردن سطل زباله، مرتب کردن رختخواب خودش، چیدن میز غذا، و جمع آوری اسباب بازی ها. کمک کردن در انجام کارهای خانه اعتماد بنفس کودکان را بالا میبرد چونکه میفهمند شما در انجام کارها به آنها اطمینان دارید. در  زمان خرید انتخاب و برداشتن بعضی از اجناس را به عهده ی کودکتان بگذارید، مثلا از او بخواهید نوشیدنی را خودش انتخاب کند و در سبد خرید بگذارد.

– به غرایز خود اعتماد کنید: حتی وقتی نمیتوانید تشخیص دهید که مشکل کودک شما چیست که حالش خوب نیست، غرایز شما به شما خواهند گفت که کودکتان نیاز به مداوا دارد. وقتی احساس میکنید کودک مثل همیشه سرحال نیست یا با دوستانش مثل قبل بازی نمیکند یا از چیزهایی که در گذشته خوشحالش میکرد لذت نمیبرد، حتما به دنبال پیدا کردن علت باشید و از کنار آن ساده نگذرید.

 

– پیشخدمت کودکان نباشید: کودکان شما به صورت بالقوه توانایی انجام کارهایشان را دارند. آن ها را در سنین پایین عادت بدهید که کتشان را به رخت اویز آویزان کنند یا لباس های کثیفشان را توی ماشین لباسشویی بگذارند  تا شما مجبور به انجام دادن این کارها نشوید.

 

– وقتی اشتباه کرده اید، اشتباهتان را بپذیرید: وقتی در برخورد با کودک یا همسر خود اشتباه میکنید (یا به اصطلاح سوتی میدهید!)، معذرت بخواهید. این کار به کودکتان یاد میدهد که اشتباه کردن درصورتیکه آن را بفهمد و بابتش معذرت خواهی کند ایرادی ندارد.

– به خودتان استراحت بدهید: وقتیکه عصبانی هستید، احتمال اینکه جواب مناسبی به کودکتان بدهید کم خواهد بود. لازم نیست بلافاصله واکنش نشان دهید. یک استراحت کوتاه به شما کمک میکند آرام شوید و به اتفاقات فکر کنید. به کودکتان بگویید اجازه بده بعدا درموردش صحبت کنیم، اما زمان دقیقی به او بدهید و به آن پایبند باشید. یا مثلا بگویید نظرت چیست که الان بستنی های توی یخچال را بیاورم با هم بخوریم و بعدش در مورد این موضوع صحبت کنیم.

 

– ارتباط خواهری و برادری را تقویت کنید: سر شام، بخواهید هر کدام از بچه ها درمورد اینکه آن روز از چه چیزی درمورد خواهر یا برادرشان لذت بردند صحبت کنند. این کار کمک میکند توجه کودکان روی نقاط مثبت خواهر و برادرشان بجای نقاط منفی متمرکز شود. وظایف گروهی و اشتراکی به آنها بدهید و بعد از آنها بخواهید تجربه ی مشترکشان را بازگو کنند.

– پنجره های بالاتر را باز کنید: ریسک افتادن کودکتان را با بسته و قفل نگه داشتن پنجره های در دسترس او کم کنید. و زیر پنجره های بالا هم وسایلی نگذارید که کودکتان بتواند از ان بالا برود.

 

– همیشه در حالت آماده باش باشید: هیچوقت خانه را بدون حداقل یک دست لباس اضافه آماده برای کودکتان ترک نکنید.

 

– حواستان به پدر و مادرهای متوهم باشد: وقتی آشنایان درمورد هوش سرشار یا ویژگی های خارق العاده ی کودکشان به شما فخر میفروشند، اصلا نگران نباشید. امکان خیلی زیادی وجود دارد که آنها دروغ میگویند یا اغراق میکنند.

 

– داستان هایی در بازه ی سنی برایشان تعریف کنید: این یک بازی است که میتواند برای کودکان بسیار سرگرم کننده و جالب باشد و شما را به هم نزدیک کند. هرشب قبل از خواب از کودکتان بخواهید عددی کمتر از سن حال شما انتخاب کند، بعد داستان جالبی که در آن سن برای شما اتفاق افتاده برایش تعربف کنید. یا میتوانید داستان هایی از روی کتاب ها برایشان بخوانید.

  • منم
  • نمنمنم
  • ممم
  • نتنتن
  • داستان های بیشتر

– تلفنتان را کنار بگذارید: وقتی دارید با کودکتان وقت میگذرانید، هر تماس، پیام یا ایمیلی میتواند صبر کند. کودکان هروقت به آنها توجه نکنید متوجه میشوند.

 

– از زیر سقف بیرون بیایید: سعی کنید هرروز حداقل چند دقیقه با کودکتان به فضای باز بیایید و چندقدمی زیر آسمان راه بروید. این کار موقعیتی خواهد بود تا از شر صفحه نمایش ها و فعالیت های بدون تحرک خلاص شوید و یک بازی گرگم به هوا راه بیندازید که برای کودکتان یک عمر مفید است.

– خل بازی دربیاورید: زندگی میتواند زیادی جدی باشد. اجازه بدهید کودکانتان ببینند که شما میخندید، شکلک درمیاورید و دنبال آنها دور اتاق میدوید و فریاد میزنید :”الان میگیرمت!”

 

– پیاده روی بجای رانندگی: برای رفتن به خریدهای نزدیک خانه یا پارک همسایه بجای ماشین از پاهایتان استفاده کنید و درطول راه با کودکتان حرف بزنید و بازی کنید.

 

– مادر باشید، نه رفیق: وظیفه ی شما این نیست که باحال و موردپسند باشید. ممکن است کودکانتان در هر موقعیتی واکنش شما را دوست نداشته باشند. اما از عمق قلبشان همیشه شما را برای انتظارات روشن و شفافتان دوست خواهند داشت.

 

– ریاضی را جذاب تر کنید: از هر فرصتی برای بازی با اعداد، اندازه ها، و اشکال استفاده کنید. در میوه فروشی سیب ها و پرتقال ها را بشمارید و در سبد بگذارید. از کودکتان بپرسید کدام جعبه ی کورن فلکس بلندتر است. به دایره ی ساعت و مستطیل پنجره اشاره کنید و نام ببرید.

– همیشه به قوانینتان پایبند بمانید: اما اول مطمئن شوید که آنها عادلانه و منطقی هستند.

 

– برقصید: وقتی از حرف زدن زیاد و خواسته های پایان ناپذیر کودکتان خسته شده اید، اهنکی بگذارید و خستگی روز را با رقص به در کنید. وقتی رها و آرام در حال رقص و تماشای کودکانتان در حال رقص هستید، لبخند نزدن کار سختی خواهد بود.

– به پرسش های بی پایان “چرا” پاسخ دهید: گفتن این حرف از انجامش خیلی ساده تر است، اما کودکان درمورد همه چیز در دنیایشان کنجکاو هستند. اگر به آنها جواب ندهید، ممکن است سوال کردن را ترک کنند.

– از عکس ها و ویدیوهای کودکتان بک آپ داشته باشید: قطعا شما دوست ندارید که خاطرات دیجیتال غیرقال جایگزینی کودکانتان را ازدست بدهید. حتما از یک هارد بک آپ یا سرویس های CLOUD آنلاین برای محکم کاری استفاده کنید.

 

– به کودکتان یاد بدهید چگونه با مردم تعامل کند: به کودکتان آموزش دهید که تماس چشمی برقرار کند، لبخند بزند، و در موقعیت های مختلف با دیگران صحبت و احوالپرسی بکند. بعد با او تمرین کنید و اجازه دهید امتحان کند. تنها یک بار فرصت برای گذاشن تاثیر اولیه دارید.

 

– قدرشناس ویژگی های مثبت کودکتان باشید: هرروز یک ب.ب.ر (بهترین بخش روز) درمورد رفتارهای کودکتان پیدا کنید و شب درمورد آن صحبت کنید. تمرکز بر روی نقاط مثبت یک تمرین عالی است و شادی و مثبت اندیشی را وارد خانواده ی شما میکند.

 

– احساساتتان را بروز دهید و عاشق کودکتان باشید: اجازه بدهید کودک شما بداند – از طریق رفتار و کلام شما- که چقدر او را دوست دارید و چه اندازه برای شما خاص و ویژه است. ارتباط بدنی و لمسی با کودکتان را حفظ کنید و از واژه های محبت آمیز و اسم ها و صفت هایی که فقط به او اختصاص داده اید استفاده کنید.

– پدر کودکتان را قهرمان جلوه دهید: گاهی اوقات درمورد کاری که اخیرا پدر کودک انجام داده با او صحبت کنید و نشان دهید که چقدر او را دوست دارید و او چقدر پدر توانمند و قابل اعتمادی است.

– کودکتان را با ورزش آشنا کنید: با او تمرینات یوگای دونفره یا خوانوادگی راه بیاندازید. به استخر بروید. یک توپ بردارید و به نزدیک ترین پارک بروید و بازی کنید.

– نقص های کودکتان را بپذیرید: از او نخواهید کامل و بی عیب باشد، بر روی نقاط مثبتش تمرکز کنید و به او بفهمانید که میدانید کامل نیست و با اینحال برای شما دوست داشتنی است.

منبع: رادیو کودک

نقاشیا

داستان نقاشیا

داستان نقاشی کودکان

در نقاشیا تصورات کودکان همیشه الهام بخش ما بوده.
این که هر کودکی چگونه دنیای اطراف خود را تصور میکند.
شخصیت های مورد علاقه ی کودکان چگونه است؟ چگونه فکر میکنند؟
چه ایده هایی دارند و در دنیای بی حد و مرز افکار خودشان چگونه زندگی میکنند.

نقاشیا دنیای جدید و بی حد مرز کودکان را به واقعیت تبدیل میکند.
 تلاش میکند تا کودکان را از بازی های  پر استرس (بازی های کامپیوتری) دور کرده و با دنیای دوست داشتنی عروسک ها و اسباب بازی ها آشنا کرده و انس دهد.
ساخت عروسک از روی نقاشی
مدتی است خانواده های بسیاری علاقه مند بودند که نقاشی کودکان خود را به ، عروسک تبدیل کنند بعد از مدت ها این آرزو در ایران به واقعیت تبدیل شده خانواده ها علاقمند هستند تا به نقاشی کودکان خود جان دهند تا هم وسیله ای برای بازیشان باشد و هم سال ها بعد کودکان یادگاری از ماردان و پدران خود داشته باشند که نقاشیا این بستر را فراهم کرده.

نقاشیا

همین حالا از اینجا سفارش دهید

 

نقاشیا به خلاقیت شما جان میبخشد و یادآوری میکند که میتوانید خلق کنید و در آینده، خلاقانه، آنگونه که میخواهید زندگی کنید.

ارسال نقاشی

شما می توانید نقاشی مورد نظر خود را برای ما ارسال کنید تا تیم نقاشیا آن را مورد بررسی قرار داده و در صورت تایید نقاشی، مراحل پرداخت را طی نمایید.تا مرحله ی ارسال نقاشی و بررسی آن توسط تیم نقاشیا روند کار کاملا رایگان بوده و طراحان ما صرفا قابلیت عروسک شدن نقاشی را بررسی خواهند نمود.پس از تایید نقاشی، پیام تایید آن توسط شرکت برای شما ارسال خواهد شد تا  شما مراحل بعدی، از جمله پرداخت را کامل نمایید.بعد از تایید پرداخت شما، نقاشیتان برای طراحی به شرکت ارسال شده و نهایتا تا 10 روز آماده و ارسال خواهد شد.

سلفی یا همان عکس به عروسک

سلفی به انگلیسی ، Selfie، یا خودعکس به نوعی خودنگاره یا عکاسی پرتره گفته می‌شود که توسط خود فرد و اغلب به‌وسیله دوربین تلفن همراه گرفته می‌شود.نقاشیا برای کاربران این امکان را فراهم کرده تا عکس خود را به عروسک تبدیل کنند ، شما می توانید سلفی ( عکس از خود ) مورد نظر را برای ما ارسال کنید تا تیم نقاشیا آن را مورد بررسی قرار داده و در صورت تایید مراحل پرداخت را طی نمایید.تا مرحله ی ارسال عکس و بررسی کار توسط تیم نقاشیا روند کار کاملا رایگان بوده و طراحان ما صرفا قابلیت عروسک شدن عکس شما را بررسی خواهند نمود.بعد از تایید عکس، پیام تایید توسط شرکت برای شما ارسال می شود تا بتوانید مراحل بعدی، از جمله پرداخت را کامل نمایید.بعد از تایید پرداخت ، عکس شما برای طراحی به شرکت ارسال شده و نهایتا تا 10 روز آماده و ارسال خواهد شد.

ترمیم عروسک

نقاشیا این امکان را برای تمامی کاربران عزیز فراهم کرده تا عروسک هایی را که کهنه شده یا دچار پارگی شده اند را برای صاحبان خود ترمیم کرده و به حالت و شکل اولیه خود بازگرداند.شما می توانید عکسی از عروسک خود را برای نقاشیا ارسال کنید تا تیم نقاشیا آن را مورد بررسی قرار داده و در صورت تایید، مراحل پرداخت را طی نمایید.تا مرحله ی ارسال عکس از عروسک و بررسی آن توسط تیم نقاشیا روند کار کاملا رایگان بوده و طراحان ما صرفا قابلیت ترمیم آن را بررسی خواهند نمود.بعد از تایید آن، پیام تایید توسط شرکت برای شما ارسال می شود تا بتوانید مراحل بعدی، از جمله پرداخت را کامل نمایید.بعد از تایید پرداخت ، عروسک شما برای ترمیم به شرکت ارسال شده و نهایتا تا 15 روز آماده و ارسال خواهد شد.

و در نهایت

عروسک سلفی روسی

که همانند عروسک سلیفیست با این تفاوت که چهره ثابتی دارند.

نقاشیا

ساخت عروسک از روی نقاشی

گروه عروسک سازی نقاشیا (در تبدیل نقاشی به عروسک ) با توجه به تحقیقات انجام داده روی تعدادی از کودکان وبا نظر تعدادی از روانشناسان به این نتیجه رسیدند که تبدیل نقاشی بچه ها به عروسک باعث افزایش اعتماد به نفس وخلاقیت بچه ها می شود.

تبدیل نقاشی

با سلام خدمت شما دوست عزیز و مهربان

آیا تا بحال فکر کرده اید که نقاشی به عروسک تبدیل شود ؟؟؟
آیا تا بحال فکر کرده اید ازچه طریقی می توانید باعث افزایش خلاقیت و اعتمادبه نفس فزرندتان شوید؟؟؟؟

تبدیل نقاشی

گروه عروسک سازی نقاشیا (در تبدیل نقاشی به عروسک ) با توجه به تحقیقات انجام داده روی تعدادی از کودکان وبا نظر تعدادی از روانشناسان به این نتیجه رسیدند که تبدیل نقاشی بچه ها به عروسک باعث افزایش اعتماد به نفس وخلاقیت بچه ها می شود.

سفارش عروسک

همین حالا سفارش دهید

حتی اگر ازیک زاویه ی دیگر به این کار (تبدیل نقاشی به عروسک) نگاه شود مثلا از دید فرهنگی می توان به این واقعیت رسید که امروزه بسیاری از عروسک هایی که در دسترسی فرزندان شما قرار دارد برگرفته از الگوهای غربی است و به نظر شما بهتر نیست فرزندتان با عروسکی بازی کنند که حاصل تخیلات و هنر خودشان باشد.
با اینکار جدای شادی وصف ناشدنی باعث تقویت اعتماد به نفس و خلاقیت آن ها می شوید و آن ها را درانتخاب الگوی صحیح یاری کرده اید.
تبدیل نقاشی قدیمی به عروسک یادگاری
کار ما تبدیل انواع نقاشی و کاراکتر مورد علاقه افراد ( از خردسال تا بزرگسالان) به عروسک و ساخت عروسک از روی عروسک های قدیمی و نوستالژیک است.
کیفیت عالی دربرابر مقرون به صرفه ترین قیمت رسالت کاری ماست.
تبدیل نقاشی کودک به اسبابی قابل لمس و حجم دار جدا از ایجاد هیجان و شوق در کودک وی را برای تحقق خواسته های مطلوب مورد تائید پدر ومادر و در سالهای پس از کودکی طرح های مورد پسند اجتماع مشتاق و مصمم خواهد کرد. یک هدیه ویژه و بی همتا برای آن که دوستش دارید.
ارزش اسباب‌ بازي‌ها را ناديده نگيريد اسباب بازی کودک مهم ترین نقش را در پرورش شخصیت وی بازی می کند دوران پیش از هفت سالگی کودک ،اسباب بازی بیشتر توجه کودک را به خود جلب می کند و دوران پس از هفت سالگی مقارن با ورود به مدرسه و اصطکاک کودک با اجتماع نیز نقش اسباب بازی ها را پر رنگ تر می سازد. جمع اوری کلکسیونی از اسباب بازی های بیهوده و خشن همچون اسلحه یا عروسک های غربی ضرباتی غیر قابل جبران به شخصیت کودک وارد خواهد ساخت و در حقیقت این اسباب بازی ها هستند که شخصیت وی را شکل می دهند طرح لهفت این اشکال بزرگ را برطرف ساخته است چراکه این کودک است که افکار خود را به اسباب بازی تبدیل کرده و همراه با اسباب بازی های زائیده ذهن خود آنچه را که میخواهد و به کمک آموزش پدر ومادر دریافته پرورش می دهد. شما با اهدا لهفت به کودک خود خودباوری و اعتماد به نفس را به او هدیه خواهید کرد ، کودک شما درمی یابد که افکار و طرح هایش همیشه قابل اجرا خواهد بود و خود را برای ارایه طرح های بهتر آماده خواهد ساخت . به امید فردایی بهتر ، ایرانی برتر با کودکان خلاق امروز.

 

تمامی عروسک سازهای ما دارا تجربه ی کاری زیاد در زمینه ی عروسک سازی و ارتباط با کودک می باشند.

فیلم های غیر اخلاقی در سنین پایین

خب به این مسعله مهم و اصلی بپردازیم

دستیابی به تصاویر و فیلم های غیراخلاقی یا همان هرزه نگاری در سنین پایین، یعنی کودکی و نوجوانی، امروزه، آن هم با توجه به فناوری های جدید مانند اینترنت، از مباحث بسیار جدی و نگران کننده است که خانواده ها وسایر اقشار فرهنگی و فرهیخته جوامع، به خصوص متخصصان علوم رفتاری و روانشناسان را به چالش کشیده و نگران ساخته است.

اما در این مطلب:

در این مطلب قصد داریم شما را با دلایل هرزه نگاری و پیامدهایی که این پدیده می تواند بر روی کودکان و نوجوانان داشته باشد، آشنا کنیم.

در پایان نیز چند راهکار برای والدین خواهیم داشت.

آمارها نشان می دهد افراد دوازده تا هفده ساله از گروه های عمده مراجعه کننده به محصولات حاوی هرزه نگاری هستند.

برخی آمارها نیز بیان می دارند متوسط اولین سن مراجعه کننده به محصولات هرزه نگاری یازده سال است،

که این سن نیز در حال کاهش است.

فیلم های غیر اخلاقی,نگرش های غلط جنسی,رابطه جنسی

برخی از این آسیب ها و خطرات عبارتند از:

شکل گیری عقاید و نگرش های غلط جنسی:

محصولات هرزه نگاری، به صورت اغراق آمیز و غیرواقعی رابطه جنسی را نشان می دهند؛ در نتیجه باعث می شوند کودک و نوجوان، که هنوز نگرش و اطلاعاتی نسبت به امور جنسی ندارد، به صورت کامل این عقاید و باورهای غلط را قبول کند و در واقع این تصاویر و محتوا را به عنوان الگوی درست رابطه جنسی بپذیرد. بنابراین در بزرگسالی و در برخورد با واقعیت رابطه جنسی، دچار مشکل خواهد شد.

بلوغ جنسی زودرس:

هنگامی که کودک با تصاویر و محرک های مختلف جنسی زودتر از سن مناسب خود برخورد کند، امکان بلوغ جنسی زودرس وجود دارد.

این بلوغ جنسی زودرس گرچه برای پسربچه ها خوشایند است، در هر حال می تواند برای هر دو جنس آسیب ها و مشکلات فراوان خاص خود را ایجاد کند، مانند انجام رفتارهای جنسی زودهنگام، بروز هیجانات منفی ناشی از تغییرات بدنی، طرد توسط همسالان، انتظارات بیش از حد اطرافیان و والدین و …

در معرض خشونت و تجاوز جنسی قرار گرفتن:

برخی افراد بزرگسال که دچار انحرافات جنسی هستند، ممکن است از تصاویر و فیلم های محرک جنسی به طرق مختلف استفاده کنند، که هدفشان تحریک و فریب کودکان و نوجوانان است.

از سویی تماشای این تصاویر باعث می شود کودک و نوجوان بیشتر در معرض برقراری رابطه جنسی قرار گیرد، که نتیجه آن خشونت و تجاوز جنسی خواهد بود.

گزارش ها نیز نشان می دهد متجاوزین جنسی از تصاویر برای تحریک کودکان و همچنین متقاعدسازی و بازداری احساسات آنان استفاده می کنند.

تقلید و انجام رفتارهای جنسی:

مشاهده می شود برخی از کودکان و نوجوانان پس از تماشای صحنه ها و فیلم های مستهجن، به تقلید آن اعمال با دوستان و حتی افراد کوچکتر از خود مبادرت ورزیده اند، که خود می تواند زمینه ساز بارداری های ناخواسته، ابتلا به بیماری های جنسی و حتی اعتیاد و وابستگی به رابطه جنسی شود.

ایجاد ترس و سردرگمی از مسائل جنسی:

در هرزه نگاری معمولا کودکان و نوجوانان خیلی زودتر از زمان لازم و به طور نابهنگام درباره روابط جنسی اطلاعات کسب می کنند. درحالی که آمادگی لازم برای انجام چنین کاری را ندارند؛ که باعث ایجاد سردرگمی و ترس و حتی حالت تنفر نسبت به مسائل جنسی در زمان کنونی و آینده کودک می شود. حتی مشاهده می شود برخی از کودکان پس از رویارویی با این تصاویر، به شدت حالت های اضطرابی و علائمی مانند کابوس های شبانه، ناخن جویدن و شب ادراری پیدا کرده اند.

فیلم های غیر اخلاقی,نگرش های غلط جنسی,رابطه جنسی

دلایل گرایش به هرزه نگاری توسط کودکان و نوجوانان

حال که با برخی از مهمترین آسیب های هرزه نگاری در دوران کودکی و نوجوانی آشنا شدید، بهتر است با دلایل گرایش به محصولات هرزه نگاری در این سنین نیز آشنا شوید. مطالعه و آگاهی نسبت به این دلایل خود می تواند قدمی مۆثر در جهت پیشگیری از هرزه نگاری کودکان و نوجوانان باشد.

کنجکاوی:

اصلی ترین دلیل گرایش به هرزه نگاری در سنین پایین، کنجکاوی درباره مسائل جنسی است.

در این سن فرد دوست دارد از فرآیند جنسی آگاهی پیدا کند؛ در حالی که بنا به دلایلی، افراد حتی تا سنین هجده سالگی اطلاعات درست و مدونی در مورد مسائل جنسی فرا نمی گیرند و این اطلاعات در حد مسائل دوران بلوغ آن هم توسط معلمان باقی می ماند.

در حالی که نوجوان در اوج فشار جنسی است و رویدادهای جنسی را حس می کند، به غیر از دوستان خود به دنبال منابع دیگری می گردد و این منابع اگر فراهم نشود به سراغ محصولات هرزه نگاری خواهد رفت.

برخورد ناگهانی و تصادفی:

برخی از کودکان و نوجوانان، اولین بار محصولات هرزه نگاری را به صورت کاملا ناخواسته و اتفاقی مشاهده کرده اند.

حس خوب بزرگ شدن:

تماشای فیلم ها و صحنه های مستهجن و موارد هرزه نگاری به نوجوانان این امکان را می دهد که به خود و دیگران، به خصوص همسالان خودشان، ثابت کنند بزرگ شده اند.

زیرا تماشای این نوع تصاویر برای آنها ممنوع است و محتوای شان خاص بزرگسالان است.

پس از این طریق، پا جای پای بزرگسالان می گذارند. این حس همراه با بیان تجربیات هرزه نگاری توسط نوجوان به همسالان و دوستان خود و اینکه توسط آنان تایید شود، تقویت خواهد شد.

تقلید و فشار همسالان:

گاهی دوستان و همسالان، به نوجوان فشار می آورند استفاده از محصولات هرزه نگاری را امتحان کند.

این در حالی است که نوجوان از طرفی در معرض اطلاعات هیجان برانگیز دوستان خود قرار می گیرد و بر حس کنجکاوی او افزوده می شود .

از طرفی توسط همسالان خود به روش های مختلف تحریک می شود.

مثلا اینکه استفاده از محصولات هرزه نگاری را نشان استقلال، بزرگ شدن و هیجان برانگیز توصیف می کنند؛ در نهایت کودک و نوجوان در مقابل تصمیم «عدم استفاده» نمی تواند مقاومت کند.

چند توصیه به والدین

در حالی که تصاویر محرک جنسی می تواند بر روی کودکان و نوجوانان تاثیرگذار باشد.

باید به شما اطمینان دهم هر کودک و نوجوانی که تصاویر محرک جنسی را نگاه کرد.

لزوما تحت تاثیر آن قرار نمی گیرد و همه کودکان و نوجوانان به یک اندازه دچار آسیب این مقوله نمی شوند . هنوز جای نگرانی شدید نیست و می توانید مداخله ی مناسبی انجام دهید.

با فرزند خود ارتباط برقرار کنید:

ارتباط همراه با احترام و با توجه به نیازهای نوجوان، می تواند سپر محکمی برای جلوگیری از آسیب هرزه نگاری باشد.

در زمینه شیوه های ارتباط با نوجوان می توانید از مشاور کمک بگیرید.

با فناوری های جدید آشنا شوید:

بسیاری از روش های دسترسی فرزند شما به محصولات هرزه نگاری، فناوری های جدید مانند تلفن همراه، اینترنت و … است.

پس لازم است برای پیشگیری، با این موارد آشنا شوید.

از روش های خشن و محروم سازی استفاده نکنید:

اینکه بخواهید وسایل تفریحی فرزندتان را بگیرید یا اینترنت او را قطع کنید.

چاره کار نیست.

زیرا نوجوان احساس حقارت می کند و برای این مسائل هم کنجکاو می شود و هم مقابله جو.

خودتان آموزش دهید:

به طور کلی بیشتر پدر و مادرها نگاه خوبی از صحبت کردن درباره مسائل جنسی با کودکان خود ندارند.

چه برسد به صحبت کردن درباره هرزه نگاری.

والدین باید آگاهی خود را ارتقا ببخشند.

و به فرزندان خود آموزش های درست را بدهند تا ضمن پیشگیری، اطلاعات صحیح و واقعی به فرزندشان بدهند.

منبع: مجله سپیده دانایی

 به خاطر بچه‌ ها با همسرتان زندگی می‌ کنید؟

برای نسل ‌های متمادی والدین به امید اینکه ازخودگذشتگی‌ شان آخر کار به نفع فرزندانشان باشد، این توصیه را به جان خریده ‌اند. خیلی‌ها هنوز باور دارند که این تنها انتخاب والدینی است که در ازدواج خود به بن‌ بست رسیده ‌اند.

اما نظر من بخاطر تجربه شخصی که دارم چیز دیگری است. من که در خانواده ‌ای پرورش یافتم که والدینم تصمیم گرفتند بخاطر ما به زندگی زناشویی تاسف‌ برانگیز خود ادامه دهند، عقیده دیگری دارم. برای من طلاق والدین بسیار بهتر است از سالها زندگی در خانه ‌ای که والدین مدام در حال جنگ و دعوا هستند، به همدیگر احترام نمی‌ گذارند و بچه‌ ها با ناراحتی و عصبانیت مداوم بزرگ می‌شوند. این دنیایی بود که من در آن پرورش یافتم و زخم ‌هایی که از آن خوردم هنوز در زندگی‌ ام باقی مانده و باقی خواهد ماند.

من باور دارم که ماندن در یک ازدواج فقط به خاطر بچه ‌ها یک انتخاب فیزیکی است که هیچ نگاهی به درد احساسی و روانی که فرزندان متحمل می‌شوند ندارد. در چنین محیطی هیچ الگوی مثبتی از اینکه ازدواج چیست و چطور باید باشد برای بچه ‌ها وجود ندارد. درواقع، حتی باعث میشود در نظر آنها ازدواج چیزی ترس‌ آور و ناراحت ‌کننده به نظر آید که باید از آن دوری کرد.

وقتی والدین از نظر احساسی از هم جدا شده باشند و فقط زندگی فیزیکی کنار هم داشته باشند، خوشبختی، هماهنگی، همکاری، احترام و لذت حضور نخواهد داشت. بچه‌ ها این را احساس کرده، سردرگم می‌شوند و خیلی وقت ‌ها هم خودشان را مقصر برای بدبختی والدینشان تصور می ‌کنند. درنتیجه افرادی عصبی و مضطرب بزرگ شده و هیچ آرامشی در دوران کودکی خود تجربه نمی ‌کنند. زخم‌هایی که چنین زندگی بر جای می‌گذارد کم از زخم‌ های زندگی کودکانی که والدینشان از هم طلاق می‌گیرند ندارد.

به عقیده من، والدینی که در زندگی زناشویی خود به مشکلی می‌ خورند که قابل حل نیست و به همین دلیل تصمیم به طلاق می‌ گیرند انتخاب بسیار بهتری دارند و انتخاب آنها به نفع همه اعضای خانواده خواهد بود.

والدین خود من می ‌بایست در همان ابتدای ازدواج خود از هم جدا می‌شدند. آنها زندگی بسیار ناخوشایندی در کنار هم داشته، احترامی برای هم قائل نبوده و فرزندان خود را در خانه ‌ای پر از خشم، اضطراب، و مشاجرات و دعواهای مکرر بزرگ کردند.

یادم می‌آید که مادرم روزی از من پرسید که بهتر بود از پدرم جدا شود یا نه. من با فریاد گفتم، “نه!” من مادر و پدری مثل مادرها و پدرهای بقیه بچه ‌ها می‌خواستم. با اینکه کودکی ناخوشایند و سرشار از احساس ناامنی داشتم، می‌ترسیدم و نمی‌دانستم که با طلاق والدینم زندگی ‌ام چطور خواهد شد. البته مادرم هم شهامت لازم برای این کار را نداشت و سالها به زندگی تاسف ‌آور خود ادامه داد.

امروز که به گذشته نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که آن یک اشتباه بود. هیچکدام از والدین من آدم‌های بدی نبودند فقط به درد هم نمی‌خوردند. مهارت‌های ارتباطی‌شان بسیار ضعیف بود و هرکدام فقط دوست داشتند به هر قیمتی که شده در دعواهای بین ‌شان پیروز شوند. البته هزینه اصلی که پرداخت کردند سلامت فرزندانشان بود. من فکر می‌کنم هر کدام از والدینم اگر طلاق می‌گرفتند، مجرد می‌ماندند یا شریک دیگری برای زندگی خود انتخاب می‌کردند، زندگی به مراتب بهتر و شادتر را تجربه می‌کردند.

به همین دلیل بود که وقتی زندگی زناشویی خودم دچار مشکل شد، راه دیگر را انتخاب کردم. اما بخاطر تجربیات کودکی‌ ام فهمیده بودم که در یک طلاق چه کارهایی را نباید کرد. همه تلاشم این بود که طلاقی به گفته خودم فرزندسالار داشته باشم. من و همسر سابقم با همکاری هم رابطه‌ ای خوب بین خودمان نگه داشتیم تا پسرمان از ده سالگی تا بیست سالگی برسد. چیزی که خوشحالم می‌کند این است که پسرم که الان به جوانی تبدیل شده، این همکاری‌های ما را تایید کرده و قدردان آن است.

خوشبختانه به وجود تجربیات تلخ کودکی هنوز به ازدواج اعتقاد دارم و بعد از شکست در ازدواج اولم، دوباره ازدواج کردم. توصیه من به والدینی که در زندگی زناشویی خود مشکل دارند این است که:

اگر والدین بلوغ و قاطعیت کافی برای کمک گرفتن از متخصص را قبل از طلاق داشته باشند می‌توانند یاد بگیرند چطور به طور مثبتی دوباره با هم ارتباط برقرار کرده و تعهدشان را به ازدواج از سر بگیرند. این به نفع همه اعضای خانواده خواهد بود.

اما اگر بچه ‌ها در یک منطقه جنگی یا سکوت و بی ‌تفاوتی یک ازدواج مرده بزرگ می‌شوند، طلاق در را به سوی آینده ‌ای سالم‌تر و شادتر برای بچه ‌ها باز خواهد کرد. اما طلاق والدین همیشه یک راه‌ حل نبوده است. برای اینکه بهترین نتیجه عاید فرزندان شود، والدین باید بعد از طلاق همکاری لازم برای مرکزیت دادن به بچه ‌ها و اولویت دادن به سلامت روحی و روانی آنها را داشته باشند.

منبع:مردمان

 

بیماری اوتیسم چیست و چه علائمی دارد؟

بیماری اوتیسم در کودکان

بیماری اوتیسم بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد. علائم بیماری اوتیسم در سال های اول عمر بروز می كند، عوامل مختلفی در بروز بیماری اوتیسم نقش دارند اما مهمترین علت اوتیسم توارث است. بنظر می رسد که تعداد کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم درحال رشد است. بیماری اوتیسم در پسران شایع تر از دختران است.

بیماری اوتیسم چیست؟
بیماری اُوتيسم (درخودماندگی یا Autism)، یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد. بیماری اوتیسم با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند. هرچند علایم و شدت بیماری اوتیسم در افراد مختلف، متفاوت است، اما همه انواع اوتیسم برتوانایی برقراری ارتباط با دیگران توسط کودک، تاثیر می گذارد.

بنظر می رسد که تعداد کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم درحال رشد است. هرچند درمان و شفای کاملی برای بیماری اوتیسم وجود ندارد، اما درمان جدی و بموقع اوتیسم تغییرات بزرگی در زندگی کودکان مبتلا به بیماری ایجاد می‌کند.

 

علت اوتیسم چیست؟
عوامل مختلفی در بروز بیماری اوتیسم نقش دارند اما مهمترین علت اوتیسم توارث است. جهش های ژنتیکی در کنار بحث توارث ژن ها در بروز بیماری اوتیسم دخیل است. موضوع مربوط به یک ژن هم نیست و ژن های مختلف و تعامل آنهاست که باعث بروز اوتیسم می شود.

 

بیماری اوتیسم یك ناتوانی طولانی مدت است كه منجر به اختلال عملكرد عصبی – روانی در فرد می شود. گر چه به نظر می رسد كه اوتیسم عارضه نادری است اما اطلاعات اخیر گویای آن است كه شیوع بیماری اوتیسم حتی تا 20 مورد در هر10000 تولد زنده می رسد.

 

اگر چه علت اصلی بیماری اوتیسم كاملاً شناخته شده نیست، اما در سال های اخیر تحقیقات و مطالعات بسیاری در زمینه بیماری اوتیسم صورت گرفته است. تحقیقات تأكید زیادی بر منشاء زیست شناختی و عصب شناختی بیماری اوتیسم در مغز دارد. در بسیاری از خانواده ها سابقه بیماری اوتیسم و یا اختلالات مربوط به اوتیسم وجود داشته است كه ریشه ژنتیك را مطرح می كند اگر چه تا به حال ژن خاصی كه مربوط به بیماری اوتیسم باشد شناخته نشده است.

 

پژوهشگران در مورد نقش ژنتیك در علت شناسی بیماری اوتیسم اختلاف نظر دارند و عده ای از آنها تركیب چندین ژن را به عنوان علت بیماری اوتیسم مطرح می كنند. چندین نظریه درباره بیماری اوتیسم مطرح شده كه هیچیك به طور دقیق اثبات نشده است.

 

علائم ابتلا به بیماری اوتیسم

بیماری اوتیسم نوعی اختلال رشدی است كه با رفتارهای ارتباطی، كلامی غیر طبیعی مشخص می شود. علائم بیماری اوتیسم در سال های اول عمر بروز می كند و علت اصلی آن ناشناخته است. بیماری اوتیسم در پسران شایع تر از دختران است. بیماری اوتیسم بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد.

 

بیماری اوتیسم,علائم بیماری اوتیسم,کودک مبتلا بیماری اوتیسم

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم دوست دارند وسایل را پشت هم بچینند و قطار کنند

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم اختلال تکلم دارد
از نظر کلامی، کودک مبتلا به بیماری اوتیسم دچار تاخیر است. کودکان به مرور که بزرگ می شوند، درک بیانی بالاتری در مقایسه با قدرت بیان دارند. یک کودک طبیعی در یک سالگی می تواند تک کلمه ادا کند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب می کند اما کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سن شان دچار تاخیر کلامی اند یا کلام دارند اما معنی دار نیست و کلام دیگران را اکو می کنند.

 

متاسفانه گاهی والدینی را می بینیم که بیماری اوتیسم فرزندشان را انکار می کنند. آنها می گویند فرزندم کلام دارد و حتی باهوش است چون در سن پایین می تواند جمله های سنگین و طولانی را بیان کند اما برخی کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مثل طوطی کلمات و جمله های اطرافیان را تکرار می کنند. این به معنی هوش بالای کودک نیست بلکه بدان معنی است که کودک درک و شناختی از محیط اطراف ندارد.

 

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم «من» نمی گوید

در روند طبیعی رشد، کودکان به محض آنکه «من» را درک می کنند، دیگر از «نام خود» برای بیان خواسته هایشان استفاده نمی کنند در حالی که کودک مبتلا به بیماری اوتیسم شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا می زند؛ مثلا می گوید: «به علی آب بدید!» این نشانه خوبی نیست. حتی کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ضمایر را هم اشتباه استفاده می کند.

 

ارتباط کودک مبتلا به بیماری اوتیسم یکطرفه است
کودک مبتلا به بیماری اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند. در واقع کودک مبتلا به بیماری اوتیسم نمی تواند تبادل اطلاعات کند. کودکان مبتلا به اوتیسم به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند و نمی توانند نوبت را رعایت کنند. آنها ارتباط یکطرفه برقرار می کنند و به همین علت ارتباطشان موثر نیست.

 

واژه سازی کودک مبتلا به بیماری اوتیسم غیرطبیعی است
ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به بیماری اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.

 

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ساعت ها با یک وسیله سرگرم می شود
کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا 5 دقیقه با یک اسباب بازی، بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی چون محرک های مختلف را آزمایش می کند، پیشرفت می کند اما کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ساعت ها یک بازی تکراری انجام می دهد.

 

علائم بیماری اوتیسم,بیماری اوتیسم,کودک مبتلا بیماری اوتیسم

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است ساعت ها یک بازی تکراری انجام دهد

 

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارند
در بیماری اوتیسم، متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا، کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. این کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیاره ها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیام های ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند.

 

در بیماری اوتیسم، کودک مبتلا معمولا محو پنکه و لباسشویی می شود
کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم به چرخیدن یا به وسایلی که می چرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعت ها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقی های ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.

 

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی کنند
بیماران اوتیسمی با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین های اسباب بازی روی زمین، آنها را پشت هم بچینند و قطار کنند.

 

درمان اوتیسم,علت بیماری اوتیسم,بیماری اوتیسم در کودکان

بیماران اوتیسمی با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند

 

بیماری اوتیسم درمان پذیر است
علائم بیماری اوتیسم معمولا از 9 ماهگی قابل تشخیص است اما در 3-2 سالگی کاملا مشخص می شود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است بیماری اوتیسم در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم بیماری اوتیسم در 3 حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتارهای تکراری دیده می شود.

 

متاسفانه والدین برخی از کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم واقعیت را انکار می کنند چون پذیرش این موضوع سخت است اما با این کار فقط کودک شان را از دوران طلایی درمان محروم می کنند؛ در صورتی که در بیماری اوتیسم اگر آموزش های لازم، به موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعی تر شدن رفتارها وجود دارد.

 

در موارد خفیف معمولا بیماری اوتیسم را دیر و در نوجوانی و جوانی تشخیص می دهند. وقتی مهارت ها شکل پیدا کرد، دیگر نمی توان آن را تغییر داد. البته اگر بینش را تغییر دهیم، حتی به افراد مبتلا به بیماری اوتیسم در این سن هم می توان کمک کرد؛ مثلا اگر نوجوانی نمی داند کجا باید حین ارتباط صحبت هایش را قطع کند، باید به مادر یاد داده شود با علائم خاصی به فرزندش غیرمستقیم نشان دهد صحبت کافی است. سن طلایی درمان بیماری اوتیسم تا قبل از 5 سالگی است. هر چه در سن پایین تری بیماری اوتیسم تشخیص داده و بازتوانی ها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که کودکان مبتلا به بیماری همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.

 

با این همه، متاسفانه برخی از درمانگران هنوز تعریف قدیمی بیماری اوتیسم را باور دارند و فکر می کنند این بیماران، ناتوان و گوشه گیر هستند و اگر فردی کلام و فقط علایق خاص و تکراری داشته باشد، می گویند به بیماری اوتیسم مبتلا نیست و با تشخیص اشتباه، کودک را از دوران طلایی درمان محروم می کنند.

 

اگر كودك از طرف شما و يا دكتر مخصوص خود مظنون به بیماری اوتیسم باشد به هر حال بايستي توسط شخصي كه در زمينه بیماری اوتیسم تخصص دارد معاينه دقيق شود. ممكن است اين فرد يك روانشناس، روانپزشك و يا يك متخصص رشد اطفال باشد.

 

در بیماری اوتیسم گاهي ممكن است براي يك تشخيص دقيق و درمان به يك تيم متخصص نياز شود اين تيم مي تواند از افراد زير تشكيل شود :
– متخصص رشد در اطفال: اين فرد مي تواند مشكلات سلامتي و رشد در كودكان را درمان كند.
– روانپزشك كودك: اين فرد مي تواند در تشخيص اوليه بیماری اوتیسم كمك كرده و در صورت نياز، داروهائي را براي كمك به كودك مبتلا به اوتیسم تجويز كند.

 

– روانشناس كودك: در شناخت عادات و حالات رواني كودك مبتلا به بیماری اوتیسم كمك كرده و ناتواني هاي كودك مبتلا به بیماری اوتیسم را در زمينه هاي رشد ذهني ،رواني، و اجتماعي بررسي مي كند. همچنين يك روانشناس مي تواند در بهبود رفتاري كودك مبتلا به بیماری اوتیسم و افزايش مهارتهاي اجتماعي او به شما كمك كند.

 

– رفتار درمان: اين شخص مي تواند علاوه بركمك به بهبود توانائي هاي كودك مبتلا به بیماری اوتیسم در كارهاي روزانه مانند لباس پوشيدن، غذا خوردن و ساير كارهاي استقلالي، همچنين در بهبود وضعيت حواس پنجگانه ،قدرت تشخيص و ساير توانائي هاي كودك او را ياري كند.

– كار درمان: يك كار درمان كودك مبتلا به بیماری اوتیسم را در استفاده درست از عضلات و اندامهاي بدن براي انجام كارهاي بزرگ و كوچك بدني مي تواند ياري كند.

– گفتار درمان: در بهبود وضعيت گفتار كودك مبتلا به بیماری اوتیسم و افزايش توانائي او در مهارتهاي كلامي بسيار مؤثر است.

– مشاور خانواده: اين شخص مي تواند علاوه بر راهنمائي در امر روابط شما با كودك مبتلا به بیماری اوتیسم، شما را در بهره وري بهتر از منابع و مراكز موجود در جامعه براي كمك به درمان كودك كمك كند. اگر علائم بیماری اوتیسم شدید باشد، مثلا کودک خنده های بی مورد یا حرکت های کلیشه ای یا تشنج و رفتارهای خودآزار داشته باشد، داروهایی برای حذف و طبیعی شدن رفتار او تجویز می شود که موثر هم است.

 

گردآوری: بخش سلامت بیتوته

منابع:

rastineh.ir

bartarinha.ir

yjc.ir

imamhadi.com

 از بلوغ زودرس کودک خود جلوگیری کنید !

یکی از علل بلوغ زودرس بچه‌ها رعایت نکردن پوشش و آرایش جلوی فرزندان پسر است

 

یک دکترای روان‌شناسی کودک و نوجوان گفت: رعایت پوشش مناسب در خانواده کمک شایانی به رشد طبیعی جنسی کودکان و پیشگیری از انحرافات اخلاقی در نوجوانی و جوانی می‌کند.

دکتر زارع نیستانک، دکترای روان‌شناسی کودک و نوجوان در گفت‌وگو با بیان اینکه آرایش و لباس‌های نیمه عریان در حضور فرزندان باید با رعایت نکاتی ویژه انجام شود، گفت: آراستگی باید همیشگی باشد؛ ولی اگر فرزندان زیر هفت سال هستند نوع آرایش و پوشش مشکلی ایجاد نمی‌کند، زیرا غرایز جنسی در بچه‌های زیر هفت سال وجود دارد، ولی بروز نمی‌کند.

وی گفت: وقتی بچه وارد مدرسه می‌شود، مادر باید به موضوعاتی توجه کند، زیرا با ورود به دوره آموزشگاهی غرایز بروز پیدا می‌کنند، اگرچه این موارد جدی نیست ولی شما باید پوشش را مراعات کنید.

 

نیستانک، با بیان اینکه بچه‌ها با ورود به دوازده سالگی نوجوان می‌شوند و باید مراقب بیشتری از آنها شود،‌ افزود: زیرا غرایز در نوجوان جدی‌تر می‌شود؛ پسر‌ها به طور معمول در پانزده سالگی به بلوغ جنسی می‌رسند و مادر باید دقت بیشتری در انتخاب نوع پوشش خود داشته باشد.

این دکترای روان‌شناسی کودک و نوجوان تاکید کرد: اگر شما در دوره‌ای پوشش و آرایش را جلوی فرزندان پسر رعایت نکنید، ممکن است که بلوغ جنسی آن‌ها را جلو‌تر بیندازید زیرا یکی از علل بلوغ زودرس بچه‌ها همین مسئله است.

وی یادآور شد: اگر فرزند بالای هفت سال دارید باید پوشش و آرایش خودتان را مدیریت کنید، یعنی پوشش و آرایش مربوط به خلوت شما باشد؛ بعضی‌ها فکر می‌کنند که فرزند محرم آنها است و مشکلی در زمینه پوشش وجود ندارد! اگر فرزند در سن قبل از آموزشگاهی، قسمتی از بدن شما را ببیند، آزار نمی‌بیند ولی در ذهنش می‌ماند و او را آزار می‌دهد، یعنی در زمان بلوغ جنسی اگر قسمتی از بدن مادر را ببیند، بالفعل او را اذیت می‌کند و ممکن است که دچار انحرافات اخلاقی شود؛ درست است که فرزندتان به شما محرم است ولی باید محدودیتی باشد.

 

علائم بلوغ زودرس

رعایت اصول اخلاقی جنسی در خانواده، نقش مهمی در سلامت جنسی کودکان دارد

 

نیستانک، ضمن بیان این مطلب که مادری که در مقابل فرزند شرم وحیا را حفظ کند وموجبات تضعیف آن را فراهم نیاورد؛ تصویر زیبا و دلنشین و آبرومندانه‌ای از خود در آینهٔ ذهن کودک منعکس و اسباب سعادت او را فراهم می‌کند، ادامه داد: کودکان به دقت رفتار والدین خود را پیگیری، تقلید و الگوگیری می‌کنند و در آلبوم پاک نشدنی ذهن کنجکاو و نورس خود ثبت و بررسی می‌کنند؛ پوشش قدری راحت مادر و پدر تا قبل از شش سالگی نگران کننده نیست، اما بین سن شش الی دوازده سالگی کودک با گرافیک بالا تصویر برداری می‌کند، یعنی او را مبتلا به انحراف اخلاقی نمی‌کند اما در ذهن کودک ثبت و باقی می‌ماند.

 

این دکترای روان‌شناسی کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: با ورود به سن دوازده سالگی و بلوغ پوشیدن لباس‌های نیمه عریان و باز، تنگ، نازک و بدن نمای والدین تاثیر سوء دارد و کودک را اذیت می‌کند.

وی در باره رعایت نکات لازم از سوی والدین برای سلامت جنسی فرزندان گفت: رعایت اصول اخلاقی جنسی در خانواده، نقش مهمی در سلامت جنسی کودکان دارد؛ والدین باید از رفتارهایی خاص در حضور فرزندان پرهیز کنند.

منبع: سلامت نیوز

7 جمله مخرب که نباید به نوجوان تان بگویید!!

جملات مخربی که هر پدر و مادری به نوجوانش می گوید‎

 

والدین همیشه سعی دارند بهترین تربیت را برای نوجوان شان داشته باشند اما ممکن است در این مورد اشتباهاتی هم داشته باشند. در ادامه به 7 جمله مخربی که هر پدر و مادری به نوجوانش می گوید اشاره می کنیم

 

همه والدین به فرزندان خود در هر مرحله ای از زندگی شان چه کودکی، چه نوجوانی و چه جوانی عشق می ورزند اما بیشتر ما با این موضوع موافق هستیم که برخورد و رفتار با فرزندان در دوران بلوغ، مشکل تر از هر دوره دیگری است. در طول این دوران، بسیاری از والدین در یک دام گرفتار و اشتباهات متداولی را در پرورش و آموزش فرزندان شان مرتکب می شوند. در ادامه هفت مورد از مخرب ترین عبارت هایی را که نباید در برخورد با نوجوانان به کار ببرید، گردآوری کرده ایم.

 

بزرگ تر که شدی، می فهمی

نوجوان شما در میانه راه قرار دارد و وقتی شما این عبارت را به کار می برید، او می فهمد که هنوز کوچک است و شما او را نادان فرض می کنید. شاید شما چنین قصدی نداشته باشید اما باید با خودتان فکر کنید که اگر نوجوان تان آن قدر بزرگ شده است که بتواند درباره رشته تحصیلی خود در دانشگاه تصمیم بگیرد یا به انتخاب فوق برنامه های خاصی بپردازد، پس حتما می تواند درباره یک موضوع خاص هم ایده خاصی داشته باشد. صرف این که ایده نوجوانان مبتنی بر تجربیات زیادی نیست یا با ایده والدین شان تطابق ندارد به این معنی نیست که آن ها درک درستی ندارند یا به بلوغ فکری نرسیده اند بلکه فقط به این معنی است که با والدین شان تفاوت دارند و این هیچ ایرادی ندارد. بنابراین به جای به کار بردن این جمله، درباره تجربیاتی که شما را به نقطه نظر خاصی رسانده اند با نوجوان تان صحبت کنید و با چند سوال چالش برانگیز درباره چگونگی برخورد با موقعیت های خاص، توانایی تفکر و آمادگی او را برای زندگی افزایش دهید.

 

وقتی من به سن تو بودم، هیچ وقت …

این عبارت با واقعیت فاصله زیادی دارد و درکی که نوجوان شما از آن دارد، این است که شما در سال های نوجوانی، دختر یا پسر کاملی بوده اید اما واقعیت چیز دیگری است. صرف نظر از این که شما از دید خودتان چقدر کامل بوده اید، بدون شک اشتباهاتی داشته اید. شاید شما تصمیم گرفته باشید اشتباهات تان را فراموش یا از درمیان گذاشتن آن ها با فرزندتان خودداری کنید تا او اشتباهات شما را تکرار نکند اما چیزی که یک نوجوان بیشتر از هر چیزی به آن احتیاج دارد یک الگوست، کسی که در گذشته اشتباه کرده است و می توان با او همانند پنداری کرد. گاهی اوقات این که والدین کاملی برای فرزندتان باشید چیزی نیست که او لزوما به آن نیاز داشته باشد.

 

ویژگی های نوجوانی

والدین همیشه سعی دارند بهترین تربیت را برای نوجوان شان داشته باشند‎

 

چیزی هست که به من نمیگی؟

بسیاری از ما قبول داریم این که بدانیم نوجوان مان چه می کند و وقتش را چگونه و با چه کسانی سپری می کند، کار خوبی است. مشکل این جاست که پرسیدن سوال هایی درباره این موضوعات به ویژه زمانی که فرزند شما نمی خواهد درباره کاری که انجام داده با شما صحبت کند، نوعی تجسس و تفتیش به نظر می رسد. واقعیت این است که میان نگران بودن برای فرزندتان و سعی برای سر درآوردن از رازهایی که او اصلا ندارد، مرز بسیار باریکی وجود دارد. این که حرف نوجوان تان را قبول کنید، بسیار اهمیت دارد و اگر نمی توانید حرف او را باور کنید مشکل، نبود اعتماد میان شما و فرزندتان است که بیشتر از سوی شماست و باید آن را حل کنید.

 

چرا نمی توانی مثل خواهر/برادرت باشی؟

وقتی این جمله را به فرزند نوجوان تان می گویید، چیزی که او واقعا می شنود این است که به اندازه کافی خوب نیست. چنین عبارتی نوجوان را تضعیف می کند و این نگرانی را در او به وجود می آورد که نتوانسته است مطابق انتظارات والدینش زندگی کند. سعی کنید بدون استفاده از عبارت هایی که بوی مقایسه می دهند، به مشکلات موجود بپردازید.

 

پول که علف خرس نیست!

این جمله برای نوجوان به این معناست که چیزی که او از شما می خواهد، بسیار گران است و شما قصد خرید آن را ندارید. به جای این که این عبارت خشن و توهین آمیز را به کار ببرید، کافی است به او بگویید نمی توانید هزینه خرید چیزی را که می خواهد بپردازید. اگر قصد شما این است که اهمیت پول و مصرف عاقلانه آن را به فرزندتان بیاموزید، بدون استفاده از عبارت هایی که حاکی از منت گذاری و نگاه از بالاست، از سطحی برابر با او در این باره صحبت کنید.

 

چرا همه اش میری توی اتاقت؟

برای یک نوجوان کاملا طبیعی است که تمایل داشته باشد گاهی از خانواده جدا شود و به تنهایی اتاقش پناه ببرد  و برای ما هم کاملا طبیعی است که به او اجازه بدهیم کمی استقلال داشته باشد. به احتمال زیاد، چیزی که شما می خواهید با این جمله به فرزندتان منتقل کنید، این است که دل تان برای او تنگ شده و دوست دارید زمان را با او سپری کنید. پس بهتر است این معنا را مستقیما به او بگویید. جمله ای که شما به کار می برید، بیشتر او را در لاک تنهایی اش فرو خواهد برد.

 

چون من که پدر/مادرت هستم میگم

اگر به عنوان والدین یک نوجوان با خودمان صادق باشیم، تایید می کنیم که خود ما هم دوست نداریم چنین چیزی را بشنویم. این جمله استدلال بسیار ضعیفی دارد. وقتی این جمله را به یک نوجوان می گویید، او فکر می کند که شما دلیل واقعی برای تصمیم تان ندارید یا صرفا نمی خواهید روند افکارتان را برای او توضیح دهید. اگر این جمله را به این دلیل می گویید که نمی خواهید اجازه انجام کاری را به او بدهید، به جای به کار بردن آن، برایش توضیح دهید که چرا به او اجازه نمی دهید. اگر دلایل تان را به خوبی توضیح بدهید دیگر جایی برای بحث باقی نخواهد ماند.

 

منبع : khorasannews.com

 هنگام افت تحصیلی کودکمان چه کنیم؟

اگر دانش‌آموزی معدل نمراتش یک نمره کاهش پیدا کند، دچار افت تحصیلی نشده است. یادمان باشد که کاهش نمره دلیل دارد و صرفاً کم‌کاری دانش‌آموز نیست.

یک روانشناس با اشاره به نحوه محاسبه افت تحصیلی در دانش‌آموزان، کم شدن نمره در یک یا دو درس را افت تحصیلی ندانست و از والدین خواست در مواجهه با این پدیده شرایط عاطفی و ذهنی فرزند و جو حاکم در منزل را بررسی کنند. افت تحصیلی با اینکه دانش‌آموز نمره‌اش کم شود، متفاوت است.

کم شدن نمره در یک یا دو درس افت تحصیلی محسوب نمی شود و برای افت تحصیلی باید میانگین نمرات دانش‌آموز در دو ترم متوالی دچار افت معنادار باشد، یعنی معدل پایان ترم 2.5 تا 3.5 نمره کاهش داشته باشد.

اگر دانش‌آموزی معدل نمراتش یک نمره کاهش پیدا کند، دچار افت تحصیلی نشده است. یادمان باشد که کاهش نمره دلیل دارد و صرفاً کم‌کاری دانش‌آموز نیست.   والدین در این هنگام باید شرایط خواب، تغذیه و جو حاکم بر خانه را بررسی کنند و ببینند که آیا به لحاظ عاطفی، احساسی و ذهنی برای فرزندشان اتفاقی افتاده است یا خیر.

در مواجهه با افت تحصیلی و کم شدن نمره اولین کاری که باید انجام دهیم این است که مسئله را با فرزندمان مطرح کنیم و از به کار بردن سؤالاتی که جنبه بازخواستی دارد، بپرهیزیم. به جای اینکه بپرسیم «چرا نمره‌ات کم شده است؟»، باید بپرسیم «چه اتفاقی افتاده که دچار افت تحصیلی شده‌ای؟»

باید از خود فرزند بخواهیم تا راهکار ارائه دهد و از او بپرسیم که در صورت تداوم این روند چه اتفاقی در پیش خواهد بود. این مسئله می‌تواند به فرزند اعتماد به نفس دهد و رویکرد او را حل مسئله کند. دانش‌آموز به دنبال آن یاد می‌کند که اگر با افت نمره مواجه شد، به دنبال دلایلش باشد.

تنبیه کلامی و رفتاری موجب افت بیشتر کودک در امر تحصیل می‌شود. همچنین در او ایجاد اضطراب می‌کند و اگر نمره بالایی بگیرد، به دلیل ترس از والدین است که معمولاً این اتفاق نمی‌افتد و تنبیه کلامی و رفتاری عملکرد منفی‌تری همراه دارد. این روانشناس درباره طرح مسئله با اولیای مدرسه خاطرنشان کرد: پیشنهاد ما این است که اول با فرزندمان به نتیجه برسیم و در صورت نیاز موضوع را با اولیاء مدرسه مطرح کنیم، زیرا برخورد اولیای مدرسه معمولاً مسئله‌مدارانه نیست و ممکن است به عنوان شکایت مطرح شود که موجب اعتماد به نفس پایین دانش‌آموز می‌شود.
منبع :farsnews.com

با کودکم بعد از طلاق چطور رفتار کنم؟

کودکان طلاق

 

اگر كودكی ناراحت به نظر می رسد یكی از والدین كه با او زندگی می كند می تواند از كودك سوالاتی چون ” الان ناراحتی ؟ به خاطر طلاقه ؟ می خوای درباره آنچه در ذهنت می گذره صحبت كنیم یا اینكه می خوای چند تا سوال از من بپرسی ” را بپرسد

 

امكان دارد كودكان طلاق عصبانی و گوشه گیر و منزوی به نظر آیند .

برای همه افراد درگیر در طلاق، این شرایط شرایط سختی است . حتی وقتی بچه های بزرگتر دلیل وقوع طلاق را می فهمند شاید احساسات شدیدی درباره این موضوع داشته باشند كه بیانش برای آنها سخت است.

واكنش بچه ها نسبت به این موضوع متفاوت خواهد بود امكان دارد بچه ای به مشكلات رفتاری مبتلا گردد، امكان دارد بچه دیگری سكوت اختیار كند و با والدینش ارتباط برقرار نكند . اگرچه بعد از طلاق مدیریت احساسات خودتان به اندازه كافی چالش برانگیز می باشد اما با این وجود والدین باید به دنبال راههایی باشند تا به بچه ها كمك كنتد با این اتفاق كه زندگیشان را تغییر می دهد به خوبی كنار بیایند .

بدین منظور در این مقاله به طور مختصر به ارائه چند دستورالعمل كوتاه می پردازیم . امید كه انجام آنها تا حدودی راهگشای شما در حل این مشكل باشد :

1 – از لحاظ جسمی و عاطفی خودتان را در دسترس كودك قرار دهید

هنگامی كه با كودك سر و كار دارید موبایل ، كامپیوتر و روزنامه را كنار بگذارید تا بفهمد زمانی كه او آماده برقراری ارتباط است تمام توجه شما معطوف به اوست .

2 – درباره احساسات خودتان صحبت كنید

نیاز ندارید كه جزییات مشخص و واضحی درباره طلاق بدهید یا اینكه درباره نگرانیهای مالی خود بحث نمایید بلكه فقط درباره احساسات تان صحبت نمایید تا شاید او نیز راغب شود احساساتش را بازگو نماید .

3 – به تلاش خود برای رسیدن به آنها ادامه دهید

گاهی اوقات بچه ها حرف نمی زنند چون نمی دانند چه بگویند یا اینكه چگونه بگویند . كودكی كه والدینش به تازگی از هم جدا شده اند احتمالا بیشتر احساس عصبانیت، ناراحتی، سردرگمی، تاسف یا تركیبی از همه این احساسات با هم را دارد . شاید او قادر به یافتن كلمات مناسب برای بازگو كردن احساساتش نیست .

اگر كودكی ناراحت به نظر می رسد یكی از والدین كه با او زندگی می كند می تواند از كودك سوالاتی چون ” الان ناراحتی ؟ به خاطر طلاقه ؟ می خوای درباره آنچه در ذهنت می گذره صحبت كنیم یا اینكه می خوای چند تا سوال از من بپرسی ” را بپرسد .

4 – در حضور كودك والد دیگر را مورد انتقاد قرار ندهید

شاید كودك نسبت به هر یك از والدین احساس حفاظتی و دفاعی داشته باشد و از ترس اینكه مبادا والدینش ناراحت یا عصبانی شوند تمایلی به صحبت كردن نداشته باشد . وقتی می خواهید احساسات منفی خود درباره همسرتان را بازگو كنید حالت درست این است كه با یكی از دوستان یا درمانگرتان صحبت كنید نه اینكه گله همسرتان را به كودكتان بكنید .

5 – وقتی كودكتان مشغول بازگویی احساساتش می باشد اجازه دهید كه كاملاً صادق باشد

شاید شنیدن بعضی از حرفها برای والدین سخت باشد اما ایجاد جوی صمیمانه كه در آن كودك بتواند بدون هیچ بازخورد یا قضاوتی به بازگویی احساساتش بپردازد، كمكشان می كند كه بر روی این احساسات شان كار كنند و بدین ترتیب شما هم به نگرانی های آنها دست خواهید یافت .

6 – صبور باشید

اغلب طلاق تمام افراد درگیر را، ضعیف و متزلزل می كند . شاید كودكان نیاز به زمان اندكی دارند تا قبل از باز گو كردن احساساتشان آن را پردازش نموده و سپس درباره اش صحبت كنند .

منبع:سیمرغ