07 آذر
آموزش, اخبار

چگونه با کودکان خود در مورد اطلاعات نادرست در اینترنت صحبت کنیم؟

صحبت با کودکان خود در مورد اطلاعات غلطی که ممکن است به صورت آنلاین پیدا کنند ایده خوبی است ، به خصوص اگر زود شروع کنید ، به محض اینکه وقت آنها در اینترنت می گذرد. کودکان همیشه قضاوت یا مهارت های تفکر انتقادی را برای آزمایش آنچه می خوانند یا تماشا نمی کنند ، ندارند ، اما اگر توضیح دهید که آنچه که آنها به صورت آنلاین می بینند همیشه دقیق نیست و به آنها کمک می کند چگونه واقعیت را تفکیک کنند ، به سرعت این توانایی ها را پیدا می کنند. از داستان ما اینجا هستیم تا به شما در انجام این کار کمک کنیم!

1 – توضیح دهید که اطلاعات غلط برای فرزندان شما چیست. منتظر نمانید تا فرزندانتان با س approachال به شما نزدیک شوند – در عوض ، چند دقیقه وقت بگذارید تا با آنها بنشینید. [1] به آنها اطلاع دهید که محتوای زیادی در اینترنت وجود دارد و همه آنها درست نیستند. با وقوع همه چیز در دنیا ، به فرزندان خود یادآوری کنید که ممکن است اطلاعات اشتباه و اشتباه بسیاری را در شبکه های اجتماعی و سایر بخشهای وب مشاهده کنند. از چند مثال ساده برای هدایت ایده به خانه استفاده کنید. [2]
به عنوان مثال ، ممکن است فرزند شما از یکی از دوستانش شنیده باشد که در صورت بلعیدن آدامس به مدت 7 سال در معده شما باقی می ماند. به آنها بگویید که این درست نیست و اگر به طور تصادفی لثه خود را قورت دهید ، خوب خواهید شد.
وقتی با بچه های خود صحبت می کنید صبور باشید. اطلاعات گیج کننده زیادی در وب وجود دارد و ممکن است فرزندان شما قبل از اینکه واقعاً بفهمند ، نیاز به کمی حمایت اضافی داشته باشند. [3]

2 – گزارش های خبری و نمایش های تلویزیونی را به لحظاتی قابل آموزش تبدیل کنید. به دنبال فرصت های کوچک برای شروع مکالمات مفید در مورد اطلاعات غلط با بچه های خود باشید. از یک برنامه تلویزیونی یا مقاله روزنامه استفاده کنید و آن را به روشی آسان و مفید برای درک اینکه اطلاعات غلط چیست و چگونه از آن اجتناب کنید تبدیل کنید.
به عنوان مثال ، ممکن است کودک شما مقاله ای ببیند که می گوید گاوهای قهوه ای شیر شکلات درست می کنند. برای کودک خود توضیح دهید که این مقاله اطلاعات غلطی را منتشر می کند و همه گاوها یک نوع شیر تولید می کنند.
ممکن است کودک شما از شما در مورد مسخره ای که همکلاسی اش در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته است برای شما بگوید. کمی وقت بگذارید تا گفته های همکلاسی را شکسته و به فرزندتان کمک کنید تا دلیل نادرستی آن را درک کند.

3 – چندین بار به بچه های خود بگویید که خوشحال می 3 – شوید به س questionsالات آنها پاسخ دهید. اطلاعات غلط می تواند واقعاً ناراحت کننده و استرس آور باشد که بچه های شما درباره آن فکر کنند. به آنها بگویید که اگر احساس سردرگمی می کنند همیشه برای شنیدن و پاسخ دادن به س theirالات آنها در دسترس هستید. به فرزندان خود اطمینان دهید که هیچ سوال احمقانه ای نیستند و شما همیشه مایلید چیزی برای آنها توضیح دهید. [5]
می توانید جملاتی مانند این را بگویید: “من مطمئن هستم که اخیراً موارد گیج کننده زیادی دیده اید. “اگر شما هرگز نگران یا نگران هستید ، لطفا با من صحبت کنید!”

4 -با بازی های آنلاین به فرزندان خود کمک کنید تا مهارت های بررسی واقعیت را ایجاد کنند. بازی هایی مانند “اخبار بد” ، “BBC iReporter” ، “NewsFeed Defenders” و “Fakey” را باز کنید که به کودکان کمک می کند تا چگونه اطلاعات غلط را مرتب کنند. برای بچه های خود توضیح دهید که چرا این بازی ها مفید هستند و چگونه می توانند از این مهارت ها در زندگی واقعی استفاده کنند. [6]
به عنوان مثال ، می توانید به فرزندان خود یادآوری کنید که هر مقاله آنلاین را با دقت بخوانند و ببینند جعلی است یا درست است.
بازی های دیگر ، مانند “Interland: Reality River” ، “Factitious” و “Fact-Check It!” مهارت های ارزشمند بررسی واقعیت را بیاموزید.

5 – چند ترفند برای بررسی آنلاین اطلاعات نادرست به کودکان خود بیاموزید. به کودکان خود یادآوری کنید که مواظب URL های عجیب و غریب باشند ، مانند وب سایت هایی که با “.co” ختم می شوند. به آنها بگویید تا عنوان را بخوانند – اگر اشتباهات زیادی دارد ، یا اگر با همه حروف بزرگ نوشته شده است ، احتمال اینکه اطلاعات نادرستی باشد وجود دارد. علاوه بر این ، به بچه های خود سایت هایی مانند Google ، Wikipedia و Snopes را معرفی کنید ، که راه های سریع و آسان برای بررسی اطلاعات است. [7]
به عنوان مثال ، اگر فرزند شما یک مقاله خبری عجیب را به صورت آنلاین پیدا کند ، می تواند آن را در Google جستجو کند و ببیند که آیا نتایج جستجو قانونی است یا خیر.

6 – توضیح دهید که چگونه فرزند شما می تواند شخصی را که در حال انتشار اطلاعات غلط است اصلاح کند. به آنها یادآوری کنید که در اسرع وقت صحبت خود را انجام دهند و با اطلاعات جزئی شفاف طرف مقابل را اصلاح کنند. فرزند خود را تشویق کنید که مودب اما قاطع باشد ، بنابراین شخص دیگر در حین مکالمه احساس صدمه و آزاری نمی کند. [8]
آنها همچنین می توانند به یک مقاله یا وب سایت معتبر پیوند دهند که از اطلاعات صحیح پشتیبانی می کند.
به عنوان مثال ، اگر کسی در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارد که یک گوجه فرنگی یک سبزی است ، کودک شما می تواند به یک وب سایت دانشگاه پیوند دهد که گوجه فرنگی را به عنوان میوه برچسب گذاری کرده است.

در پابان : توضیح دهید که چگونه فرزند شما می تواند شخصی باشد که در حال حاضر انتشار اطلاعات غلط اصلاح می شود. به آنها یادآوری کنید که در اسرع وقت وقت بگذارید خودتان را انجام دهید و با اطلاعات دقیق شفاف ارف منبدل ورا اسرع وقت و آنها را انجام دهید و با اطلاعات دقیق شفاف ارب منبند. فرزند خود را تشویق کنید که مودب اما قاطع باشد ، اگر شخص دیگری باشد در حین مکالمه احساس صدمه و آزاری نم. [8]
آنها نیز می توانند به یک مقاله یا وب سایت معتبر پیوند دهندگانی که از اطلاعات صحیح پشتیبانی می توانند استفاده کنند.
به عنوان مثال ، اگر کسی در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشته شود که یک گوجه فرنگی یک سبزی است ، کودک شما می توانید به یک وب سایت دانشگاه پیوند دهید که گوجه فرنگی را به عنوان میوه ای که برای شما تنظیم شده است فراهم می کند.

بازدید از فروشگاه نقاشیا

24 بهمن
روانشناسی

روانشناسي كودك و نوجوان

روانشناسي كودك و نوجوان

👈اگر فرزندتون به حرفتون گوش نميده و مجبوريد بارها چيزيو ازش بخوايد و اخرش تنبيهش كنيد و داد بزنيد يعني اشكال تربيتي از شماست.

👈كودك به خاطر اسيبي كه خورده از خودش بدش مياد و ترجيح ميده با شما بجنگه و اخرش هم تنبيه بشه. بسياري از پدر مادرها تربيت رو با فرماندهي و زورگويي اشتباه ميگيرند.

اين نگاه غلطه اشتباهه ويرانگره.

👈در موارد جزيي كه مشكل سلامتي و خطر جسمي براي كودكانمون ايجاد نميشه بگذاريد هميشه بچه ها تصميم گيرنده زندگيشون باشن، انتخاب غذا، خريد غذا از بيرون، جاي نشستن، انتخاب لباس و،،، ما با اين كار سه چيز رو به كودكمون ياد ميديم:

✅يك تو خوبي و حرف و كارت درسته
نظر و عقيده تو خوب و محترمه و با ارزش

✅وقتي ما در موارد جزيي و كم اهميت به حرف كودكمون گوش ميديم اونها در مسائل مهم با ما مشورت ميكنن و به ما توجه ميكنن.

✅این احساس آزادي و راحتي به كودكانمون استقلال ميده فرصت رشد و انتخاب ميده اشتباه هم بكنن ازش ياد ميگيرن و مي اموزند زندگي لج و لجبازي نيست.

✅روزی كه من دو دفعه به خواسته هاي كوچك فرزندم گوش بدم حتي اگر اشتباه باشه احتمال آنكه او كم كم توجهي به حرفاي من بكنه و من بتونم اونو براه بيارم به مراتب خيلي بهتر از لجبازيه.

✅دادن پاداش:

تشویق باعث رشد اعمال نیک و حرکت به سوی ترقِّی می شود. ما بايد كار خوب را با لذت در ذهن كودك گره بزنيم. اين لذت شامل كتاب خوان شدن كودك، درس خواندن، تميز كردن اتاق، مسواك زدن، اموزش صحيح دستشويي رفتن، و ديگر روش تربيتي كودك مي باشد.
دادن پاداش به اين شكل ميباشد كه براي كار خوب كودك پاداشي در نظر گرفتن مي باشد.
اين پاداش مي تواند از گرفتن برچسب و استيكر، تا رفتن به شهر بازي يا خريد اسباب بازي باشد.
در ابتدا هر بار كودك بعد از انجام كار خوب پاداش دريافت مي كند.
✅به مرور كه كار خوب نهادينه شد دادن پاداش يك بار در ميان، دوبار در ميان و در اخر به صورت تصادفي است. اينجاست كه انجام ان كار در ذهن كودك براي تمام عمر با لذت گره خورده است.👌

دکتر هلاکویی

08 بهمن
آموزش, مادر و کودک

تربیت به روز کودکان

هنگامي كه كودك شما طرحي بر روي كاغذ پياد ميكند احساسات تخيلات و  تمايل هاي دروني خود رو بروز ميدهد؛ از تحليل هاي نقاشي كودكان به رنگ هاي استفاده شده در نقاشي، بزرگ يا كوچك بودن اجسام كشيده شده در نقاشي، اشاره ميشود كه والدين يا مربيان بر طبق نفاشي ها ميتوانند به حالات دروني كودك پي ببرند به عبارتي نقاشي از درون كودك خبر ميدهد؛
معمولا كودكان اولين اشخاصي را كه در نقاشي ترسيم ميكنند مهم ترين فرد برايشان است.

هنگامي كه كودكي در نقاشي از كشيدن خود در نقاشي هايش امتناع ميكند حاكي از عدم مقبوليت او در خانواده است.
با هديه دادن و تشويق كردن كودك به عنوان يك ابزار تربيتي ميتوانيد باعث تثبيت رفتار هاي قابل قبول كودك شويد؛
پاداش بايد بلافاصله پس از رفتار مطلوب باشد؛ به طوري كه هنگامي كه كودك رفتار مناسبي انجام داد متناسب با ان ميتواند با تشويق كلامي يا هديه دادن مورد تشويق والدين قرار گيرد؛ و توجه به اين امر داشتيه باشيد كه پاداش هاي تكراري ميتواند به مرور زمان قدرت انگيزشي كودك را از  بين ببرد؛

مواظب نوع تربیت کودک خود باشید چرا که شخصیت کودکانتان در آینده نمودی از تربیتشان در گذشته است.

آیسودا رضایی

04 بهمن
آموزش, داستان

داستان کوتاه کودکانه لوکوموتیو ها

داستان کوتاه کودکانه لوکوموتیو ها

هوا ابری بود و باد می وزید. باران و باد هر دو با هم مسابقه می داند

ابرها بیشتر می شدند و باران ها سریع تر می باریدند

طوفان سهمگین شدت گرفت و صاعقه ای به کوه برخورد کرد که باعث شد سنگ بزرگی از کوه جدا شود و به روی ریل راه آهن بیافتد

پرنده دریایی افتادن سنگ روی ریل قطار را دید

سریع پیش دوستانش، موش و روباه و خرگوش رفت و ماجرا را برایشان تعریف کرد

خرگوش گفت: حتما تا یک ساعت دیگر قطار سریع السیر به این جا می رسد ما باید سنگ را هر چه سریع تر از روی ریل کنار ببریم

آن ها سعی کردند که صخره را تکان بدهند و بیشتر و بیشتر آن را هل دادند اما صخره اصلا تکان نخورد

روباه گفت: ما باید به لوکوموتیو قرمز خبر بدهیم، او خیلی قوی است و فقط او می تواند این صخره را بردارد

موش گفت: آخه دیگه وقتی برایمان نمانده

پرنده دریایی گفت: من سریع بال میزنم و میروم و به لوکومتیو خبر میدهم و او را می آورم تا این سنگ را بردارد

مرغ دریایی در حالی که پرواز می کرد و لکومتیو را صدا می کرد وقتی رسید از او درخواست کمک کرد و به او توضیح داد که سنگ بزرگی روی ریل های راه آهن افتاده و قطار سریع السیر تا چند دقیقه دیگر به آن جا می رسد.

لوکومتیو بعد از این که متوجه قضیه شد سوتی بلند کشید و تمام دوستانش را صدا کرد تا دور هم جمع شوند.

او با اینکه از همه بزرگ تر و قوی تر بود اما نمی توانست تند حرکت کند بخاطرهمین ماجرا را برای دوستانش تعریف کرد و گفت که آن ها جلوتر بروند و من پشت آن ها خواهم آمد

لوکومتیوها بعد از شنیدن حرف ها سریع به راه افتادند، و قطار تندرو هم هر لحظه نزدیک و نزدیک تر می شد

لکومتیوها به صخره رسیدند و شروع به هل دادن صخره کردند، اما سنگ بزرگ اصلا تکان نخورد.

لکومتیو دیگری هم از راه رسیدند و همه باهم سنگ را هل دادند.

سنگ تکانی خورد اما متاسفانه از روی ریل کنار نرفت و ابن در حالی بود که صدای قطار تندرو به گوش می رسید

موش گفت که آن ها نمی توانند این کار را انجام دهند

لوکومتیو بزرگ از راه رسید و سوتی کشید و با تمام قدرت چهار لوکومتیو را هل داد و آن ها هم صخره ی سنگی را هل می دادند

سنگ ابتدا تکانی خورد و چرخید و چرخید تا اینکه از روی ریل کنار رفت

قطار تندرو بالاخره از راه رسید و لکومتیوها و حیوانات با شتاب به کناری رفتند و تا قطار رد شود

قطار همانطور که عبور می کرد سوت می کشید و می گفت: متشکرررررررررررررررمممممممم

منبع: رادیوکودک

04 بهمن
مادر و کودک

۴۰ نکته ی کلیدی که هر مادر تازه ای باید بداند

۴۰ نکته ی کلیدی که هر مادر تازه ای باید بداند

تازه مادر شده اید؟ در این مقاله با ۴۰ نکته ی کلیدی و ساده شما را راهنمایی میکنیم تا مسیر مادر بودن را بهتر ببینید.

مادر یا پدر شدن وظیفه ی بسیار سنگینی است که با نصیحت ها و راهنمایی هایی که از همه جهات به ما میرسد ممکن است از آنچه هست سنگین تر بنظر بیاید. در این مقاله ما نکات ریز و کاربردی از متخصصان و مادر و پدرهای باتجربه را جمع آوری کرده ایم که میتواند به شما در شروع این مسیر کمک کند و اعتماد بنفس ادامه ی راه را به شما بدهد.

– در حال زندگی کنید: بدینوسیله اعلام میکنیم که شما اجازه دارید دست از نگرانی درمورد لیست کارهایتان –شستن لباس ها، پوشک کردن، خریدن پوشک و…- بردارید و یاد بگیرید در لحظه با فرزندتان زندگی کنید و از لحظات زیبای باهم بودنتان لذت ببرید.

 

– دست از نگرانی درباره ی غذای کودکتان بردارید: انتظار عادت های غذایی عجیب و غریب را داشته باشید. غذاهای متنوعی برای انتخاب در اختیار کودکتان قرار دهید، اما اصرار نکنید و شلوغش نکنید. هروقت گرسنه بشوند غذا خواهند خورد.

– به ساعت خواب مناسب پایبند باشید: با تنظیم زمان خواب کودکتان و به موقع خوابیدنش، هم او خوابی را که نیاز دارد دریافت میکند هم شما زمانی برای شارژ خودتان خواهید داشت.

 

– نه بگویید: هرچقدر در گفتن نه در مواردی که درخواست کودکتان به نفعش نیست، کارکشته تر شوید،دفعات کمتری به آن نیاز پیدا خواهیدکرد. شما میتوانید وقتی کودکتان در مغازه یک کارتن بستنی میخواهد بگویید نه، تا اینکه هرشب که کارتن بستنی در فریزر شما جا خوش کرده است به کودکتان بگویید نه.

– رسم و رسومات کوچک و اختصاصی بسازید: شب قبل از تولد کودکتان دور میز آشپزخانه بادکنک بچسبانید تا فردا یک روز بخصوص را تجربه کند. وقتی با کودکانتان تنها در آسانسور هستید شکلک و ها و صداهای خنده دار دربیاورید.یک مدل دست دادن اختراع کنید که مخصوص خودتان باشد و آن را برای لحظه های خاصتان نگه دارید.

 

– برای روزهای مریضی آماده باشید: دارو ها، مکمل ها ونوشیدنی های مناسب برای آبرسانی به کودکتان در مواقع بیماری را همیشه در یخچال داشته باشید تا مجبور نباشید نیمه های شب برای خرید وسایل مورد نیاز به مغازه بروید.

 

– کودکتان را بشناسید: هر کودکی مجموعه ای از قدرت ها و چالش هاست. تلاش کنید تا واکنش های متناسب با شخصیت او را در مقابل رفتارش انجام دهید.

 

– نیروهای کمکی را شناسایی کنید: کسانی را که در مواقع لزوم میتوانید رویشان حساب کنید را شناسایی کنید _دوستانی که موقعی به نظرشان احتیاج دارید پاسخگو هستند و وقتی به آن نیاز ندارید سکوت میکنند، و کسانی که آب دستشان باشد برای رسیدن به شما و کمک زمین میگذارند_ دوستشان داشته باشید و همیشه ممنون آنها باشید.

 

– همیشه به یاد داشته باشید که شما الگو هستید: مادر بودن را اتفاقی جذاب جلوه دهید تا دخترتان دلش بخواهد بچه دار شود و شما هم زودتر مادربزرگ و پدربزرگ شوید. اگر همیشه مضطرب، وارفته یا نق نقو باشید کودکتان هیچوقت برای پدر یا مادر شدن مشتاق نخواهد بود.

 

– به شریک زندگیتان اجازه دهید بعضی نقش ها را به عهده بگیرد: همسر شما هم درحال تجربه کردن بزرگترین اتفاق زندگی اش است، پس او را تشویق کنید که مسئول بعضی از کارها باشد مثلا حمام کردن، کتاب خواندن یا غذا دادن به کودک (یا حتی هرسه). این فعالیت ها جزو فعالیت هایی هسند که ارتباط قوی بین والدین و کودک برقرار میکنند ضمن اینکه به شما فرصت تنفس میدهند.

– در مورد تصمیمات مالی با کودکتان صحبت کنید: وقتی پنیر یک کارخانه ی خاص را بخاطر قیمت کمتر میخرید، یا وقتی خرید کیف مورد علاقه تان را تا زمان حراج به تعویق می اندازید، دلایلتان را برای کودکتان توضیح دهید.

 

– هرروز و حتما هرروز برای کودکتان کتاب بخوانید: کتاب خواندن به قوه ی تخیل و خلاقیت کودکتان کمک میکند و برای وقت گذراندن مفید با کودکتان ایده ی بسیار خوبی است. اگر وقت خواندن کتاب برای کودکتان را ندارید از داستان های صوتی استفاده کنید، میتوانید آنها را از اینجا دانلود کنید.

– تغییرات بزرگ را با قدم های کوچک انجام دهید: میخواهید شیشه شیر را به لیوان کودک تبدیل کنید؟ یا گهواره را به تخت تبدیل کنید؟البته که شما میخواهید این تغییرات راحت و سریع انجام شود، اما این تغییرات میتواند برای کودک شما خیلی غافلگیرکننده باشد. اجازه بدهید کودکتان حسابی با لیوان بازی کند، یا توی تخت باهم بنشنید و کتاب بخوانید، زمانیکه او به این تجربه ی جدید عادت کرد، تغییرات را به بطور رسمی اعمال کنید.

 

– به کودکتان کمک کنید که به تنهایی به خواب برود: در شروع پروسه ی خواب، اول به او غذا بدهید. بعد از حمام و در آغوش گرفتن و نوازش کودکتان، وقتی خوابالود ولی هنوز بیدار است او را توی تختش بگذارید تا بخوابد، اگر تا زمان خوابش به او غذا بدهید یا تکانش بدهید همیشه برای خوابیدن به شما احتیاج خواهد داشت.

– وظایف روزانه برای کودک تعریف کنید: آیا کودک شما در خانه کاری انجام میدهد؟ خالی کردن سطل زباله، مرتب کردن رختخواب خودش، چیدن میز غذا، و جمع آوری اسباب بازی ها. کمک کردن در انجام کارهای خانه اعتماد بنفس کودکان را بالا میبرد چونکه میفهمند شما در انجام کارها به آنها اطمینان دارید. در  زمان خرید انتخاب و برداشتن بعضی از اجناس را به عهده ی کودکتان بگذارید، مثلا از او بخواهید نوشیدنی را خودش انتخاب کند و در سبد خرید بگذارد.

– به غرایز خود اعتماد کنید: حتی وقتی نمیتوانید تشخیص دهید که مشکل کودک شما چیست که حالش خوب نیست، غرایز شما به شما خواهند گفت که کودکتان نیاز به مداوا دارد. وقتی احساس میکنید کودک مثل همیشه سرحال نیست یا با دوستانش مثل قبل بازی نمیکند یا از چیزهایی که در گذشته خوشحالش میکرد لذت نمیبرد، حتما به دنبال پیدا کردن علت باشید و از کنار آن ساده نگذرید.

 

– پیشخدمت کودکان نباشید: کودکان شما به صورت بالقوه توانایی انجام کارهایشان را دارند. آن ها را در سنین پایین عادت بدهید که کتشان را به رخت اویز آویزان کنند یا لباس های کثیفشان را توی ماشین لباسشویی بگذارند  تا شما مجبور به انجام دادن این کارها نشوید.

 

– وقتی اشتباه کرده اید، اشتباهتان را بپذیرید: وقتی در برخورد با کودک یا همسر خود اشتباه میکنید (یا به اصطلاح سوتی میدهید!)، معذرت بخواهید. این کار به کودکتان یاد میدهد که اشتباه کردن درصورتیکه آن را بفهمد و بابتش معذرت خواهی کند ایرادی ندارد.

– به خودتان استراحت بدهید: وقتیکه عصبانی هستید، احتمال اینکه جواب مناسبی به کودکتان بدهید کم خواهد بود. لازم نیست بلافاصله واکنش نشان دهید. یک استراحت کوتاه به شما کمک میکند آرام شوید و به اتفاقات فکر کنید. به کودکتان بگویید اجازه بده بعدا درموردش صحبت کنیم، اما زمان دقیقی به او بدهید و به آن پایبند باشید. یا مثلا بگویید نظرت چیست که الان بستنی های توی یخچال را بیاورم با هم بخوریم و بعدش در مورد این موضوع صحبت کنیم.

 

– ارتباط خواهری و برادری را تقویت کنید: سر شام، بخواهید هر کدام از بچه ها درمورد اینکه آن روز از چه چیزی درمورد خواهر یا برادرشان لذت بردند صحبت کنند. این کار کمک میکند توجه کودکان روی نقاط مثبت خواهر و برادرشان بجای نقاط منفی متمرکز شود. وظایف گروهی و اشتراکی به آنها بدهید و بعد از آنها بخواهید تجربه ی مشترکشان را بازگو کنند.

– پنجره های بالاتر را باز کنید: ریسک افتادن کودکتان را با بسته و قفل نگه داشتن پنجره های در دسترس او کم کنید. و زیر پنجره های بالا هم وسایلی نگذارید که کودکتان بتواند از ان بالا برود.

 

– همیشه در حالت آماده باش باشید: هیچوقت خانه را بدون حداقل یک دست لباس اضافه آماده برای کودکتان ترک نکنید.

 

– حواستان به پدر و مادرهای متوهم باشد: وقتی آشنایان درمورد هوش سرشار یا ویژگی های خارق العاده ی کودکشان به شما فخر میفروشند، اصلا نگران نباشید. امکان خیلی زیادی وجود دارد که آنها دروغ میگویند یا اغراق میکنند.

 

– داستان هایی در بازه ی سنی برایشان تعریف کنید: این یک بازی است که میتواند برای کودکان بسیار سرگرم کننده و جالب باشد و شما را به هم نزدیک کند. هرشب قبل از خواب از کودکتان بخواهید عددی کمتر از سن حال شما انتخاب کند، بعد داستان جالبی که در آن سن برای شما اتفاق افتاده برایش تعربف کنید. یا میتوانید داستان هایی از روی کتاب ها برایشان بخوانید.

  • منم
  • نمنمنم
  • ممم
  • نتنتن
  • داستان های بیشتر

– تلفنتان را کنار بگذارید: وقتی دارید با کودکتان وقت میگذرانید، هر تماس، پیام یا ایمیلی میتواند صبر کند. کودکان هروقت به آنها توجه نکنید متوجه میشوند.

 

– از زیر سقف بیرون بیایید: سعی کنید هرروز حداقل چند دقیقه با کودکتان به فضای باز بیایید و چندقدمی زیر آسمان راه بروید. این کار موقعیتی خواهد بود تا از شر صفحه نمایش ها و فعالیت های بدون تحرک خلاص شوید و یک بازی گرگم به هوا راه بیندازید که برای کودکتان یک عمر مفید است.

– خل بازی دربیاورید: زندگی میتواند زیادی جدی باشد. اجازه بدهید کودکانتان ببینند که شما میخندید، شکلک درمیاورید و دنبال آنها دور اتاق میدوید و فریاد میزنید :”الان میگیرمت!”

 

– پیاده روی بجای رانندگی: برای رفتن به خریدهای نزدیک خانه یا پارک همسایه بجای ماشین از پاهایتان استفاده کنید و درطول راه با کودکتان حرف بزنید و بازی کنید.

 

– مادر باشید، نه رفیق: وظیفه ی شما این نیست که باحال و موردپسند باشید. ممکن است کودکانتان در هر موقعیتی واکنش شما را دوست نداشته باشند. اما از عمق قلبشان همیشه شما را برای انتظارات روشن و شفافتان دوست خواهند داشت.

 

– ریاضی را جذاب تر کنید: از هر فرصتی برای بازی با اعداد، اندازه ها، و اشکال استفاده کنید. در میوه فروشی سیب ها و پرتقال ها را بشمارید و در سبد بگذارید. از کودکتان بپرسید کدام جعبه ی کورن فلکس بلندتر است. به دایره ی ساعت و مستطیل پنجره اشاره کنید و نام ببرید.

– همیشه به قوانینتان پایبند بمانید: اما اول مطمئن شوید که آنها عادلانه و منطقی هستند.

 

– برقصید: وقتی از حرف زدن زیاد و خواسته های پایان ناپذیر کودکتان خسته شده اید، اهنکی بگذارید و خستگی روز را با رقص به در کنید. وقتی رها و آرام در حال رقص و تماشای کودکانتان در حال رقص هستید، لبخند نزدن کار سختی خواهد بود.

– به پرسش های بی پایان “چرا” پاسخ دهید: گفتن این حرف از انجامش خیلی ساده تر است، اما کودکان درمورد همه چیز در دنیایشان کنجکاو هستند. اگر به آنها جواب ندهید، ممکن است سوال کردن را ترک کنند.

– از عکس ها و ویدیوهای کودکتان بک آپ داشته باشید: قطعا شما دوست ندارید که خاطرات دیجیتال غیرقال جایگزینی کودکانتان را ازدست بدهید. حتما از یک هارد بک آپ یا سرویس های CLOUD آنلاین برای محکم کاری استفاده کنید.

 

– به کودکتان یاد بدهید چگونه با مردم تعامل کند: به کودکتان آموزش دهید که تماس چشمی برقرار کند، لبخند بزند، و در موقعیت های مختلف با دیگران صحبت و احوالپرسی بکند. بعد با او تمرین کنید و اجازه دهید امتحان کند. تنها یک بار فرصت برای گذاشن تاثیر اولیه دارید.

 

– قدرشناس ویژگی های مثبت کودکتان باشید: هرروز یک ب.ب.ر (بهترین بخش روز) درمورد رفتارهای کودکتان پیدا کنید و شب درمورد آن صحبت کنید. تمرکز بر روی نقاط مثبت یک تمرین عالی است و شادی و مثبت اندیشی را وارد خانواده ی شما میکند.

 

– احساساتتان را بروز دهید و عاشق کودکتان باشید: اجازه بدهید کودک شما بداند – از طریق رفتار و کلام شما- که چقدر او را دوست دارید و چه اندازه برای شما خاص و ویژه است. ارتباط بدنی و لمسی با کودکتان را حفظ کنید و از واژه های محبت آمیز و اسم ها و صفت هایی که فقط به او اختصاص داده اید استفاده کنید.

– پدر کودکتان را قهرمان جلوه دهید: گاهی اوقات درمورد کاری که اخیرا پدر کودک انجام داده با او صحبت کنید و نشان دهید که چقدر او را دوست دارید و او چقدر پدر توانمند و قابل اعتمادی است.

– کودکتان را با ورزش آشنا کنید: با او تمرینات یوگای دونفره یا خوانوادگی راه بیاندازید. به استخر بروید. یک توپ بردارید و به نزدیک ترین پارک بروید و بازی کنید.

– نقص های کودکتان را بپذیرید: از او نخواهید کامل و بی عیب باشد، بر روی نقاط مثبتش تمرکز کنید و به او بفهمانید که میدانید کامل نیست و با اینحال برای شما دوست داشتنی است.

منبع: رادیو کودک

10 شهریور
دسته بندی نشده

رمز و راز نقاشی‌های کودکان

رمز و راز نقاشی‌های کودکان

بیایید نقاشی کودکان را تفسیر کنیم. بچه‌ها به نقاشی علاقه زیادی دارند و آنچه می‌کشند بازتاب دنیای درونی آنهاست. بیشتر بچه‌ها به کارهای هنری‌شان فکر نمی‌کنند یا حتی آن را سانسور نمی‌کنند. در طول 40 سال گذشته نقاشی کودکان به عنوان بخش مهمی از تشخیص‌های متخصصان اطفال به کار می‌رود. نقاشی به آنها کمک می‌کند مراحل رشد کودک را در همان لحظه مشاهده کنند و درباره مشکل احتمالی آگاهی یابند. یک نقاشی ساده می‌تواند نگاهی اجمالی به جهان‌بینی کودک، نقش او در خانواده و روابطش با دیگر اعضای خانواده و البته اعتماد به نفس او باشد.

این نقاشی همچنین می‌تواند میزان استحکام او و خانواده را نشان دهد که بسیار مهم است. نقاشی کودکان حتی می‌تواند اوضاع فرهنگی و نوع رفتارهای اعضای خانواده را با یکدیگر مشخص کند اما این هشدار را در نظر داشته باشید که اگر می‌خواهید معنای پنهان شده در نقاشی را بیابید نباید آنها را بیش از حد تفسیر کنید. نباید هر خطی که کودک می‌کشد را بخوانید، بهتر است نقاشی بچه‌ها را فرصتی برای صحبت کردن با فرزندتان تلقی کنید و درباره آنچه می‌خواسته بکشد با او حرف بزنید. سپس سؤال‌هایی از او بپرسید تا ارتباط‌تان را به این ترتیب با فرزندتان بیشتر کنید. حواس‌تان باشد بیش از حد بر او تاثیر نگذارید و او تحت‌تاثیر شما نباشد. مثلا بگویید: «درباره نقاشی‌ات برام تعریف کن. این آدما کین توی نقاشیت. چیکار دارن میکنن؟ چرا مامانو این شکلی کشیدی؟» حالا با هم برخی از نقاشی‌های معمول بچه‌ها را تحلیل می‌کنیم.

 نقاشی‌های کودکان,نقاشی کردن کودک

 وقتی خانواده شکل کلونی به خود می‌گیرد

مهارت نقاشی معمولا در دوران پیش‌دبستانی بهتر بروز می‌کند. بچه‌ها در این سن تمایل به استفاده از چهره‌های نزدیک به هم می‌کنند. بنابراین می‌توان از حالت چهره،‌ مکانی که خانواده در آن قرار دارد و کاری که در حال انجام هستند، برداشت‌هایی داشت. این نقاشی توسط یک دختر 5 ساله کشیده شده است. او مادرش را در سمت چپ خود کشیده و خودش، پدرش و برادر 8 ساله‌اش هم در کنار هم قرار دارند. این دختر خود را بزرگ‌تر از خانواده کشیده که این نشان‌دهنده اعتماد به نفس بالای اوست. شایان ذکر است که او خودش را بین پدر و برادرش قرار داده و این به این دلیل است که کودکان 4 تا 6 ساله در تلاش برای یافتن هویت جنسی‌شان هستند.

   نقاشی‌های کودکان,نقاشی کردن کودک

وقتی نگاه شخص سوم وجود دارد

پسر 7 ساله‌ای که این نقاشی را کشیده می‌گوید ما در حال بازی هستیم،  این نشان می‌دهد پسربچه نقاشی را از دید فردی که در حال تماشای بازی آنهاست، کشیده است. همین موضوع نشان می‌دهد او قوه بصری و فضایی بالایی دارد. کودکانی که فضا را بهتر از دیگران حس می‌کنند دارای قابلیت درک بهتری هستند. به‌کارگیری فضا نشان‌دهنده ارتباط و طریقه واکنش کودک و محیط اطراف اوست. بچه‌هایی مانند این کودک معمولا هنرمند هستند و در حل معماها و بازی‌ها خوب عمل می‌کنند. این خانواده هم در خانه مشغول بازی است و نشان از رابطه خوب این خانواده با هم دارد. اینکه پسر بچه خود را در راس میز کشیده نشان از ایجاد حس هویت در او دارد.

   نقاشی‌های کودکان,نقاشی کردن کودک

وقتی جزئیات مهم است

دختر 7 ساله‌ای که این عکس را کشیده، یک سه‌قلوست که قبل از موعد متولد شده است. در تفسیر آن باید بگوییم وقتی از او سؤال می‌شود که افراد در این نقاشی در حال چه کاری هستند، او از برادرش که در سمت چپ نقاشی است، شروع می‌کند. می‌گوید: «او در حال شستن لباس‌هاست. مامان در حال انجام کار با کامپیوتر است. من دارم لباس‌ها را آویزان می‌کنم پدر در حال شستن ماشین است و خواهرم لیوان‌ها را می‌شوید.» او نقاط مختلف بدن و لباس‌های پدر و مادر را کشیده که نشان می‌دهد به بلوغ بصری و مهارت‌های حرکتی لازم دست یافته‌ است. با نگاه به لباس‌های هرکس تفاوت‌های جنسیتی کاملا مشخص می‌شود. در این نقاشی کودکان و والدین به عنوان واحدی منسجم مشخص شده‌اند که به نظر می‌رسد از انجام کارهای روزمره لذت می‌برد.

  نقاشی‌های کودکان,نقاشی کردن کودک

 وقتی زمین  سوراخ می‌شود

این نقاشی توسط یک دختر 7 ساله که به تازگی با پدر و مادر و برادر کوچک‌ترش به مراسم خاکسپاری پدربزرگش رفته، کشیده شده است. اما تفسیرش: این نقاشی توانایی این دختر را در ایجاد تفکیک چهره کودکان و بزرگسالان نشان می‌دهد و اینکه چهره‌های غمگین را کشیده است. او خود و پدرش را در یک پیوند قوی نشان داده. همین اتفاق غم‌انگیز باعث شده او همه اعضای خانواده را به هم نزدیک بکشد. این نشان می‌دهد خانواده در لحظه‌های غم‌انگیز زندگی کنار هم هستند.

  نقاشی‌های کودکان,نقاشی کردن کودک

 تفسیر وقتی بالن‌ها به هوا می‌رود

این نقاشی یک مثال عالی از این موضوع است که کار هنری می‌تواند سکوی پرتاب ارتباط باشد. این نقاشی را دختری 11 ساله کشیده که با مادرش زندگی می‌کند و هیچ خواهر و برادری ندارد. روانشناس با دیدن این نقاشی در بررسی اولیه سلامت فیزیکی، تکالیف مدرسه و رشد اجتماعی او را مناسب ارزیابی کرد. این طور که در نقاشی مشخص است این دو بسیار به هم نزدیک هستند و یک خط باریکی مادر و دختر را به هم وصل کرده است.

  نقاشی‌های کودکان,نقاشی کردن کودک

 وقتی خانواده فوتبالیست می‌شود

تفسیر : این نقاشی بسیار خوب است. این نشان می‌دهد خانواده در حال لذت بردن از ورزش است. وقتی از پسربچه 9‌‌ساله‌ای که این نقاشی را کشیده خواسته شد آن را توضیح دهد، گفت: «ما در حال بازی فوتبال هستیم. پدر گفت بهش پاس بدم، منم این کار رو کردم و اون هم به مامان پاس داد و مامان هم توپ رو داد به برادر کوچیکم.» نمایش حرکت در نقاشی نزد نوجوانان و کودکان سنین بالا به عوامل عاطفی، فرهنگی یا به استعداد مهارت خلاقیت آنها بستگی دارد. می‌توان گفت که کشیدن تصاویر مختلف به حالت ثابت یا در حال حرکت بیانگر شخصیت کودک در یک محیط هماهنگ و یکنواخت است.

رنگ‌ها چه مفهوم و تفسیری دارند؟
سیاه و سفید
به معنای ترس، اضطراب، اندوه و ناامیدی است.
خاکستری
رنگی خنثی که چیزی را بیان نمی‌کند.
قهوه‌ای
به معنای مقابله با فشار والدین برای نظافت است.
بنفش
به معنی تمایل به چیزهای مخالف است. اگر زیاد استفاده شود به معنی اضطراب است.
آبی
صلح و آرامش و تسلیم شدن در این رنگ نهفته است، ضمن آنکه به معنی درون‌گرایی کودک است.
سبز
این رنگ به معنای نیاز به جلب توجه و تمایل به برقراری ارتباط و سرسختی است.
قرمز
برون‌گرایی کودک در استفاده از این رنگ نشان داده می‌شود.
زرد
شادی و خوش‌بینی و میل به مشارکت در این رنگ مشخص است.
صورتی
وقتی کودک از این رنگ استفاده می‌کند نشان می‌دهد تمایل به صلح و تعادل دارد.

منبع:مجله سیب سبز

10 شهریور
دسته بندی نشده, مادر و کودک

فیلم های غیر اخلاقی در سنین پایین

خب به این مسعله مهم و اصلی بپردازیم

دستیابی به تصاویر و فیلم های غیراخلاقی یا همان هرزه نگاری در سنین پایین، یعنی کودکی و نوجوانی، امروزه، آن هم با توجه به فناوری های جدید مانند اینترنت، از مباحث بسیار جدی و نگران کننده است که خانواده ها وسایر اقشار فرهنگی و فرهیخته جوامع، به خصوص متخصصان علوم رفتاری و روانشناسان را به چالش کشیده و نگران ساخته است.

اما در این مطلب:

در این مطلب قصد داریم شما را با دلایل هرزه نگاری و پیامدهایی که این پدیده می تواند بر روی کودکان و نوجوانان داشته باشد، آشنا کنیم.

در پایان نیز چند راهکار برای والدین خواهیم داشت.

آمارها نشان می دهد افراد دوازده تا هفده ساله از گروه های عمده مراجعه کننده به محصولات حاوی هرزه نگاری هستند.

برخی آمارها نیز بیان می دارند متوسط اولین سن مراجعه کننده به محصولات هرزه نگاری یازده سال است،

که این سن نیز در حال کاهش است.

فیلم های غیر اخلاقی,نگرش های غلط جنسی,رابطه جنسی

برخی از این آسیب ها و خطرات عبارتند از:

شکل گیری عقاید و نگرش های غلط جنسی:

محصولات هرزه نگاری، به صورت اغراق آمیز و غیرواقعی رابطه جنسی را نشان می دهند؛ در نتیجه باعث می شوند کودک و نوجوان، که هنوز نگرش و اطلاعاتی نسبت به امور جنسی ندارد، به صورت کامل این عقاید و باورهای غلط را قبول کند و در واقع این تصاویر و محتوا را به عنوان الگوی درست رابطه جنسی بپذیرد. بنابراین در بزرگسالی و در برخورد با واقعیت رابطه جنسی، دچار مشکل خواهد شد.

بلوغ جنسی زودرس:

هنگامی که کودک با تصاویر و محرک های مختلف جنسی زودتر از سن مناسب خود برخورد کند، امکان بلوغ جنسی زودرس وجود دارد.

این بلوغ جنسی زودرس گرچه برای پسربچه ها خوشایند است، در هر حال می تواند برای هر دو جنس آسیب ها و مشکلات فراوان خاص خود را ایجاد کند، مانند انجام رفتارهای جنسی زودهنگام، بروز هیجانات منفی ناشی از تغییرات بدنی، طرد توسط همسالان، انتظارات بیش از حد اطرافیان و والدین و …

در معرض خشونت و تجاوز جنسی قرار گرفتن:

برخی افراد بزرگسال که دچار انحرافات جنسی هستند، ممکن است از تصاویر و فیلم های محرک جنسی به طرق مختلف استفاده کنند، که هدفشان تحریک و فریب کودکان و نوجوانان است.

از سویی تماشای این تصاویر باعث می شود کودک و نوجوان بیشتر در معرض برقراری رابطه جنسی قرار گیرد، که نتیجه آن خشونت و تجاوز جنسی خواهد بود.

گزارش ها نیز نشان می دهد متجاوزین جنسی از تصاویر برای تحریک کودکان و همچنین متقاعدسازی و بازداری احساسات آنان استفاده می کنند.

تقلید و انجام رفتارهای جنسی:

مشاهده می شود برخی از کودکان و نوجوانان پس از تماشای صحنه ها و فیلم های مستهجن، به تقلید آن اعمال با دوستان و حتی افراد کوچکتر از خود مبادرت ورزیده اند، که خود می تواند زمینه ساز بارداری های ناخواسته، ابتلا به بیماری های جنسی و حتی اعتیاد و وابستگی به رابطه جنسی شود.

ایجاد ترس و سردرگمی از مسائل جنسی:

در هرزه نگاری معمولا کودکان و نوجوانان خیلی زودتر از زمان لازم و به طور نابهنگام درباره روابط جنسی اطلاعات کسب می کنند. درحالی که آمادگی لازم برای انجام چنین کاری را ندارند؛ که باعث ایجاد سردرگمی و ترس و حتی حالت تنفر نسبت به مسائل جنسی در زمان کنونی و آینده کودک می شود. حتی مشاهده می شود برخی از کودکان پس از رویارویی با این تصاویر، به شدت حالت های اضطرابی و علائمی مانند کابوس های شبانه، ناخن جویدن و شب ادراری پیدا کرده اند.

فیلم های غیر اخلاقی,نگرش های غلط جنسی,رابطه جنسی

دلایل گرایش به هرزه نگاری توسط کودکان و نوجوانان

حال که با برخی از مهمترین آسیب های هرزه نگاری در دوران کودکی و نوجوانی آشنا شدید، بهتر است با دلایل گرایش به محصولات هرزه نگاری در این سنین نیز آشنا شوید. مطالعه و آگاهی نسبت به این دلایل خود می تواند قدمی مۆثر در جهت پیشگیری از هرزه نگاری کودکان و نوجوانان باشد.

کنجکاوی:

اصلی ترین دلیل گرایش به هرزه نگاری در سنین پایین، کنجکاوی درباره مسائل جنسی است.

در این سن فرد دوست دارد از فرآیند جنسی آگاهی پیدا کند؛ در حالی که بنا به دلایلی، افراد حتی تا سنین هجده سالگی اطلاعات درست و مدونی در مورد مسائل جنسی فرا نمی گیرند و این اطلاعات در حد مسائل دوران بلوغ آن هم توسط معلمان باقی می ماند.

در حالی که نوجوان در اوج فشار جنسی است و رویدادهای جنسی را حس می کند، به غیر از دوستان خود به دنبال منابع دیگری می گردد و این منابع اگر فراهم نشود به سراغ محصولات هرزه نگاری خواهد رفت.

برخورد ناگهانی و تصادفی:

برخی از کودکان و نوجوانان، اولین بار محصولات هرزه نگاری را به صورت کاملا ناخواسته و اتفاقی مشاهده کرده اند.

حس خوب بزرگ شدن:

تماشای فیلم ها و صحنه های مستهجن و موارد هرزه نگاری به نوجوانان این امکان را می دهد که به خود و دیگران، به خصوص همسالان خودشان، ثابت کنند بزرگ شده اند.

زیرا تماشای این نوع تصاویر برای آنها ممنوع است و محتوای شان خاص بزرگسالان است.

پس از این طریق، پا جای پای بزرگسالان می گذارند. این حس همراه با بیان تجربیات هرزه نگاری توسط نوجوان به همسالان و دوستان خود و اینکه توسط آنان تایید شود، تقویت خواهد شد.

تقلید و فشار همسالان:

گاهی دوستان و همسالان، به نوجوان فشار می آورند استفاده از محصولات هرزه نگاری را امتحان کند.

این در حالی است که نوجوان از طرفی در معرض اطلاعات هیجان برانگیز دوستان خود قرار می گیرد و بر حس کنجکاوی او افزوده می شود .

از طرفی توسط همسالان خود به روش های مختلف تحریک می شود.

مثلا اینکه استفاده از محصولات هرزه نگاری را نشان استقلال، بزرگ شدن و هیجان برانگیز توصیف می کنند؛ در نهایت کودک و نوجوان در مقابل تصمیم «عدم استفاده» نمی تواند مقاومت کند.

چند توصیه به والدین

در حالی که تصاویر محرک جنسی می تواند بر روی کودکان و نوجوانان تاثیرگذار باشد.

باید به شما اطمینان دهم هر کودک و نوجوانی که تصاویر محرک جنسی را نگاه کرد.

لزوما تحت تاثیر آن قرار نمی گیرد و همه کودکان و نوجوانان به یک اندازه دچار آسیب این مقوله نمی شوند . هنوز جای نگرانی شدید نیست و می توانید مداخله ی مناسبی انجام دهید.

با فرزند خود ارتباط برقرار کنید:

ارتباط همراه با احترام و با توجه به نیازهای نوجوان، می تواند سپر محکمی برای جلوگیری از آسیب هرزه نگاری باشد.

در زمینه شیوه های ارتباط با نوجوان می توانید از مشاور کمک بگیرید.

با فناوری های جدید آشنا شوید:

بسیاری از روش های دسترسی فرزند شما به محصولات هرزه نگاری، فناوری های جدید مانند تلفن همراه، اینترنت و … است.

پس لازم است برای پیشگیری، با این موارد آشنا شوید.

از روش های خشن و محروم سازی استفاده نکنید:

اینکه بخواهید وسایل تفریحی فرزندتان را بگیرید یا اینترنت او را قطع کنید.

چاره کار نیست.

زیرا نوجوان احساس حقارت می کند و برای این مسائل هم کنجکاو می شود و هم مقابله جو.

خودتان آموزش دهید:

به طور کلی بیشتر پدر و مادرها نگاه خوبی از صحبت کردن درباره مسائل جنسی با کودکان خود ندارند.

چه برسد به صحبت کردن درباره هرزه نگاری.

والدین باید آگاهی خود را ارتقا ببخشند.

و به فرزندان خود آموزش های درست را بدهند تا ضمن پیشگیری، اطلاعات صحیح و واقعی به فرزندشان بدهند.

منبع: مجله سپیده دانایی

10 شهریور
درباره زیبایی, دسته بندی نشده, مادر و کودک

 به خاطر بچه‌ ها با همسرتان زندگی می‌ کنید؟

برای نسل ‌های متمادی والدین به امید اینکه ازخودگذشتگی‌ شان آخر کار به نفع فرزندانشان باشد، این توصیه را به جان خریده ‌اند. خیلی‌ها هنوز باور دارند که این تنها انتخاب والدینی است که در ازدواج خود به بن‌ بست رسیده ‌اند.

اما نظر من بخاطر تجربه شخصی که دارم چیز دیگری است. من که در خانواده ‌ای پرورش یافتم که والدینم تصمیم گرفتند بخاطر ما به زندگی زناشویی تاسف‌ برانگیز خود ادامه دهند، عقیده دیگری دارم. برای من طلاق والدین بسیار بهتر است از سالها زندگی در خانه ‌ای که والدین مدام در حال جنگ و دعوا هستند، به همدیگر احترام نمی‌ گذارند و بچه‌ ها با ناراحتی و عصبانیت مداوم بزرگ می‌شوند. این دنیایی بود که من در آن پرورش یافتم و زخم ‌هایی که از آن خوردم هنوز در زندگی‌ ام باقی مانده و باقی خواهد ماند.

من باور دارم که ماندن در یک ازدواج فقط به خاطر بچه ‌ها یک انتخاب فیزیکی است که هیچ نگاهی به درد احساسی و روانی که فرزندان متحمل می‌شوند ندارد. در چنین محیطی هیچ الگوی مثبتی از اینکه ازدواج چیست و چطور باید باشد برای بچه ‌ها وجود ندارد. درواقع، حتی باعث میشود در نظر آنها ازدواج چیزی ترس‌ آور و ناراحت ‌کننده به نظر آید که باید از آن دوری کرد.

وقتی والدین از نظر احساسی از هم جدا شده باشند و فقط زندگی فیزیکی کنار هم داشته باشند، خوشبختی، هماهنگی، همکاری، احترام و لذت حضور نخواهد داشت. بچه‌ ها این را احساس کرده، سردرگم می‌شوند و خیلی وقت ‌ها هم خودشان را مقصر برای بدبختی والدینشان تصور می ‌کنند. درنتیجه افرادی عصبی و مضطرب بزرگ شده و هیچ آرامشی در دوران کودکی خود تجربه نمی ‌کنند. زخم‌هایی که چنین زندگی بر جای می‌گذارد کم از زخم‌ های زندگی کودکانی که والدینشان از هم طلاق می‌گیرند ندارد.

به عقیده من، والدینی که در زندگی زناشویی خود به مشکلی می‌ خورند که قابل حل نیست و به همین دلیل تصمیم به طلاق می‌ گیرند انتخاب بسیار بهتری دارند و انتخاب آنها به نفع همه اعضای خانواده خواهد بود.

والدین خود من می ‌بایست در همان ابتدای ازدواج خود از هم جدا می‌شدند. آنها زندگی بسیار ناخوشایندی در کنار هم داشته، احترامی برای هم قائل نبوده و فرزندان خود را در خانه ‌ای پر از خشم، اضطراب، و مشاجرات و دعواهای مکرر بزرگ کردند.

یادم می‌آید که مادرم روزی از من پرسید که بهتر بود از پدرم جدا شود یا نه. من با فریاد گفتم، “نه!” من مادر و پدری مثل مادرها و پدرهای بقیه بچه ‌ها می‌خواستم. با اینکه کودکی ناخوشایند و سرشار از احساس ناامنی داشتم، می‌ترسیدم و نمی‌دانستم که با طلاق والدینم زندگی ‌ام چطور خواهد شد. البته مادرم هم شهامت لازم برای این کار را نداشت و سالها به زندگی تاسف ‌آور خود ادامه داد.

امروز که به گذشته نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم که آن یک اشتباه بود. هیچکدام از والدین من آدم‌های بدی نبودند فقط به درد هم نمی‌خوردند. مهارت‌های ارتباطی‌شان بسیار ضعیف بود و هرکدام فقط دوست داشتند به هر قیمتی که شده در دعواهای بین ‌شان پیروز شوند. البته هزینه اصلی که پرداخت کردند سلامت فرزندانشان بود. من فکر می‌کنم هر کدام از والدینم اگر طلاق می‌گرفتند، مجرد می‌ماندند یا شریک دیگری برای زندگی خود انتخاب می‌کردند، زندگی به مراتب بهتر و شادتر را تجربه می‌کردند.

به همین دلیل بود که وقتی زندگی زناشویی خودم دچار مشکل شد، راه دیگر را انتخاب کردم. اما بخاطر تجربیات کودکی‌ ام فهمیده بودم که در یک طلاق چه کارهایی را نباید کرد. همه تلاشم این بود که طلاقی به گفته خودم فرزندسالار داشته باشم. من و همسر سابقم با همکاری هم رابطه‌ ای خوب بین خودمان نگه داشتیم تا پسرمان از ده سالگی تا بیست سالگی برسد. چیزی که خوشحالم می‌کند این است که پسرم که الان به جوانی تبدیل شده، این همکاری‌های ما را تایید کرده و قدردان آن است.

خوشبختانه به وجود تجربیات تلخ کودکی هنوز به ازدواج اعتقاد دارم و بعد از شکست در ازدواج اولم، دوباره ازدواج کردم. توصیه من به والدینی که در زندگی زناشویی خود مشکل دارند این است که:

اگر والدین بلوغ و قاطعیت کافی برای کمک گرفتن از متخصص را قبل از طلاق داشته باشند می‌توانند یاد بگیرند چطور به طور مثبتی دوباره با هم ارتباط برقرار کرده و تعهدشان را به ازدواج از سر بگیرند. این به نفع همه اعضای خانواده خواهد بود.

اما اگر بچه ‌ها در یک منطقه جنگی یا سکوت و بی ‌تفاوتی یک ازدواج مرده بزرگ می‌شوند، طلاق در را به سوی آینده ‌ای سالم‌تر و شادتر برای بچه ‌ها باز خواهد کرد. اما طلاق والدین همیشه یک راه‌ حل نبوده است. برای اینکه بهترین نتیجه عاید فرزندان شود، والدین باید بعد از طلاق همکاری لازم برای مرکزیت دادن به بچه ‌ها و اولویت دادن به سلامت روحی و روانی آنها را داشته باشند.

منبع:مردمان

 

10 شهریور
دسته بندی نشده, مادر و کودک

بیماری اوتیسم چیست و چه علائمی دارد؟

بیماری اوتیسم در کودکان

بیماری اوتیسم بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد. علائم بیماری اوتیسم در سال های اول عمر بروز می كند، عوامل مختلفی در بروز بیماری اوتیسم نقش دارند اما مهمترین علت اوتیسم توارث است. بنظر می رسد که تعداد کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم درحال رشد است. بیماری اوتیسم در پسران شایع تر از دختران است.

بیماری اوتیسم چیست؟
بیماری اُوتيسم (درخودماندگی یا Autism)، یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می گردد. بیماری اوتیسم با تاثیر بر روی مغز کودک، رفتارهای اجتماعی و مهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند. هرچند علایم و شدت بیماری اوتیسم در افراد مختلف، متفاوت است، اما همه انواع اوتیسم برتوانایی برقراری ارتباط با دیگران توسط کودک، تاثیر می گذارد.

بنظر می رسد که تعداد کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم درحال رشد است. هرچند درمان و شفای کاملی برای بیماری اوتیسم وجود ندارد، اما درمان جدی و بموقع اوتیسم تغییرات بزرگی در زندگی کودکان مبتلا به بیماری ایجاد می‌کند.

 

علت اوتیسم چیست؟
عوامل مختلفی در بروز بیماری اوتیسم نقش دارند اما مهمترین علت اوتیسم توارث است. جهش های ژنتیکی در کنار بحث توارث ژن ها در بروز بیماری اوتیسم دخیل است. موضوع مربوط به یک ژن هم نیست و ژن های مختلف و تعامل آنهاست که باعث بروز اوتیسم می شود.

 

بیماری اوتیسم یك ناتوانی طولانی مدت است كه منجر به اختلال عملكرد عصبی – روانی در فرد می شود. گر چه به نظر می رسد كه اوتیسم عارضه نادری است اما اطلاعات اخیر گویای آن است كه شیوع بیماری اوتیسم حتی تا 20 مورد در هر10000 تولد زنده می رسد.

 

اگر چه علت اصلی بیماری اوتیسم كاملاً شناخته شده نیست، اما در سال های اخیر تحقیقات و مطالعات بسیاری در زمینه بیماری اوتیسم صورت گرفته است. تحقیقات تأكید زیادی بر منشاء زیست شناختی و عصب شناختی بیماری اوتیسم در مغز دارد. در بسیاری از خانواده ها سابقه بیماری اوتیسم و یا اختلالات مربوط به اوتیسم وجود داشته است كه ریشه ژنتیك را مطرح می كند اگر چه تا به حال ژن خاصی كه مربوط به بیماری اوتیسم باشد شناخته نشده است.

 

پژوهشگران در مورد نقش ژنتیك در علت شناسی بیماری اوتیسم اختلاف نظر دارند و عده ای از آنها تركیب چندین ژن را به عنوان علت بیماری اوتیسم مطرح می كنند. چندین نظریه درباره بیماری اوتیسم مطرح شده كه هیچیك به طور دقیق اثبات نشده است.

 

علائم ابتلا به بیماری اوتیسم

بیماری اوتیسم نوعی اختلال رشدی است كه با رفتارهای ارتباطی، كلامی غیر طبیعی مشخص می شود. علائم بیماری اوتیسم در سال های اول عمر بروز می كند و علت اصلی آن ناشناخته است. بیماری اوتیسم در پسران شایع تر از دختران است. بیماری اوتیسم بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد.

 

بیماری اوتیسم,علائم بیماری اوتیسم,کودک مبتلا بیماری اوتیسم

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم دوست دارند وسایل را پشت هم بچینند و قطار کنند

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم اختلال تکلم دارد
از نظر کلامی، کودک مبتلا به بیماری اوتیسم دچار تاخیر است. کودکان به مرور که بزرگ می شوند، درک بیانی بالاتری در مقایسه با قدرت بیان دارند. یک کودک طبیعی در یک سالگی می تواند تک کلمه ادا کند و در 1.5 سالگی 3-2 کلمه را با هم ترکیب می کند اما کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم یا کلام ندارند یا در مقایسه با سن شان دچار تاخیر کلامی اند یا کلام دارند اما معنی دار نیست و کلام دیگران را اکو می کنند.

 

متاسفانه گاهی والدینی را می بینیم که بیماری اوتیسم فرزندشان را انکار می کنند. آنها می گویند فرزندم کلام دارد و حتی باهوش است چون در سن پایین می تواند جمله های سنگین و طولانی را بیان کند اما برخی کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مثل طوطی کلمات و جمله های اطرافیان را تکرار می کنند. این به معنی هوش بالای کودک نیست بلکه بدان معنی است که کودک درک و شناختی از محیط اطراف ندارد.

 

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم «من» نمی گوید

در روند طبیعی رشد، کودکان به محض آنکه «من» را درک می کنند، دیگر از «نام خود» برای بیان خواسته هایشان استفاده نمی کنند در حالی که کودک مبتلا به بیماری اوتیسم شناختی از «من» ندارد و خود را با نام صدا می زند؛ مثلا می گوید: «به علی آب بدید!» این نشانه خوبی نیست. حتی کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ضمایر را هم اشتباه استفاده می کند.

 

ارتباط کودک مبتلا به بیماری اوتیسم یکطرفه است
کودک مبتلا به بیماری اوتیسم حتی اگر کلام داشته باشد، نمی تواند درست ارتباط برقرار کند و گفتارش جهت دار نیست. ممکن است محتوای کلام با سنش متناسب نباشد یا بدون توجه به صحبت های دیگران فقط در مورد علایق خود صحبت کند. در واقع کودک مبتلا به بیماری اوتیسم نمی تواند تبادل اطلاعات کند. کودکان مبتلا به اوتیسم به لبخند یا خستگی دیگران توجهی ندارند و نمی توانند نوبت را رعایت کنند. آنها ارتباط یکطرفه برقرار می کنند و به همین علت ارتباطشان موثر نیست.

 

واژه سازی کودک مبتلا به بیماری اوتیسم غیرطبیعی است
ممکن است واژه سازی به شکل بازی در کودکان عادی هم دیده شود اما جایگزین کردن همیشگی واژه ها، مختص مبتلایان به بیماری اوتیسم است. مثلا کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است همیشه به «باب اسفنجی»، «بنگی» بگوید.

 

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ساعت ها با یک وسیله سرگرم می شود
کودک طبیعی مدت توجه کوتاهی دارد یعنی شاید نهایتا 5 دقیقه با یک اسباب بازی، بازی کند و بعد آن را رها کند و سراغ بازی دیگری برود. کودک طبیعی چون محرک های مختلف را آزمایش می کند، پیشرفت می کند اما کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ساعت ها یک بازی تکراری انجام می دهد.

 

علائم بیماری اوتیسم,بیماری اوتیسم,کودک مبتلا بیماری اوتیسم

کودک مبتلا به بیماری اوتیسم ممکن است ساعت ها یک بازی تکراری انجام دهد

 

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم نبوغ خاصی در برخی مسائل دارند
در بیماری اوتیسم، متاسفانه دو سوم کودکان مبتلا، کم توان ذهنی هستند و یک سوم آنها هوش معمولی دارند. این کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم در برخی مسائل نبوغ خاصی دارند. مثلا ممکن است علاقه خاصی به سیاره ها داشته باشند و با کمترین تلنگری اطلاعاتی را در این زمینه حفظ کنند و اگر در جمع قرار بگیرند در مورد این مسائل صحبت کنند. معمولا هم به پیام های ارتباطی دیگران مثل اینکه «بس است» یا «خسته شدیم» توجهی ندارند.

 

در بیماری اوتیسم، کودک مبتلا معمولا محو پنکه و لباسشویی می شود
کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم به چرخیدن یا به وسایلی که می چرخد مثل پنکه و لباسشویی علاقمند هستند و ممکن است ساعت ها خود را با تماشای آنها سرگرم کنند. ممکن است زنجیری را تکان دهند یا به موسیقی های ثابت واکنش و علاقه شدید نشان دهند.

 

کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم مثل کودکان دیگر بازی نمی کنند
بیماران اوتیسمی با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند؛ مثلا ممکن است به جای راه بردن ماشین های اسباب بازی روی زمین، آنها را پشت هم بچینند و قطار کنند.

 

درمان اوتیسم,علت بیماری اوتیسم,بیماری اوتیسم در کودکان

بیماران اوتیسمی با اسباب بازی ها آنگونه که باید بازی نمی کنند

 

بیماری اوتیسم درمان پذیر است
علائم بیماری اوتیسم معمولا از 9 ماهگی قابل تشخیص است اما در 3-2 سالگی کاملا مشخص می شود مگر در موارد بسیار خفیف که ممکن است بیماری اوتیسم در نوجوانی یا جوانی تشخیص داده شود. علائم بیماری اوتیسم در 3 حوزه ارتباط، کلام و علایق و رفتارهای تکراری دیده می شود.

 

متاسفانه والدین برخی از کودکان مبتلا به بیماری اوتیسم واقعیت را انکار می کنند چون پذیرش این موضوع سخت است اما با این کار فقط کودک شان را از دوران طلایی درمان محروم می کنند؛ در صورتی که در بیماری اوتیسم اگر آموزش های لازم، به موقع به کودک در سن طلایی داده شود، احتمال طبیعی تر شدن رفتارها وجود دارد.

 

در موارد خفیف معمولا بیماری اوتیسم را دیر و در نوجوانی و جوانی تشخیص می دهند. وقتی مهارت ها شکل پیدا کرد، دیگر نمی توان آن را تغییر داد. البته اگر بینش را تغییر دهیم، حتی به افراد مبتلا به بیماری اوتیسم در این سن هم می توان کمک کرد؛ مثلا اگر نوجوانی نمی داند کجا باید حین ارتباط صحبت هایش را قطع کند، باید به مادر یاد داده شود با علائم خاصی به فرزندش غیرمستقیم نشان دهد صحبت کافی است. سن طلایی درمان بیماری اوتیسم تا قبل از 5 سالگی است. هر چه در سن پایین تری بیماری اوتیسم تشخیص داده و بازتوانی ها شروع شود، احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که کودکان مبتلا به بیماری همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.

 

با این همه، متاسفانه برخی از درمانگران هنوز تعریف قدیمی بیماری اوتیسم را باور دارند و فکر می کنند این بیماران، ناتوان و گوشه گیر هستند و اگر فردی کلام و فقط علایق خاص و تکراری داشته باشد، می گویند به بیماری اوتیسم مبتلا نیست و با تشخیص اشتباه، کودک را از دوران طلایی درمان محروم می کنند.

 

اگر كودك از طرف شما و يا دكتر مخصوص خود مظنون به بیماری اوتیسم باشد به هر حال بايستي توسط شخصي كه در زمينه بیماری اوتیسم تخصص دارد معاينه دقيق شود. ممكن است اين فرد يك روانشناس، روانپزشك و يا يك متخصص رشد اطفال باشد.

 

در بیماری اوتیسم گاهي ممكن است براي يك تشخيص دقيق و درمان به يك تيم متخصص نياز شود اين تيم مي تواند از افراد زير تشكيل شود :
– متخصص رشد در اطفال: اين فرد مي تواند مشكلات سلامتي و رشد در كودكان را درمان كند.
– روانپزشك كودك: اين فرد مي تواند در تشخيص اوليه بیماری اوتیسم كمك كرده و در صورت نياز، داروهائي را براي كمك به كودك مبتلا به اوتیسم تجويز كند.

 

– روانشناس كودك: در شناخت عادات و حالات رواني كودك مبتلا به بیماری اوتیسم كمك كرده و ناتواني هاي كودك مبتلا به بیماری اوتیسم را در زمينه هاي رشد ذهني ،رواني، و اجتماعي بررسي مي كند. همچنين يك روانشناس مي تواند در بهبود رفتاري كودك مبتلا به بیماری اوتیسم و افزايش مهارتهاي اجتماعي او به شما كمك كند.

 

– رفتار درمان: اين شخص مي تواند علاوه بركمك به بهبود توانائي هاي كودك مبتلا به بیماری اوتیسم در كارهاي روزانه مانند لباس پوشيدن، غذا خوردن و ساير كارهاي استقلالي، همچنين در بهبود وضعيت حواس پنجگانه ،قدرت تشخيص و ساير توانائي هاي كودك او را ياري كند.

– كار درمان: يك كار درمان كودك مبتلا به بیماری اوتیسم را در استفاده درست از عضلات و اندامهاي بدن براي انجام كارهاي بزرگ و كوچك بدني مي تواند ياري كند.

– گفتار درمان: در بهبود وضعيت گفتار كودك مبتلا به بیماری اوتیسم و افزايش توانائي او در مهارتهاي كلامي بسيار مؤثر است.

– مشاور خانواده: اين شخص مي تواند علاوه بر راهنمائي در امر روابط شما با كودك مبتلا به بیماری اوتیسم، شما را در بهره وري بهتر از منابع و مراكز موجود در جامعه براي كمك به درمان كودك كمك كند. اگر علائم بیماری اوتیسم شدید باشد، مثلا کودک خنده های بی مورد یا حرکت های کلیشه ای یا تشنج و رفتارهای خودآزار داشته باشد، داروهایی برای حذف و طبیعی شدن رفتار او تجویز می شود که موثر هم است.

 

گردآوری: بخش سلامت بیتوته

منابع:

rastineh.ir

bartarinha.ir

yjc.ir

imamhadi.com