آموزش, اخبار, استرس, اضطراب, درمان بیماری های شایع روانی, کاردستی, مادر و کودک

چرا احساس بیقراری می کنیم؟ 8 دلیل و 8 راهکار موثر

بی قراری موقع خواب

چرا احساس بیقراری می کنیم؟ 8 دلیل و 8 راهکار موثر
https://honarfardi.com/wp-content/uploads/2021/04/word-image-7.jpeg

“بیقراری” برای توصیف علائمی مانند بیش فعالی، اضطراب، بی خوابی و موارد دیگر مورد استفاده قرار گیرد و می تواند توسط فاکتورهای درونی و بیرونی ایجاد شود. در این مطلب با علائم بیقراری و عوامل ایجاد کننده ی آن آشنا می شوید.
علائم بی قراری
زمانی را تصور کنید که بعد از یک روز کاری خسته کننده، روی تخت دراز کشیده اید اما نمی توانید بخوابید. مشکل در بخواب رفتن حتی در زمان خستگی شدید، یکی از علائم بی قراری است. بی قراری احساس نیاز به حرکت مداوم، نداشتن آرامش ذهنی یا ترکیبی از این دو است. افرادی که به بی قراری حرکتی مبتلا هستند، نمی توانند ثابت بنشینند یا بایستند و هر زمان که حرکت نمی کنند، احساس می کنند که در ناحیه ی دست و پا، دچار گرفتگی شده اند. برخی از افراد بیقرار، ممکن است نتوانند در محل کار یا خانه، کمی بنشینند و استراحت کنند. افراد دیگر ممکن است بی قراری ذهنی را تجربه کنند و در انجام کارها، مدیریت زمان یا بخواب رفتن در شب به مشکل بربخورند.
ویژگی های متداول بی قراری
بیقراری احتمالا با موارد زیر همراه است:

بیش فعالی
لرزش اندام ها
اضطراب
احساس گرفتگی بازوها یا پاها هنگام نشستن یا دراز کشیدن
تپش قلب
تحریک و هیجان
ضربه زدن روی پاها یا دست ها
مشکل در تمرکز، سازماندهی یا مدیریت زمان
بیخوابی
تکانشگری
حواس پرتی

اما چه عواملی باعث بیقراری می شوند؟ در این قسمت با علل این وضعیت آشنا می شوید.
علل بیقراری
اگر شما هم دائما بیقرار هستید، به موارد زیر توجه کنید و علت ایجاد کننده ی این وضعیت را پیدا کنید. پس از پی بردن به علت بیقراری، به دنبال درمان مناسب باشید.
1- داروها یا مکمل ها
مصرف برخی داروها یا مکمل ها ممکن است منجر به بی قراری شود.

داروها: برخی از داروها مانند داروهای آسم یا داروهای ADD / ADHD (اختلال کم توجهی – بیش فعالی)، محرک های بسیار قوی هستند و ممکن است باعث بی قراری شوند. علاوه بر این شروع مصرف یا تغییر دوز برخی از داروهایی که برای درمان اسکیزوفرنی یا بیماری پارکینسون استفاده می شود هم می تواند باعث بی قراری شود. قطع برخی داروهای آرام بخش، مانند بنزودیازپین ها، غالباً باعث بی قراری می شود.
مکمل ها: مصرف زیاد کافئین یکی از دلایل عمده بی قراری است و می تواند به دلیل مصرف نوشیدنی های کافئین دار، خوردن خوراکی های غنی از کافئین (مانند شکلات) یا استفاده از مکمل های حاوی کافئین باشد.

2- علل هورمونی
عدم تعادل هورمونی (غدد درون ریز) ممکن است منجر به بی قراری شود.

پرکاری تیروئید: شایع ترین علت هورمونی بی قراری، پرکاری تیروئید است که معمولا با کاهش وزن، عدم تحمل گرما و تپش قلب همراه است.
کم کاری پاراتیروئید: یک بیماری نادر است اما می تواند منجر به بی قراری و همچنین بی حسی در اطراف دهان، خارش دست و پا، گرفتگی عضلات و اضطراب شود.

3- دلایل نورولوژیک و روانپزشکی
بی قراری ممکن است به دلایل عصبی یا روانپزشکی رخ دهد. برخی از این دلایل عبارتنداز:

سندرم پای بی قرار(RLS): RLS علت شایع بی قراری است. افراد مبتلا به RLS احساس ناخوشایندی برای حرکت دادن پاها به خصوص هنگام خوابیدن در رختخواب دارند. RLS علل مختلفی از جمله کمبود آهن، نوروپاتی محیطی (التهاب چندین عصب محیطی) و بارداری دارد.
دلایل روانپزشکی: بی قراری می تواند به دلیل اختلالات روانپزشکی از جمله اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال کم توجهی – بیش فعالی (ADHD)، اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی اتفاق بیفتد. علاوه بر این برخی از داروهایی مانند هالوپریدول یا فلوفنازین که برای درمان اسکیزوفرنیا استفاده می شوند هم می توانند باعث بی قراری شوند. این وضعیت با قدم زدن مداوم، حرکت بازو یا اصرار مداوم به حرکت مشخص می شود.
سایر دلایل نورولوژیک: بی قراری در موارد نادر می تواند نشانه ای از یک بیماری عصبی زمینه ای مانند بیماری ویلسون (اختلال نادر ژنتیکی به دلیل مسمومیت با سرب) باشد که بر کنترل حرکت تأثیر می گذارد.

7 بیماری ایجاد کننده ی بی قراری
1- سندرم پای بی قرار (RLS)
سندرم پای بی قرار (RLS) یک بیماری مزمن است که با احساسات ناخوشایند هنگام خوابیدن و نشستن طولانی مدت (که بیمار آن را بصورت احساس گزگز، مورمور، سوزش، درد و کشش یا حرکت حشرات روی پوست توصیف می‌کند) همراه است. این بیماری موجب می شود که فرد تمایل شدیدی به حرکت دادن پاها (از مچ گرفته تا ران) داشته باشد. حرکت پا موقتا این احساسات ناخوشایند را تسکین می دهد. این بیماری اغلب منجر به بیخوابی یا مشکل در بخواب رفتن می گردد.
2- پرکاری تیروئید
تیروئید غده ی پروانه شکلی ست که در جلوی گردن واقع شده است. وظیفه اصلی این غده، تولید هورمون های تیروئیدی (معروف به T3 یا T4) است که عملکردهای مختلفی را در بدن بر عهده دارند.
با ترشح بیش از حد هورمون های تیروئید، متابولیسم بدن افزایش پیدا می کند و همین امر باعث ایجاد علائم پرکاری تیروئید می شود. بیقراری یکی از علایم این وضعیت می باشد.

3- اختلال ناخوشی پیشقاعدگی
اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی (PMDD) مجموعه ای از علائم شدید و ناتوان کننده را توصیف می کند که هفت تا ده روز قبل از شروع قاعدگی زنان ظاهر می شود. این وضعیت شکل شدیدتر سندرم پیش از قاعدگی است.
PMDD در اثر پاسخ غیر طبیعی مغز به نوسانات هورمون های طبیعی زنان طی چرخه قاعدگی بروز پیدا می کند و منجر به نقص در انتقال دهنده عصبی سروتونین می گردد.
سابقه شخصی یا خانوادگی ابتلا به PMDD، افسردگی پس از زایمان و یا افسردگی عمده و همچنین سیگار کشیدن، از عوامل خطر یا ریسک فکتورهای این وضعیت بشمار می آیند.

علائم جسمی PMDD شامل سردرد، درد و نفخ شکم، کمر درد و حساسیت پستان ها است. علائم روانشناختی شامل افسردگی شدید، اضطراب و تحریک پذیری می باشد.
از آنجا که علائم این اختلال با گذشت زمان بدتر می شوند، باید هر چه زودتر به دنبال درمان باشید تا کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید.
PMDD زمانی تشخیص داده می شود که علائم آن به مدت یک سال یا بیشتر ادامه پیدا کند.
بهبود رژیم غذایی، مصرف مکمل های ویتامین و مواد معدنی و ورزش منظم راهکارهایی ست که برای درمان این اختلال استفاده می شود.
برای کنترل علایم PMDD، می توان از قرص های پیشگیری از بارداری (که برای تنظیم چرخه قاعدگی استفاده می شود) بهمراه داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن استفاده کرد. داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های باز جذب سروتونین (SSRI) نیز در برخی موارد مفید هستند.
فراوانی: PMDD یک بیماری متداول است که 3 تا 8 درصد خانم ها به آن مبتلا می شوند.
علائم اصلی: خستگی، نفخ معده، اضطراب، روحیه افسرده، گرفتگی های شکم
علائمی که همیشه با اختلال دیسفریک قبل از قاعدگی بروز می کند: اختلال در عملکرد اجتماعی یا شغلی، علائم افسردگی، اضطراب و عدم انعطاف پذیری عاطفی
برای درمان این اختلال، بهتر است که به پزشک عمومی یا متخصص زنان مراجعه نمایید.
4- اختلال دو قطبی خفیف
اختلال دو قطبی یک بیماری روانی و مادام العمر با شدت متغیر است که می تواند در اعضای یک خانواده وجود داشته باشد و مشخصه ی آن، دوره های افسردگی و شیدایی است که هفته ها یا ماه ها ادامه دارد. علائم این اختلال اغلب از دوران نوجوانی یا بزرگسالی آغاز می شود.
در دوران شیدایی یا مانیا، تحریک پذیری و خوش بینی افراطی در فرد بوجود می آید و تغییرات رفتاری مانند کم خوابی، پرحرفی و گرفتن تصمیمات پرریسک (بدون توجه به عواقب آن) مشاهده می شود. دوره های افسردگی با دید منفی به زندگی، خلق و خوی بد، اختلالات خواب و خوردن و انرژی کم مشخص می شود. این اختلال معمولاً با اختلال اضطراب و اختلال سوء مصرف مواد همراه است.
بهترین روشهای کنترل صددرصدی استرس
درمان اختلال دو قطبی بسته به علائم و عوامل شخصی، در افراد مختلف متفاوت است. داروهایی مانند داروهای تثبیت کننده های خلق و خو و ضد روان پریشی، برای درمان این اختلال و کاهش علائم شدید آن استفاده می شود. در دوره های حاد، بستری شدن در بیمارستان ممکن است توصیه شود. روان درمانی نیز می تواند مفید باشد.
فراوانی: اختلال دو قطبی یک بیماری نادر است.
علائم اصلی: خستگی، تحریک پذیری، روحیه افسرده، مشکل در تمرکز، اختلالات خواب
علائمی که همیشه با اختلال دو قطبی خفیف اتفاق می افتد: دوره های بسیار پرانرژی و کمبود خواب
5- اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت مرزی نوعی اختلال شخصیتی یا یک الگوی رفتاری غیرطبیعی مداوم است که در دوران کودکی یا نوجوانی بروز می کند. افراد مبتلا به این اختلال، خلق و خو و روابط ناپایدار و خودپنداری بسیار بی ثباتی دارند. این اختلال می تواند باعث خودزنی های مکرر یا خودکشی شود.
یک داروی موثر: کاربرد سرترالین، روش مصرف، عوارض جانبی و نکات دیگر
6- سردرد کلاستر (خوشه ای)
سردرد خوشه ای نوعی سردرد مکرر است که شدت آن متوسط ​​تا شدید است. این نوع سردرد اغلب به صورت ناگهانی ظاهر می شود، حدود یک ساعت طول می کشد و سپس به طور ناگهانی نیز ناپدید می شود. سردرد خوشه ای به طور معمول در یک طرف سر و ناحیه اطراف چشم ها احساس می شود. حملات می توانند به طور منظم به مدت 1 هفته و حداکثر 1 سال رخ دهند. هر دوره از حملات (یعنی هر خوشه) با دوره های بدون دردی که حداقل 1 ماه یا بیشتر طول می کشند، از هم جدا می شوند.
فراوانی: سردرد خوشه ای بیماری شایعی به شمار نمی رود و از هر 1000 نفر تنها 1 نفر به این عارضه مبتلا می گردد.
علائم اصلی: سردرد شدید، حالت تهوع، سردرد تپنده، سابقه سردرد، حساسیت به نور
علائمی که همیشه با سردرد خوشه ای بروز می کند: سردرد شدید
7- افسردگی
افسردگی نوعی اختلال روانی است که در آن فرد به طور مداوم احساس غم، ناامیدی و دلسردی می کند و بیش از روزهای دیگر علاقه خود را به فعالیت های روزمره و زندگی از دست می دهد. این علائم در زندگی روزانه، کار و روابط اختلال ایجاد می کند.
فراوانی: افسردگی یک بیماری متداول است.
علائم اصلی: خستگی، خلق افسرده، سردرد، اضطراب، تحریک پذیری
علائمی که همیشه همراه با افسردگی رخ می دهد: خلق افسرده
چه زمانی باید به روانپزشک مراجعه کنیم؟
توصیه می شود که در موارد زیر به روانپزشک مراجعه نمایید:

اگر احساس می کنید قلب تان با سرعت زیاد و یا به طور نامنظمی می زند
بی حسی مداوم یا نداشتن احساسی که بیش از چند دقیقه طول می کشد
اگر در حبس کردن نفس خود مشکل دارید
اگر گیج شده اید، در دیدن مشکل دارید یا دچار توهم شنیداری یا بینایی شده اید
اگر توانایی لازم برای تمرکز کردن روی کارها را ندارید و این وضعیت مدت زمان زیادی طول کشیده است
اگر در اندام ها و قسمت های مختلف بدن لرزش احساس می کنید
اگر بی قراری باعث ایجاد اختلال در خوابیدن یا کار کردن شده است
اگر فکر می کنید تغییر داروها می تواند باعث رفع مشکل در تمرکز، بی حرکت ماندن یا بیخوابی در شب شود

درمان های خانگی
قبل از مراجعه به پزشک، می توانید موارد زیر را برای رفع حالت بیقراری خود در خانه انجام دهید:

کاهش مصرف کافئین را امتحان کنید: تعداد فنجان های قهوه، چای یا نوشابه که روزانه مصرف می کنید را در نظر بگیرید. همچنین اگر در به خواب رفتن مشکل دارید، سعی کنید بعد از ساعت مشخصی از روز از مصرف کافئین اجتناب کنید.
ورزش کنید: ورزش به جلوگیری از بسیاری از بیماری های رایج کمک می کند و ضمن کاهش استرس و اضطراب، باعث بهبود شناخت و ادراک هم می شود. سعی کنید ورزش منظم را در برنامه روزانه خود بگنجانید تا ببینید آیا علائم شما بهبود می یابد یا خیر.
بدون مشورت با پزشک هرگز مصرف داروها را قطع نکنید و مقدار آنها را تغییر ندهید. عوارض جانبی برخی داروها هم می تواند باعث بیقراری شود. بنابراین قبل از انجام هرگونه تغییر در میزان و نحوه ی مصرف داروها، حتما با پزشک خود تماس بگیرید و از وی نظرخواهی کنید.

15 نکته ی بسیار موثر برای داشتن یک زندگی شاد
پاسخ به سوالات متداول در مورد بیقراری
در اینجا به برخی از سوالات متداول در مورد بی قراری پاسخ داده شده است.
چرا شب ها احساس بی قراری می کنم؟
بی قراری شبانه به دلیل بهداشت نامناسب خواب و استرس و اضطراب اتفاق می افتد. برای حل این مشکل باید سعی کنید خواب سالمی داشته باشید و بهداشت خواب را رعایت کنید. بهداشت خواب مجموعه عادات و رفتارهایی مانند پرهیز از مصرف نیکوتین، الکل و کافئین قبل از خواب و همچنین دوری از صفحه های ساطع کننده نور آبی مانند تلفن، لپ تاپ یا تبلت را شامل می شود که رعایت کردن آنها می تواند کیفیت خواب شما را بهبود ببخشد. ورزش کردن روزانه و خوابیدن و بیدار شدن در یک ساعت مشخص هم می تواند بسیار مفید باشد.
آیا اضطراب می تواند باعث بی قراری شود؟
بله اضطراب می تواند باعث بی قراری و ناآرامی شود. برای حل این مشکل می توانید به سراغ فعالیت هایی بروید که اضطراب شما را به میزان زیادی کاهش می دهد و هیجانات درونی تان را تخلیه می کند. همچنین می توانید از یک مشاور یا متخصص کمک بگیرید.
چگونه می توانم پرش اندام های بدن و غلت زدن در خواب را متوقف کنم؟
اولین قدم برای جلوگیری از غلت زدن و چرخیدن زیاد در زمان خواب، تعیین علت بی خوابی است. پس از تعیین علت باید از راه های مناسب برای حل این مشکل استفاده کنید. تکنیک های مختلف زیادی برای بهبود کیفیت خواب وجود دارد که می توانید از آنها بهره ببرید. بهبود “بهداشت خواب” یکی از متداول ترین و موثرترین روش ها محسوب می شود.
همانطور که در بالا هم اشاره شد، بهبود خواب شامل ایجاد یک روال منظم خواب و بیداری، پرهیز از مصرف کافئین، استعمال دخانیات و الکل چند ساعت قبل از خواب، خنک کردن فضای اتاق خواب و دوری از موبایل یا لپ تاپ، قبل از رفتن به رختخواب است. با رعایت این نکات می توانید کیفیت خواب خود را بهبود ببخشید و میزان چرخش، غلت زدن و پرش اندام ها را به حداقل برسانید.
چرا من همیشه احساس بی قراری می کنم؟
بی قراری مداوم می تواند نشانه ی اختلالات و مشکلات پزشکی مختلف باشد. بسیاری از اختلالات روانشناختی از جمله اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، اختلال کم توجهی – بیش فعالی (ADHD)، افسردگی، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) و اختلال دوقطبی همگی می توانند منجر به بی قراری مکرر یا مداوم شوند. این وضعیت می تواند به دنبال حوادث تلخ روزگار، مصرف داروهای جدید، تغییر در رژیم غذایی یا مصرف کافئین یا شکر هم رخ دهد.
چه عواملی باعث بی قراری در هنگام خواب می شود؟
به طور معمول، وقایع زندگی یا نگرانی در مورد آنها، می تواند باعث بی قراری در هنگام خواب شود. نگرانی ها و اضطراب های روزمره، می تواند آرامش شما را مختل کند و باعث بیقراری شود. علاوه بر این اختلال کم توجهی – بیش فعالی (ADHD) هم می تواند باعث افزایش بی قراری شود. کمبود خواب و نداشتن خواب باکیفیت دلیل دیگری ست که می تواند باعث بی قراری در زمان خواب شود.
سوالاتی که ممکن است پزشک در مورد بی قراری از شما بپرسد

آیا سردرد دارید؟
آیا تا به حال خود را مجبور کرده اید که بعد از غذا خوردن استفراغ کنید؟
آیا در طول روز خواب آلود هستید؟
پزشک ممکن است علائم افتادگی پلک (پتوز) را نیز مورد بررسی قرار دهد.
احتمال زیاد پزشک یک پرسشنامه به شما می دهد که پر کنید تا منشا بی قراری در زندگی تان را بیابد

21 روش تقویت روحیه در کمتر از یک ساعت

بازگشت به لیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *